-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński2
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1156
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać409
-
ArtykułyLubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]Konrad Wrzesiński22
Biblioteczka
2019-03-30
2018-10-04
Wulgarna, mocna. Przemawiająca do wyobraźni. Okrutna. A jednak warta przeczytania. Analizując losy bohaterów i historię świata, można mniemać, że najlepiej było być niewolnikiem w Starożytnym Rzymie. Wtedy szanowano niewolników, bo byli drodzy. Amerykanie oraz plantatorzy hiszpańscy czy portugalscy nie szanowali niewolników, rozmnarzali ich jak bydło, oddzielali dzieci od matek i sprzedawali. Dziś można kupić niewolnicę jeszcze taniej za 25 dolarów, pomagają w handlu agenci ONZ-tu, a powinni chronić.
Wulgarna, mocna. Przemawiająca do wyobraźni. Okrutna. A jednak warta przeczytania. Analizując losy bohaterów i historię świata, można mniemać, że najlepiej było być niewolnikiem w Starożytnym Rzymie. Wtedy szanowano niewolników, bo byli drodzy. Amerykanie oraz plantatorzy hiszpańscy czy portugalscy nie szanowali niewolników, rozmnarzali ich jak bydło, oddzielali dzieci od...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2018-04-17
Kopciuszek i Herakles - dwa przykłady z literatury przedstawiające dorosłe dzieci, czyli osób, które musiały się stać dorosłymi w dzieciństwie. Kopciuszek służył macosze i jej córkom, Herakles bronił siebie i brata bliźniaka przed atakami zazdrosnej Hery, która się chciała zemścić na bękarcie Zeusa.
Katarzyna Schier na podstawie własnych badań, badań w któych uczestniczyła i przedstawiając wyniki badań innych badaczy pokazuje, że istnieją dwa rodzaje parentyfikacji, czyli odwrócenia ról w rodzinie: instrumentalna: kiedy dziecko zostaje
a) służącym rodziny (często musi pracować zarobkowo)
b) opiekunem rodzeństwa
c) opiekunem rodzica (chorego psychicznie lub fizycznie)
oraz parentyfikacja emocjonalna, znacznie gorsza w skutkach, kiedy dziecko zostaje:
a) rozjemcą, mediatorem między rodzicami w ich kłótniach i konfliktach (często przy rozwodach)
b) terapeutą (musi pocieszać rodzica, motywować, wysłuchiwać żalów, uspakajać, gdy jest napięty, podnosić na duchu,
c) partnerem, w tym seksualnym.
Tylko w przypadku, kiedy praca dziecka, jego poświęcenie jest jawne, czyli jest znane dla rodziny bliższej i dalszej, otoczenia, znajomych, dziecko jest chwalone, parentyfikacja nie przyniesie szkód. Mało tego! Może podnieść wiarę w siebie takiego dziecka, zwiększyć jego sprawczość, zwiększyć pewność siebie. W każdym innym przypadku parentyfikacja przyniesie szkody na całe życie, bardzo je utrudni, zapisze się w ciele w postaci niektórych chorób. Dopiero w ósmym rozdziale autorka informuje, jak poradzić sobie w życiu, jeśli było się takim niedocenionym dorosłym dzieckiem. Bo okazuje się, że jeśli w rodzinie wystąpi parentyfikacja, to istnieje w rodzinie już od trzech pokoleń.
Kopciuszek i Herakles - dwa przykłady z literatury przedstawiające dorosłe dzieci, czyli osób, które musiały się stać dorosłymi w dzieciństwie. Kopciuszek służył macosze i jej córkom, Herakles bronił siebie i brata bliźniaka przed atakami zazdrosnej Hery, która się chciała zemścić na bękarcie Zeusa.
Katarzyna Schier na podstawie własnych badań, badań w któych uczestniczyła...
2018-03-21
Zdecydowanie jedna z moich ulubionych, choć nie należę do fanów Sherlocka Holmes'a.
Autor na ponad 600 stronach powoli wporwadza nas w charakterysytkę dwóch bohaterów: lekarza-pisarza i prawnika o hinduskich korzeniach, przedstawiając ich losy, ich dzieciństwo, karierę, ich przemyślenia. Z niecierpliwością czekamy, kiedy ścieżki bohaterów się zetkną. Jednocześnie dostajemy notatkę o życiu społecznym i towarzyskim końca XIX wieku. I nieposkromioną wiarę w honor, sprawiedliwość i prawdę.
Zdecydowanie jedna z moich ulubionych, choć nie należę do fanów Sherlocka Holmes'a.
Autor na ponad 600 stronach powoli wporwadza nas w charakterysytkę dwóch bohaterów: lekarza-pisarza i prawnika o hinduskich korzeniach, przedstawiając ich losy, ich dzieciństwo, karierę, ich przemyślenia. Z niecierpliwością czekamy, kiedy ścieżki bohaterów się zetkną. Jednocześnie dostajemy...
2018-03-27
Mój ulubiony wiersz z tego tomiku (dwdzieścia parę utworów) to czysta kwintesencja naszej noblistki. Niewiele słów, a maksimum treści. I do tego ten słodki paradoks:
Trzy słowa najdziwniejsze
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści się w żadnym niebycie.
I jak tu jej nie kochać? W tomiku Szymborska zarzuca nas pytaniami: trudnymi, przewrotnymi, zmuszającymi do myślenia (wiersz "Zdumienie"). Niektórzy zarzucają jej laickość w wierszach i duże "oddawanie się" przypadkowi. A ja uważam, że Ci, którzy zarzucają jej "brak Boga" w wierszach, sami Go w sobie nie mają.
Mój ulubiony wiersz z tego tomiku (dwdzieścia parę utworów) to czysta kwintesencja naszej noblistki. Niewiele słów, a maksimum treści. I do tego ten słodki paradoks:
Trzy słowa najdziwniejsze
Kiedy wymawiam słowo Przyszłość,
pierwsza sylaba odchodzi już do przeszłości.
Kiedy wymawiam słowo Cisza,
niszczę ją.
Kiedy wymawiam słowo Nic,
stwarzam coś, co nie mieści...
2018-03-09
Wreszcie ktoś obalił mity, że dzieci najlepiej czują się i bawią z rówieśnikami! Autorzy, podpierając się badaniami ale i wykorzystując doświadczenia rodzicielskie, nie podają schematów działania, gotowców, ale uwrażliwiają na relację z dzieckiem. Proponują, aby tworzyć więź i pokazywać na własnym przykładzie, czym jest przyjaźń. Jeśli dziecko wytrenuje się w budowaniu relacji z dorosłym, pójdzie mu rewelacyjnie w przyszłości z rówieśnikami, ale nie stanie się ani ofiarą, ani obiektem manipulacji czy wpływu. Aby stworzyć więź z dzieckiem trzeba robić wiele rzeczy wspólnie, i faktycznie tablet czy gry komputerowe są wrogiem budowania relacji.
Gwiazdkę odejmuję za brak rozgraniczenia tematu na dziewczynki i chłopców, bo jednak dziewczęta trzeba wychowywać inaczej, gdyż więcej na nie "czyha niebezpieczeństw".
Wreszcie ktoś obalił mity, że dzieci najlepiej czują się i bawią z rówieśnikami! Autorzy, podpierając się badaniami ale i wykorzystując doświadczenia rodzicielskie, nie podają schematów działania, gotowców, ale uwrażliwiają na relację z dzieckiem. Proponują, aby tworzyć więź i pokazywać na własnym przykładzie, czym jest przyjaźń. Jeśli dziecko wytrenuje się w budowaniu...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to