Wspaniała książka. Osobiście zmierzyłam się z tym problemem parentyfikacji (jak chyba wiele osób) i byłam niewidzialnym dzieckiem. Czytając tę książkę nie mogłam dowierzyć, że ktoś opisuje moje życie - bardzo wiele rzeczy się pokrywało. Książka pozwoliła mi też uporządkować wiedzę i zrozumieć mój proces terapii. Zgadzam się z autorką, że problem jest duży i niestety nieświadomy dla wielu osób, a przez to przekazywany z pokolenia na pokolenie. Ogromne podziękowania dla autorki za tę książkę. Przeczytałam ją szybko, choć momentami wywoływała u mnie ciężkie emocje i potrzebowałam chwilę przerwy na przetworzenie informacji.

Wspaniała książka. Osobiście zmierzyłam się z tym problemem parentyfikacji (jak chyba wiele osób) i byłam niewidzialnym dzieckiem. Czytając tę książkę nie mogłam dowierzyć, że ktoś opisuje moje życie - bardzo wiele rzeczy się pokrywało. Książka pozwoliła mi też uporządkować wiedzę i zrozumieć mój proces terapii. Zgadzam się z autorką, że problem jest duży i niestety...

Książka która w sposób czytelny i naukowo-eksperymentalny przedstawia problem parentyfikacji.
Wartościowa pozycja.

Książka która w sposób czytelny i naukowo-eksperymentalny przedstawia problem parentyfikacji.
Wartościowa pozycja.

Książka zawierająca dużo cennych treści o patentyfikacji.

Książka zawierająca dużo cennych treści o patentyfikacji.

Przeczytałam ją pod koniec terapię i bardzo przejrzyście pomogła mi wszystsko co się działo w moim życiu i na terapię dostrzec i nazwać. Polecam serdecznie

Przeczytałam ją pod koniec terapię i bardzo przejrzyście pomogła mi wszystsko co się działo w moim życiu i na terapię dostrzec i nazwać. Polecam serdecznie

Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że potrzebna mi była książka psychologiczna do recenzji na zaliczenie przedmiotu. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie takie wrażenie i pozwoli zauważyć wiele toksycznych schematów, które do tej pory ignorowałam.

Sięgnęłam po nią tylko dlatego, że potrzebna mi była książka psychologiczna do recenzji na zaliczenie przedmiotu. Nie spodziewałam się, że wywrze na mnie takie wrażenie i pozwoli zauważyć wiele toksycznych schematów, które do tej pory ignorowałam.

Każdy kto chce przejść we własnej terapii trudny temat bycia rodzicem swoich rodziców szczególnie matki powinien po nią sięgnąć. Polska autorka, polskie realia. W internecie jest też dostępny artykuł pani prof. o parentyifikacji. Badania i sytuacje bezcenne. Aż żal że mało znana książka. Pokazuje jak w parentyifikacji umieszczeni są też ludzie z zawodów pomocowych pielęgniarki, psycholodzy. Czy dlatego, większość polskich terapeutów mocno skrzywdzonym dorosłym dzieciom nie potrafi pomagać w temacie odejścia od rodziców raz na zawsze? Być może. Ale wtedy można uzyskać pomoc np. w książkach "Matki, które nie potrafią kochać" czy "Matka niedostępna emocjonalnie ". Udanych terapii.

Każdy kto chce przejść we własnej terapii trudny temat bycia rodzicem swoich rodziców szczególnie matki powinien po nią sięgnąć. Polska autorka, polskie realia. W internecie jest też dostępny artykuł pani prof. o parentyifikacji. Badania i sytuacje bezcenne. Aż żal że mało znana książka. Pokazuje jak w parentyifikacji umieszczeni są też ludzie z zawodów pomocowych...

Treści konfrontują czytelnika z kosztami jakie ponosi osoba doświadczająca parentyfikacji: choroby psychosomatyczne, fałszywe self, bycie permanentnie wykorzystywanym, dostosowywanie się do potrzeb jednego z rodzica prowadzące aż do zatracenia siebie, obawa o rodzica i postawienie go na pierwszym planie nie widząc własnego istnienia, bycie kompletnie zależnym od rodzica, problem z separacją.
Osoby doświadczające parentyfikacji zazwyczaj nawet nie uświadamiają sobie, że to jak zachowywał się wobec nich rodzic było dla nich krzywdzące (widzą go jako wystarczająco dobrego, a siebie samych jako tych niedoskonałych bo nie udało im się wypełnić niezaspokojonego opiekuna) - dlatego myślę, że jest to lektura obowiązkowa dla tych, którzy mieli np. problem alkoholowy w rodzinie, jeden z rodziców był chory, miał depresję, był nieobecny. Treści książki mogą pomóc uświadomić sobie bolesną prawdę, o której się nie wiedziało, zobaczyć jak rodzic ich niszczył oraz przepłakać to, że w domu nie miało się bezpieczeństwa ani azylu.
Minusem tej książki jest to, że nie wyznacza ważnej funkcji złości i nienawiści do rodzica w fazie przepracowywania parentyfikacji ale minus jest tak nie znaczny, że książka zasługuje na najwyższą ocenę i miejsce w umyśle czytelnika ;).

Treści konfrontują czytelnika z kosztami jakie ponosi osoba doświadczająca parentyfikacji: choroby psychosomatyczne, fałszywe self, bycie permanentnie wykorzystywanym, dostosowywanie się do potrzeb jednego z rodzica prowadzące aż do zatracenia siebie, obawa o rodzica i postawienie go na pierwszym planie nie widząc własnego istnienia, bycie kompletnie zależnym od rodzica,...

Dobra książka ukazująca problematykę parentyfikacji z naukowego punktu widzenia. Bardzo mało jest opisów konkretnych przypadków, a jeśli występują, to strzątkowo. Dlatego czyta się książkę ciężko. Niektóre zdania skłaniają do refleksji, zatrzymania się, analizy. Pozycja obowiązkowa, chociaż na początek polecałbym sięgnięcie po coś lżejszego np. Susan Forward "Toksyczni rodzice".

Dobra książka ukazująca problematykę parentyfikacji z naukowego punktu widzenia. Bardzo mało jest opisów konkretnych przypadków, a jeśli występują, to strzątkowo. Dlatego czyta się książkę ciężko. Niektóre zdania skłaniają do refleksji, zatrzymania się, analizy. Pozycja obowiązkowa, chociaż na początek polecałbym sięgnięcie po coś lżejszego np. Susan Forward "Toksyczni...

Kopciuszek i Herakles - dwa przykłady z literatury przedstawiające dorosłe dzieci, czyli osób, które musiały się stać dorosłymi w dzieciństwie. Kopciuszek służył macosze i jej córkom, Herakles bronił siebie i brata bliźniaka przed atakami zazdrosnej Hery, która się chciała zemścić na bękarcie Zeusa.
Katarzyna Schier na podstawie własnych badań, badań w któych uczestniczyła i przedstawiając wyniki badań innych badaczy pokazuje, że istnieją dwa rodzaje parentyfikacji, czyli odwrócenia ról w rodzinie: instrumentalna: kiedy dziecko zostaje
a) służącym rodziny (często musi pracować zarobkowo)
b) opiekunem rodzeństwa
c) opiekunem rodzica (chorego psychicznie lub fizycznie)
oraz parentyfikacja emocjonalna, znacznie gorsza w skutkach, kiedy dziecko zostaje:
a) rozjemcą, mediatorem między rodzicami w ich kłótniach i konfliktach (często przy rozwodach)
b) terapeutą (musi pocieszać rodzica, motywować, wysłuchiwać żalów, uspakajać, gdy jest napięty, podnosić na duchu,
c) partnerem, w tym seksualnym.
Tylko w przypadku, kiedy praca dziecka, jego poświęcenie jest jawne, czyli jest znane dla rodziny bliższej i dalszej, otoczenia, znajomych, dziecko jest chwalone, parentyfikacja nie przyniesie szkód. Mało tego! Może podnieść wiarę w siebie takiego dziecka, zwiększyć jego sprawczość, zwiększyć pewność siebie. W każdym innym przypadku parentyfikacja przyniesie szkody na całe życie, bardzo je utrudni, zapisze się w ciele w postaci niektórych chorób. Dopiero w ósmym rozdziale autorka informuje, jak poradzić sobie w życiu, jeśli było się takim niedocenionym dorosłym dzieckiem. Bo okazuje się, że jeśli w rodzinie wystąpi parentyfikacja, to istnieje w rodzinie już od trzech pokoleń.

Kopciuszek i Herakles - dwa przykłady z literatury przedstawiające dorosłe dzieci, czyli osób, które musiały się stać dorosłymi w dzieciństwie. Kopciuszek służył macosze i jej córkom, Herakles bronił siebie i brata bliźniaka przed atakami zazdrosnej Hery, która się chciała zemścić na bękarcie Zeusa.
Katarzyna Schier na podstawie własnych badań, badań w któych uczestniczyła...

Najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku.

Najlepsza książka, jaką przeczytałam w tym roku.