Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piąta część sagi Millennium jest w moim przekonaniu powieścią dobrą, choć nie tak dobrą, jak pierwsze trzy części autorstwa Stiega Larssona, które przeczytałem w kilka dni, pomimo że były one dużo bardziej obszerne. Tym razem książka jest momentami przewidywalna, a poza tym nie trzyma w napięciu i nie wciąga w takim stopniu, jak dzieła pierwszego Autora cyklu. Mimo wszystko fani Lisbeth i Mikaela nie powinni być zawiedzeni.

Piąta część sagi Millennium jest w moim przekonaniu powieścią dobrą, choć nie tak dobrą, jak pierwsze trzy części autorstwa Stiega Larssona, które przeczytałem w kilka dni, pomimo że były one dużo bardziej obszerne. Tym razem książka jest momentami przewidywalna, a poza tym nie trzyma w napięciu i nie wciąga w takim stopniu, jak dzieła pierwszego Autora cyklu. Mimo wszystko...

Absolutnie niestrawna pozycja. Grafomania marnego redaktorzyny kolorowego magazynu. Sztampowa fabuła, nieśmieszny humor (a właściwie jego brak), do bólu przewidywalny wątek kryminalny. Być może nadawałoby się to na scenariusz kolejnej komercyjnej komedyjki z kiepskimi aktorami-celebrytami w rolach głównych. Nie zdołałem doczytać do końca.

Absolutnie niestrawna pozycja. Grafomania marnego redaktorzyny kolorowego magazynu. Sztampowa fabuła, nieśmieszny humor (a właściwie jego brak), do bólu przewidywalny wątek kryminalny. Być może nadawałoby się to na scenariusz kolejnej komercyjnej komedyjki z kiepskimi aktorami-celebrytami w rolach głównych. Nie zdołałem doczytać do końca.

Wyjątkowy gniot. Z trudem dobrnąłem do końca... dziesiątego rozdziału. Nie ma w tej książce nic, co mogłoby mnie choć odrobinę zaciekawić - ani ciekawej fabuły, ani wzbudzającej sympatię postaci, ani lekkości pióra Autorki. Jedna wielka nuda.

Wyjątkowy gniot. Z trudem dobrnąłem do końca... dziesiątego rozdziału. Nie ma w tej książce nic, co mogłoby mnie choć odrobinę zaciekawić - ani ciekawej fabuły, ani wzbudzającej sympatię postaci, ani lekkości pióra Autorki. Jedna wielka nuda.

Książka bardzo zgrabnie napisana i wciągająca. Historie tych wszystkich wielkich gwiazd być może nie są w stu procentach prawdziwe, ale moim zdaniem warto je przeczytać.

Książka bardzo zgrabnie napisana i wciągająca. Historie tych wszystkich wielkich gwiazd być może nie są w stu procentach prawdziwe, ale moim zdaniem warto je przeczytać.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tejże powieści. Relacje pomiędzy byłymi milicjantami są przestawione w ciekawy i wiarygodny sposób, postać Anety bardzo fajna, natomiast już postać Tomka Buraka płyciutka i stereotypowa (daleki jestem od sympatii dla kiboli, tym niemniej absolutnie nie przekonuje mnie sposób, w jaki przedstawił to zjawisko Autor). Poza tym brakuje nieco napięcia i realizmu. Czy były gangster, po wejściu w legalne interesy, założyłby konto w banku należącym do innych byłych gangsterów, którym przed laty się naraził? Śmiem wątpić. Mimo wszystko kiedyś sięgnę po kolejną powieść Ryszarda Ćwirleja.

Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tejże powieści. Relacje pomiędzy byłymi milicjantami są przestawione w ciekawy i wiarygodny sposób, postać Anety bardzo fajna, natomiast już postać Tomka Buraka płyciutka i stereotypowa (daleki jestem od sympatii dla kiboli, tym niemniej absolutnie nie przekonuje mnie sposób, w jaki przedstawił to zjawisko Autor). Poza tym brakuje nieco...

Nie zachwycił mnie Pan Jerzy Pilch tą książką. Pomimo ciekawej tematyki i lekkości pióra Autora, męczyłem się niemiłosiernie w trakcie tejże lektury, zwłaszcza ostatnie rozdziały zwyczajnie mnie nudziły.

Nie zachwycił mnie Pan Jerzy Pilch tą książką. Pomimo ciekawej tematyki i lekkości pióra Autora, męczyłem się niemiłosiernie w trakcie tejże lektury, zwłaszcza ostatnie rozdziały zwyczajnie mnie nudziły.

Ufff... Z trudem dobrnąłem do końca. Fabuła w miarę ciekawa, natomiast - jak już kilka osób wspomniało w swoich wypowiedziach - brakuje w tej powieści napięcia, wskutek czego jest to męcząca i nudnawa książka.

Ufff... Z trudem dobrnąłem do końca. Fabuła w miarę ciekawa, natomiast - jak już kilka osób wspomniało w swoich wypowiedziach - brakuje w tej powieści napięcia, wskutek czego jest to męcząca i nudnawa książka.

"Na pokuszenie" autorstwa PM Nowaka wypożyczyłem w bibliotece miejskiej. Na próbę, nie wiedząc kompletnie nic ani o Autorze, ani o samej książce. Po powrocie do domu sprawdziłem opinie na jej temat i, prawdę powiedziawszy, spodziewałem się co najwyżej przeciętnego kryminału. Jednakże już na początku lektury zostałem mile zaskoczony. Okazało się, że jest to bardzo dobra i wyjątkowo wciągająca powieść kryminalna (przeczytałem ją w dwa dni). Śledztwo prowadzone przez głównych bohaterów jest zawiłe, a zarazem cała sprawa jest realistyczna, natomiast postacie ciekawie i wiarygodnie zarysowane (bez zbędnej koloryzacji). Realistyczne są tu również relacje i konflikty pomiędzy członkami zarządu firmy, która jest małomiasteczkowym potentatem, a jej prezes jest liczącą się figurą wśród miejscowych notabli. Co za tym idzie - w bardzo wiarygodny sposób zostały przedstawione powiązania pomiędzy prowincjonalnym biznesem a elitami władzy na szczeblu lokalnym.

"Na pokuszenie" autorstwa PM Nowaka wypożyczyłem w bibliotece miejskiej. Na próbę, nie wiedząc kompletnie nic ani o Autorze, ani o samej książce. Po powrocie do domu sprawdziłem opinie na jej temat i, prawdę powiedziawszy, spodziewałem się co najwyżej przeciętnego kryminału. Jednakże już na początku lektury zostałem mile zaskoczony. Okazało się, że jest to bardzo dobra i...

Kolejna powieść Dana Browna pisana tym samym schematem - para porządnych idealistów poznaje kulisy olbrzymiego przekrętu i ucieka przed potężnymi spiskowcami, którzy zamierzają ją zgładzić, z tą różnicą, że tym razem mężczyzna-naukowiec nie nazywa się Robert Langdon i nie jest pierwszoplanową postacią (pozostaje w cieniu Rachel Sexton). Poza tym ów olbrzymi przekręt nie ma nic wspólnego ani z żadną religią, ani z żadną tajemniczą organizacją istniejącą od stuleci.

Cóż więcej można napisać? Autor przyzwyczaił mnie do lekkości pióra, której nie brakuje również w "Zwodniczym punkcie". Niemniej jednak cała historia jest mocno naciągana i dość długo czytałem tę powieść, w przeciwieństwie do cyklu o wspomnianym wyżej Langdonie. Na plus - kilka fajnych postaci (Rachel Sexton, Corky Marlinson, Marjorie Tench) i przedstawienie zakulisowych gier politycznych w Stanach Zjednoczonych, na minus - brak tego czegoś i spora liczba nudnawych fragmentów.

Kolejna powieść Dana Browna pisana tym samym schematem - para porządnych idealistów poznaje kulisy olbrzymiego przekrętu i ucieka przed potężnymi spiskowcami, którzy zamierzają ją zgładzić, z tą różnicą, że tym razem mężczyzna-naukowiec nie nazywa się Robert Langdon i nie jest pierwszoplanową postacią (pozostaje w cieniu Rachel Sexton). Poza tym ów olbrzymi przekręt nie ma...

Kolejny raz sięgnąłem po dzieło Harlana Cobena i się nie zawiodłem. Bardzo wciągający thriller, wartka akcja i ciekawe zakończenie.

Kolejny raz sięgnąłem po dzieło Harlana Cobena i się nie zawiodłem. Bardzo wciągający thriller, wartka akcja i ciekawe zakończenie.

Kolejna powieść o przygodach profesora Roberta Langdona. Schemat ten sam, co w "Aniołach i Demonach", "Kodzie Leonarda da Vinci" czy "Zaginionym symbolu". Morderstwo wpływowego i światłego człowieka, kontrowersyjna teoria spiskowa dotycząca potężnej, a zarazem tajemniczej organizacji, Langdon i jego atrakcyjna partnerka usiłują rozwiązać zagadkę, od której w dużym stopniu mogą zależeć dalsze losy świata, ukrywając się przed tajemniczymi ludźmi zagrażającymi ich życiu. Tym razem jednak nieco mniej tajemnej symboliki. Autor skupia się w większym stopniu na owym ukrywaniu się i ciągłych ucieczkach owej pary bohaterów z różnych ciekawych i bardzo znanych miejsc w Hiszpanii. Moim zdaniem warto przeczytać, choćby ze względu na tematykę poruszaną w tejże powieści.

Kolejna powieść o przygodach profesora Roberta Langdona. Schemat ten sam, co w "Aniołach i Demonach", "Kodzie Leonarda da Vinci" czy "Zaginionym symbolu". Morderstwo wpływowego i światłego człowieka, kontrowersyjna teoria spiskowa dotycząca potężnej, a zarazem tajemniczej organizacji, Langdon i jego atrakcyjna partnerka usiłują rozwiązać zagadkę, od której w dużym stopniu...

Książka absolutnie nijaka. Autorce nie brak talentu, powieść jest napisana ciekawym językiem, jest klimat, jednakże brakuje pomysłu na ciekawą fabułę, dlatego też "Lampionów" nie czyta się jednym tchem, a momentami wręcz wieje nudą. Mimo wszystko kiedyś sięgnę po kolejną część cyklu.

Książka absolutnie nijaka. Autorce nie brak talentu, powieść jest napisana ciekawym językiem, jest klimat, jednakże brakuje pomysłu na ciekawą fabułę, dlatego też "Lampionów" nie czyta się jednym tchem, a momentami wręcz wieje nudą. Mimo wszystko kiedyś sięgnę po kolejną część cyklu.

Nudna fabuła, niezbyt wartka akcja, papierowe postacie. Z całym szacunkiem dla wysokiego poziomu wiedzy merytorycznej Iana Caldwella - "Piąta ewangelia" nie umywa się do "Aniołów i demonów", czy też do "Kodu Leonarda da Vinci" Dana Browna, które przeczytałem jednym tchem.

Nudna fabuła, niezbyt wartka akcja, papierowe postacie. Z całym szacunkiem dla wysokiego poziomu wiedzy merytorycznej Iana Caldwella - "Piąta ewangelia" nie umywa się do "Aniołów i demonów", czy też do "Kodu Leonarda da Vinci" Dana Browna, które przeczytałem jednym tchem.

Niezbyt udany debiut Harlana Cobena, do czego zresztą sam się przyznaje. Mocno naciągana i przewidywalna historyjka, jednakże czyta się tę powieść przyjemnie.

Niezbyt udany debiut Harlana Cobena, do czego zresztą sam się przyznaje. Mocno naciągana i przewidywalna historyjka, jednakże czyta się tę powieść przyjemnie.

Powieść dobra, nieco lepsza niż "Pochłaniacz", ciekawy temat. Całość jednak psuje zbyt duża liczba wątków pobocznych i nierealistyczne zakończenie.

Powieść dobra, nieco lepsza niż "Pochłaniacz", ciekawy temat. Całość jednak psuje zbyt duża liczba wątków pobocznych i nierealistyczne zakończenie.

Nie zachwyciła mnie ta powieść. Zbyt dużo erotyki i rzucania mięchem, ponadto momentami wieje nudą.

Nie zachwyciła mnie ta powieść. Zbyt dużo erotyki i rzucania mięchem, ponadto momentami wieje nudą.

Nieco słabiej niż w przypadku "Kasacji", Chyłka zbyt często rzuca mięchem, realia panujące w polskim sądownictwie przedstawione tak sobie, niemniej jednak nadal jest dobrze. "Zaginięcie" czyta się jednym tchem.

Nieco słabiej niż w przypadku "Kasacji", Chyłka zbyt często rzuca mięchem, realia panujące w polskim sądownictwie przedstawione tak sobie, niemniej jednak nadal jest dobrze. "Zaginięcie" czyta się jednym tchem.

Dobry zbiór opowiadań, choć arcydziełem nie jest. Są one wciągające i pełne zaskakujących zwrotów akcji. Najlepsze z nich to w moim przekonaniu: "Na ryby", "Klęczący żołnierz" i "Punkt widzenia".

Dobry zbiór opowiadań, choć arcydziełem nie jest. Są one wciągające i pełne zaskakujących zwrotów akcji. Najlepsze z nich to w moim przekonaniu: "Na ryby", "Klęczący żołnierz" i "Punkt widzenia".

Dobra powieść sensacyjna, trzymająca w napięciu. Autor zaczerpnął inspirację z "Millennium" Stiega Larssona. Postać Rose Friedman to niemal kopia Lisbeth Salander - genialna i bezkompromisowa hakerka po ciężkich przejściach z dzieciństwa, z zaburzoną osobowością, nawet jej budowa ciała jest bardzo podobna do budowy ciała jej szwedzkiego pierwowzoru - tu Pan Mariusz Zielke mógł się nieco bardziej wysilić. Niemniej jednak książka wciąga i w sposób ciekawy przedstawia powiązania szemranych biznesmenów z funkcjonariuszami służb specjalnych, ich manipulacje, bezwzględność i zezwierzęcenie.

Dobra powieść sensacyjna, trzymająca w napięciu. Autor zaczerpnął inspirację z "Millennium" Stiega Larssona. Postać Rose Friedman to niemal kopia Lisbeth Salander - genialna i bezkompromisowa hakerka po ciężkich przejściach z dzieciństwa, z zaburzoną osobowością, nawet jej budowa ciała jest bardzo podobna do budowy ciała jej szwedzkiego pierwowzoru - tu Pan Mariusz Zielke...

Powieść schematyczna, lecz wciągająca. Warta uwagi ze względu na tematykę, którą porusza.

Powieść schematyczna, lecz wciągająca. Warta uwagi ze względu na tematykę, którą porusza.