Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Makbet" nie bez powodu jest w kanonie lektur obowiązkowych. To książka, którą po prostu trzeba przeczytać.
Niestety nie trawię stylu pisania pana Williama, ale sama historia jest bardzo ciekawa i wciągająca.

"Makbet" nie bez powodu jest w kanonie lektur obowiązkowych. To książka, którą po prostu trzeba przeczytać.
Niestety nie trawię stylu pisania pana Williama, ale sama historia jest bardzo ciekawa i wciągająca.

"– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata. Kot poczuł się dotknięty i aż podskoczył na krześle. – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus."
"Mistrz i Małgorzata" Bułhakowa to zabawna i błyskotliwa powieść zasługująca na tytuł arcydzieła. Z pewnością można ją zaliczyć do kanonu książek, które po prostu trzeba przeczytać.
Ciężko opisać jakimikolwiek słowami tą książkę. Może książka demaskująca czarną magię...?

"– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata. Kot poczuł się dotknięty i aż podskoczył na krześle. – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus."
"Mistrz i Małgorzata" Bułhakowa to zabawna i błyskotliwa powieść zasługująca na tytuł arcydzieła. Z pewnością można ją zaliczyć do kanonu książek, które po prostu trzeba...

Druga część przygód Harry'ego Pottera - chłopca niezwykłego nawet jak na czarodzieja.
Tym razem Harry, Ron i Hermiona muszą rozwiązać zagadkę owianej legendą Komnaty Tajemnic i stawić czoła czyhającej w niej bestii. Hogwart staje się coraz bardziej niebezpieczny, z dnia na dzień dochodzi do coraz liczniejszych ataków na mugolaków, a sytuacja wydaje się być beznadziejna gdy zabraknie Dumbledore'a w szkole. Oprócz tego Harry po raz kolejny musi stawić czoła Lordowi Voldemortowi i czarnej magii.
"-Twoja ciotka i wuj będą z ciebie dumni, prawda?(...) Jak usłyszą czego dokonałeś w tym roku...
-Dumni? Zwariowałaś? Tyle razy byłem bliski śmierci i przeżyłem? Będą wściekli..."
UWAGA! Książka wciągająca niczym diabelskie sidła!

Druga część przygód Harry'ego Pottera - chłopca niezwykłego nawet jak na czarodzieja.
Tym razem Harry, Ron i Hermiona muszą rozwiązać zagadkę owianej legendą Komnaty Tajemnic i stawić czoła czyhającej w niej bestii. Hogwart staje się coraz bardziej niebezpieczny, z dnia na dzień dochodzi do coraz liczniejszych ataków na mugolaków, a sytuacja wydaje się być beznadziejna gdy...

Harry Potter nie jest zwykłym chłopcem - jest czarodziejem i właśnie rozpoczyna swój pierwszy rok w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Oprócz wymachiwania różdżką, warzenia eliksirów i odrabiania góry prac domowych na Harry'ego oraz jego przyjaciół - Rona i Hermionę czeka mnóstwo przygód i zagadek do rozwiązania. Bo przygodą na pewno można nazwać znokautowanie górskiego trolla, spotkanie z trzygłowym psem czy próbę przetransportowania smoka na najwyższą wieżę zamku w środku nocy. Oprócz tego Harry po raz drugi spotka się z Lordem Voldemortem - potężnym czarnoksiężnikiem, który zabił jego rodziców i próbował zabić małego Harry'ego.
"Harry Potter" to jedna z tych książek, które nigdy się nie znudzą, chociaż czyta się je po raz setny. LEKTURA OBOWIĄZKOWA!!!

Harry Potter nie jest zwykłym chłopcem - jest czarodziejem i właśnie rozpoczyna swój pierwszy rok w Szkole Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie. Oprócz wymachiwania różdżką, warzenia eliksirów i odrabiania góry prac domowych na Harry'ego oraz jego przyjaciół - Rona i Hermionę czeka mnóstwo przygód i zagadek do rozwiązania. Bo przygodą na pewno można nazwać znokautowanie...

Z początku bardzo ciężko mi się czytało tą książkę, ale wkrótce wciągnęłam się w historie bogów, bożków, herosów i, oczywiście, zwykłych ludzi. Z każdą stroną odkrywałam nowy świat, a dodatkową frajdę sprawiało mi odnajdywanie motywów, które użyto w moich ulubionych powieściach.

Z początku bardzo ciężko mi się czytało tą książkę, ale wkrótce wciągnęłam się w historie bogów, bożków, herosów i, oczywiście, zwykłych ludzi. Z każdą stroną odkrywałam nowy świat, a dodatkową frajdę sprawiało mi odnajdywanie motywów, które użyto w moich ulubionych powieściach.

Kontynuacja przygód Bridget Jones, która po raz kolejny rozwaliła mnie na łopatki swoją szczerością i sposobami na (nie)codzienne problemy. Bridget sprawiała, że co chwila wybuchałam śmiechem lub łapałam się za głowę i mówiłam: "Boże! Co ona robi?". Historia jest tak wciągająca, że nie można się od niej oderwać, a jeśli już się uda, zaraz się do niej wraca.

Kontynuacja przygód Bridget Jones, która po raz kolejny rozwaliła mnie na łopatki swoją szczerością i sposobami na (nie)codzienne problemy. Bridget sprawiała, że co chwila wybuchałam śmiechem lub łapałam się za głowę i mówiłam: "Boże! Co ona robi?". Historia jest tak wciągająca, że nie można się od niej oderwać, a jeśli już się uda, zaraz się do niej wraca.

"Sztuka prostoty" jest książką wymagającą skupienia. Pozwala zastanowić się nad swoim stylem życia i zauważyć własne błędy. Mimo, że nie zgadzam się z niektórymi poglądami, uważam, że przeczytanie tej książki opłaciło mi się.

"Sztuka prostoty" jest książką wymagającą skupienia. Pozwala zastanowić się nad swoim stylem życia i zauważyć własne błędy. Mimo, że nie zgadzam się z niektórymi poglądami, uważam, że przeczytanie tej książki opłaciło mi się.

"Dziennik Bridget Jones" to zabawna opowieść o niezamężnej kobiecie i o tym jak radzi sobie w świecie szczęśliwych par. Bardzo podobało mi się, że Bridget musi radzić sobie z codziennymi problemami każdej samotnej (ale nie tylko) kobiety oraz że to, co robi jest takie... ludzkie - spontaniczne i zazwyczaj nie wychodzi, tak jak to zaplanowała. Mimo (sporej) różnicy wieku, z łatwością utożsamiłam się z bohaterką, choć na pierwszy rzut oka zupełnie się różnimy. Czytając o jej przygodach, czułam się jakbym patrzyła na swoją przyszłość.
Książka jest świetna, warta przeczytania.

"Dziennik Bridget Jones" to zabawna opowieść o niezamężnej kobiecie i o tym jak radzi sobie w świecie szczęśliwych par. Bardzo podobało mi się, że Bridget musi radzić sobie z codziennymi problemami każdej samotnej (ale nie tylko) kobiety oraz że to, co robi jest takie... ludzkie - spontaniczne i zazwyczaj nie wychodzi, tak jak to zaplanowała. Mimo (sporej) różnicy wieku, z...

Trzecia część serii. Katniss Everdeen stała się twarzą rebelii. Próbuje motywować do walki o wolność, jednak świadomość, że każdy jej ruch powoduje torturowanie Peety, znacznie to utrudnia. Katniss na każdym kroku walczy, by się nie poddać, wie, że musi być silna, by nie wywołać paniki. Prezydent Snow nie próżnuje i, chcąc złamać Katniss, zabija coraz więcej przyjaciół dziewczyny. Katniss coraz bardziej pragnie zamordować Snowa,a do tego musi w końcu wybrać między Peetą a Galem.
Fantastyczna książka, na prawdę warta przeczytania.

Trzecia część serii. Katniss Everdeen stała się twarzą rebelii. Próbuje motywować do walki o wolność, jednak świadomość, że każdy jej ruch powoduje torturowanie Peety, znacznie to utrudnia. Katniss na każdym kroku walczy, by się nie poddać, wie, że musi być silna, by nie wywołać paniki. Prezydent Snow nie próżnuje i, chcąc złamać Katniss, zabija coraz więcej przyjaciół...

Druga część z serii. Katniss Everdeen, bohaterska nastolatka i zwyciężczyni 74. Głodowych Igrzysk, powróciła do domu i zdawać by się mogło, że pozostało jej tylko pławić się we własnym sukcesie. Jednak władze Panem tylko czekają, by ukarać dziewczynę za wyskok z jagodami. Katniss z przerażeniem odkrywa, że stała się twarzą rewolucji, a powstania wybuchają w kolejnych dystryktach. Dodatkowo, dziewczyna jest zmuszona ponownie wziąć udział w Igrzyskach, a zaprzyjaźnienie się z pozostałymi trybutami nie ułatwia jej zadania. Na arenie próbuje odpowiedzieć sobie na pytanie, kto jest jej prawdziwym wrogiem?
Książka równie wciągająca jak pierwsza część. Na prawdę warta przeczytania.

Druga część z serii. Katniss Everdeen, bohaterska nastolatka i zwyciężczyni 74. Głodowych Igrzysk, powróciła do domu i zdawać by się mogło, że pozostało jej tylko pławić się we własnym sukcesie. Jednak władze Panem tylko czekają, by ukarać dziewczynę za wyskok z jagodami. Katniss z przerażeniem odkrywa, że stała się twarzą rewolucji, a powstania wybuchają w kolejnych...

Pierwsza część z cyklu. "Igrzyska śmierci", wbrew pozorom, to nie jest kolejna głupiutka, młodzieżowa książka, ale wybitne dzieło, mogące nas wiele nauczyć. Wydarzenia są opisywane z punktu widzenia głównej bohaterki - Katniss, 16-letniej dziewczyny z 12-tego, najbiedniejszego dystryktu (części państwa Panem). Dziewczyna świetnie strzela z łuku, jest odważna i ponad wszystko kocha swoją młodszą siostrę, Prim. Dba o to, by zawsze była bezpieczna i jest w stanie poświęcić dla niej nawet życie. Dobrowolnie zastępuje ją w Głodowych Igrzyskach - okrutnej grze stworzonej przez władze Panem, w której 24 dzieci w wieku 12-18 lat trafia na arenę i walczy ze sobą na śmierć i życie, a zwycięzca może być tylko jeden.
Książka jest wciągająca, trudno się od niej oderwać.

Pierwsza część z cyklu. "Igrzyska śmierci", wbrew pozorom, to nie jest kolejna głupiutka, młodzieżowa książka, ale wybitne dzieło, mogące nas wiele nauczyć. Wydarzenia są opisywane z punktu widzenia głównej bohaterki - Katniss, 16-letniej dziewczyny z 12-tego, najbiedniejszego dystryktu (części państwa Panem). Dziewczyna świetnie strzela z łuku, jest odważna i ponad...

"Pamiętnik z powstania warszawskiego" Mirona Białoszewskiego pokazuje życie cywila w powstańczej Warszawie. Najbardziej zaskoczyła mnie ilość szczegółów - przecież autor pisał "Pamiętnik..." po kilkunastu(?) latach od zakończenia powstania. Tekst jest bardzo rytmiczny, pojawia się wiele onomatopei. Występują krótkie, urywane zdania oraz dygresje, to powoduje, że trzeba być skupionym na tekście. Nie jest to łatwa i przyjemna lektura do poduszki.
Książka niezbyt mi się podobała, jednak nie żałuję, że ją przeczytałam, głównie dlatego, że poszerzyłam swoją wiedzę o powstaniu warszawskim, a ten temat bardzo mnie interesuje.

"Pamiętnik z powstania warszawskiego" Mirona Białoszewskiego pokazuje życie cywila w powstańczej Warszawie. Najbardziej zaskoczyła mnie ilość szczegółów - przecież autor pisał "Pamiętnik..." po kilkunastu(?) latach od zakończenia powstania. Tekst jest bardzo rytmiczny, pojawia się wiele onomatopei. Występują krótkie, urywane zdania oraz dygresje, to powoduje, że trzeba być...

Po książkę sięgnęłam po oglądnięciu filmu o tym samym tytule. Przez to gorzej mi się czytało, bo z grubsza wiedziałam, co się stanie. Jednak uważam, że "Trzy metry nad niebem" jest rewelacyjną książką. Potoczny język i zabawne dialogi sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Podoba mi się, że bohaterowie są pogłębieni, pełni sprzeczności, tacy... prawdziwi. Historia prawdziwej miłości i przyjaźni.
Gorąco polecam.

Po książkę sięgnęłam po oglądnięciu filmu o tym samym tytule. Przez to gorzej mi się czytało, bo z grubsza wiedziałam, co się stanie. Jednak uważam, że "Trzy metry nad niebem" jest rewelacyjną książką. Potoczny język i zabawne dialogi sprawiają, że książkę czyta się bardzo szybko. Podoba mi się, że bohaterowie są pogłębieni, pełni sprzeczności, tacy... prawdziwi. Historia...

Bardzo przyjemna książka, która udowodniła mi, że tak naprawdę nie da się ominąć świąt. Czytając, doszłam do wniosku, że stwierdzenie, że ludzie są tolerancyjni i w wolnym kraju możesz prawie wszystko to tylko puste słowa. Ludzie postępują według pewnych schematów i każde wychylenie od nich spotyka się z dezaprobatą. W książce tak często pada określenie "egoistyczny", że w końcu zaczęłam się zastanawiać, który z bohaterów tak na prawdę postępuje egoistycznie - wyszło, że wszyscy. "Ominąć święta" w bardzo trafny sposób opisuje zachowanie ludzi i istotę Bożego Narodzenia.

Bardzo przyjemna książka, która udowodniła mi, że tak naprawdę nie da się ominąć świąt. Czytając, doszłam do wniosku, że stwierdzenie, że ludzie są tolerancyjni i w wolnym kraju możesz prawie wszystko to tylko puste słowa. Ludzie postępują według pewnych schematów i każde wychylenie od nich spotyka się z dezaprobatą. W książce tak często pada określenie "egoistyczny", że w...

"Szachinszach" Ryszarda Kapuścińskiego jest specyficznym reportażem z rewolucji w Iranie. Książka przybliżyła mi nie tylko to wydarzenie, ale także kulturę i zwyczaje Iranu. Czasem mnie nudziła, ale niektóre fragmenty były bardzo poruszające, np. opis tortur Savaku, czy procesji ślepych dzieci. Bardzo podobało mi się też porównanie sytuacji w Iranie do teatru - nadaje to uniwersalności i tak na prawdę w tym opisie można doszukać się opisu każdej rewolucji.
Mimo, że książka nie za bardzo mi się spodobała, nie żałuję, że ją przeczytałam.

"Szachinszach" Ryszarda Kapuścińskiego jest specyficznym reportażem z rewolucji w Iranie. Książka przybliżyła mi nie tylko to wydarzenie, ale także kulturę i zwyczaje Iranu. Czasem mnie nudziła, ale niektóre fragmenty były bardzo poruszające, np. opis tortur Savaku, czy procesji ślepych dzieci. Bardzo podobało mi się też porównanie sytuacji w Iranie do teatru - nadaje to...

Druga część "Pamiętnika jedynaczki" bardziej mi się podobała. Fajna historia, jednak niektóre zachowania głównej bohaterki mnie strasznie irytują. Ogólnie nawet niezła.

Druga część "Pamiętnika jedynaczki" bardziej mi się podobała. Fajna historia, jednak niektóre zachowania głównej bohaterki mnie strasznie irytują. Ogólnie nawet niezła.

Fajna książka, ale chyba jestem na nią za stara, bo problemy 13-latki mnie po prostu śmieszą. Miejscami nudnawa, ale ogólnie szybko ją się czyta.

Fajna książka, ale chyba jestem na nią za stara, bo problemy 13-latki mnie po prostu śmieszą. Miejscami nudnawa, ale ogólnie szybko ją się czyta.

"Stary człowiek i morze" Ernesta Hemingway'a jest bardzo dobrym opowiadaniem. Zdecydowałam się je przeczytać mimo wielu niepochlebnych opinii na jego temat i nie żałuję. Utwór jest lekki, szybko się go czyta. Miejscami jest... dziwny, np. opis dotyczący żółwi i meduz. Pokazuje, co znaczy wygrać i przegrać. Ogólnie trochę smutny.

"Stary człowiek i morze" Ernesta Hemingway'a jest bardzo dobrym opowiadaniem. Zdecydowałam się je przeczytać mimo wielu niepochlebnych opinii na jego temat i nie żałuję. Utwór jest lekki, szybko się go czyta. Miejscami jest... dziwny, np. opis dotyczący żółwi i meduz. Pokazuje, co znaczy wygrać i przegrać. Ogólnie trochę smutny.

Zbiór bardzo fajnych opowiadań, które zmusiły mnie do refleksji. Często musiałam czytać zdanie po kilka razy, by je zrozumieć. Najbardziej do gustu przypadło mi opowiadanie pt. "Coś się kończy", ale wszystkie mi się podobały.

Zbiór bardzo fajnych opowiadań, które zmusiły mnie do refleksji. Często musiałam czytać zdanie po kilka razy, by je zrozumieć. Najbardziej do gustu przypadło mi opowiadanie pt. "Coś się kończy", ale wszystkie mi się podobały.

Dwunasty i zarazem ostatni tom serii. Trwa atak piratów na Kilmore Cove. Okrutny Kapitan Spencer chce dostać w swoje ręce Ulyssesa i nie cofnie się przed niczym. Mroczny tom, który czyta się od początku do końca bez przerwy. Wszystkie tajemnice się wyjaśniają, a zakończenie oczywiście jest szczęśliwe.

Dwunasty i zarazem ostatni tom serii. Trwa atak piratów na Kilmore Cove. Okrutny Kapitan Spencer chce dostać w swoje ręce Ulyssesa i nie cofnie się przed niczym. Mroczny tom, który czyta się od początku do końca bez przerwy. Wszystkie tajemnice się wyjaśniają, a zakończenie oczywiście jest szczęśliwe.