Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Muszę przyznać, że Iza Maciejewska to moje odkrycie roku 🙂 "Las pachnący pożądaniem" podobnie jak inne książki autorki to bardzo dobrze napisana, wciągająca, inteligentna powieść obyczajowa. Jest tu miłość, zdrada, zwykle ludzkie problemy, czasem ostre a czasem dowcipne dialogi i duuuża dawka mocnych scen erotycznych. I może jedynie te sceny mnie drażniły - bo ileż można o tym czytać - o wiele przyjemniej byłoby gdyby te sceny nie były tak liczne lub tak dokładnie, z każdym szczegółem opisane, a kobiety nie były traktowane przedmiotowo.

Muszę przyznać, że Iza Maciejewska to moje odkrycie roku 🙂 "Las pachnący pożądaniem" podobnie jak inne książki autorki to bardzo dobrze napisana, wciągająca, inteligentna powieść obyczajowa. Jest tu miłość, zdrada, zwykle ludzkie problemy, czasem ostre a czasem dowcipne dialogi i duuuża dawka mocnych scen erotycznych. I może jedynie te sceny mnie drażniły - bo ileż można o...

Książka zupełnie inna od pozycji, które ostatnio królują na półkach księgarni. Nie ma w przesady, wulgaryzmu i przedmiotowego traktowania pojęcia miłości. Jest za to ciepło, życzliwość, prawdziwe życie, trochę łez i trochę humoru. Bardzo inteligentna lektura, brawo dla autorki!

Książka zupełnie inna od pozycji, które ostatnio królują na półkach księgarni. Nie ma w przesady, wulgaryzmu i przedmiotowego traktowania pojęcia miłości. Jest za to ciepło, życzliwość, prawdziwe życie, trochę łez i trochę humoru. Bardzo inteligentna lektura, brawo dla autorki!

Jedna z lepszych książek w ostatnim czasie i jeden z najlepszych thrillerów jaki czytałam. Do samego końca nie wiadomo kto tu w końcu jest dobry a kto nie... Zaskakujące zakończenie.

Jedna z lepszych książek w ostatnim czasie i jeden z najlepszych thrillerów jaki czytałam. Do samego końca nie wiadomo kto tu w końcu jest dobry a kto nie... Zaskakujące zakończenie.

Książka wszystko w jednym- taka trochę komedia, trochę erotyczna, trochę thriller, trochę fantasy (śnieg w Poznaniu??? 😂)... Ogólnie pomysł na temat super, trochę gorzej z wykonaniem- język autorki prosty, bardzo częste powtórzenia ("jego duże dłonie", "jego zawadiacki uśmiech", "jego zimne niebieskie oczy"...), sceny łóżkowe dłuższe od sceny uprowadzenia... Czasem miałam wrażenie, że książka została napisana przez nastolatkę lub dla nastolatek... Niemniej gorąco polecam, bo ma w sobie jakąś magię, ciepełko. Pokazuje jak łatwo czasem ocenić ludzi po pozorach i co w życiu jest najważniejsze. Taka książka "lekka, łatwa i przyjemna", do przeczytania pomiędzy ambitniejszymi lekturami.

Książka wszystko w jednym- taka trochę komedia, trochę erotyczna, trochę thriller, trochę fantasy (śnieg w Poznaniu??? 😂)... Ogólnie pomysł na temat super, trochę gorzej z wykonaniem- język autorki prosty, bardzo częste powtórzenia ("jego duże dłonie", "jego zawadiacki uśmiech", "jego zimne niebieskie oczy"...), sceny łóżkowe dłuższe od sceny uprowadzenia... Czasem miałam...

Niby książka jakich wiele, niby już był ten temat ale... Dla mnie rewelacja! Język bardzo przystępny ale jednocześnie na poziomie, bardzo mi się podoba styl pisania i poczucie humoru autorki. Bohaterowie ciekawi, niebanalni. Szybka akcja, wciąga od pierwszej strony, koniec zaskakuje. I daje nadzieję... że zawsze można zacząć od nowa, że warto spróbować, że nie można się poddawać, że trzeba walczyć o siebie... Ładna, mądra, pouczającą książka o pozorach, manipulacji, szantażu emocjonalnym, przyjaźni, emocjach. O życiu... Nie tylko dla kobiet ;-)

Niby książka jakich wiele, niby już był ten temat ale... Dla mnie rewelacja! Język bardzo przystępny ale jednocześnie na poziomie, bardzo mi się podoba styl pisania i poczucie humoru autorki. Bohaterowie ciekawi, niebanalni. Szybka akcja, wciąga od pierwszej strony, koniec zaskakuje. I daje nadzieję... że zawsze można zacząć od nowa, że warto spróbować, że nie można się...

Przeczytałam wszystkie książki B. A. Paris i uważam, że "Dylemat" jest jest jej najsłabszą powieścią. Nie oznacza to, że książka jest zła, to świetny opis ludzkiej psychiki, zakamarków jakie w niej tkwią, siły jaką trzeba w sobie mieć aby zmierzyć się ze straszliwą tragedią a następnie podnieść się z niej i ruszyć do przodu. To książka o miłości, wybaczeniu, rodzinie, przyjaźni. Jednak zabrakło w niej czegoś... jakiegoś zaskoczenia, efektu WOW... Ot, po prostu zwyczajna książka obyczajowa.

Przeczytałam wszystkie książki B. A. Paris i uważam, że "Dylemat" jest jest jej najsłabszą powieścią. Nie oznacza to, że książka jest zła, to świetny opis ludzkiej psychiki, zakamarków jakie w niej tkwią, siły jaką trzeba w sobie mieć aby zmierzyć się ze straszliwą tragedią a następnie podnieść się z niej i ruszyć do przodu. To książka o miłości, wybaczeniu, rodzinie,...

Ciężko było przejść przez pierwsze 70 stron- ciągle, nudne opisy życia codziennego głównych bohaterów, żadnych emocji, sensacji, problemów. Ale kiedy się przeszło w końcu przez te 70 stron to było już tylko lepiej i w zasadzie do samego końca książka trzymała w napięciu a zakończenie meeeega! To na prawdę bardzo dobra książka.

Ciężko było przejść przez pierwsze 70 stron- ciągle, nudne opisy życia codziennego głównych bohaterów, żadnych emocji, sensacji, problemów. Ale kiedy się przeszło w końcu przez te 70 stron to było już tylko lepiej i w zasadzie do samego końca książka trzymała w napięciu a zakończenie meeeega! To na prawdę bardzo dobra książka.

Do przeczytania książki zachęcił mnie opis znajdujący się z tyłu oraz okładka (genialna!) Miałam nadzieję na powieść w stylu "Cień wiatru", "Atramentowe serce", coś autorstwa Dana Browna- a najchętniej połączenie tych trzech pozycji. Czy zawiodłam się? Niezupełnie. Na początku książka faktycznie wciągnęła mnie bez reszty, wszystko układało się w spójną całość, piękne opisy antykwariatu, stopniowe odkrywanie tajemnic, niebanalni bohaterowie. Niestety im dalej tym gorzej, właściwie od razu można się domyślić kto jest zdrajcą i mordercą, wątek kryminalny prosty, romans banalny, a Lektorzy i ich zdolności, bo ja wiem- chyba trochę przekombinowani... Zakończenie całkiem zawaliło sprawę. Ogólnie książka jest dobra ale do Browna to jeszcze daleka droga...

Do przeczytania książki zachęcił mnie opis znajdujący się z tyłu oraz okładka (genialna!) Miałam nadzieję na powieść w stylu "Cień wiatru", "Atramentowe serce", coś autorstwa Dana Browna- a najchętniej połączenie tych trzech pozycji. Czy zawiodłam się? Niezupełnie. Na początku książka faktycznie wciągnęła mnie bez reszty, wszystko układało się w spójną całość, piękne opisy...

To moje drugie (po "Lśnieniu") spotkanie z Kingiem i zdecydowanie lepsze. Powieść uważam za bardzo dobrą- trochę straszną, ale tylko trochę, i właśnie przez ten umiar tak mi się podobała. Nie ma w niej wampirów, zombie i Bóg wie jakich jeszcze straszydeł i ciemnych mocy, krew nie leje się strumieniami, siekiery nie fruwają w powietrzu. Jest za to młode małżeństwo z dziećmi, ich codzienne życie, problemy rodzinne, życzliwi sąsiedzi, praca i miłość. A tuż za ich domem jest cmętarz zwierząt, kryjący mroczne tajemnice. Baaardzo mroczne... Książka niesamowicie wciąga, czyta się szybko i czasem dreszcz przebiega po plecach. Polecam!

To moje drugie (po "Lśnieniu") spotkanie z Kingiem i zdecydowanie lepsze. Powieść uważam za bardzo dobrą- trochę straszną, ale tylko trochę, i właśnie przez ten umiar tak mi się podobała. Nie ma w niej wampirów, zombie i Bóg wie jakich jeszcze straszydeł i ciemnych mocy, krew nie leje się strumieniami, siekiery nie fruwają w powietrzu. Jest za to młode małżeństwo z dziećmi,...

Książka bardzo słaba, temat oklepany i przewidywalny, opowiedziany w nudny sposób, monotonne opisy i dialogi (a zdanie: "Obejrzał mnie od góry do dołu", które pojawiało się na co trzeciej stronie, będzie mi się chyba śniło po nocach), włoskie zwroty zawierają błędy... Od połowy książki niby troszkę lepiej, ale i tak bez szału. Przetrwałam do końca tylko dlatego, że jestem zakochana we Włoszech i od jakiegoś czasu czytam wszystko co włoskie. Tak więc jeśli ktoś tak jak ja interesuje się tematem, może przeczytać, dla pozostałych będzie to strata czasu.

Książka bardzo słaba, temat oklepany i przewidywalny, opowiedziany w nudny sposób, monotonne opisy i dialogi (a zdanie: "Obejrzał mnie od góry do dołu", które pojawiało się na co trzeciej stronie, będzie mi się chyba śniło po nocach), włoskie zwroty zawierają błędy... Od połowy książki niby troszkę lepiej, ale i tak bez szału. Przetrwałam do końca tylko dlatego, że jestem...

Uważam, że całą "Trylogia czasu" jest wprost fantastyczna! Tajemnica, trochę miłości i kawał porządnej fantastyki w jednym! Przy tym napisana dobrym językiem, szybka akcja, spora dawka humoru- wszystko to sprawia, że wciąga od pierwszej do ostatniej strony. A zakńczenie: REWEWELACJA!!!

Uważam, że całą "Trylogia czasu" jest wprost fantastyczna! Tajemnica, trochę miłości i kawał porządnej fantastyki w jednym! Przy tym napisana dobrym językiem, szybka akcja, spora dawka humoru- wszystko to sprawia, że wciąga od pierwszej do ostatniej strony. A zakńczenie: REWEWELACJA!!!

Rewelacja! Magia, romantyzm i miłość ale w odpowiedniej dawce, bez przesadyzmu i ze smakiem. Do tego spora dawka humoru, jezyk prosty ale nie banalny. Wszystkie "Zmierzchy" mogą się schować. Polecam!

Rewelacja! Magia, romantyzm i miłość ale w odpowiedniej dawce, bez przesadyzmu i ze smakiem. Do tego spora dawka humoru, jezyk prosty ale nie banalny. Wszystkie "Zmierzchy" mogą się schować. Polecam!

WOW! Właśnie skończyłam czytać i to pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl. Książka o... prawdziwym życiu. O przyjaźni, miłości, trudnych decyzjach, błędach, dojrzewaniu, przemijaniu... Wciąga od pierwszego zdania, nie mogłam się od niej wprost oderwać. Temat może i nie jest zbyt oryginalny, no i zakończenie dość przewidywalne ale forma i styl w jakim książka została napisana- super! Do tego mocna dawka śmiechu i dużo emocji. Czyli to co kocham w książkach. Zdecydowanie polecam!

WOW! Właśnie skończyłam czytać i to pierwsze słowo, które przychodzi mi na myśl. Książka o... prawdziwym życiu. O przyjaźni, miłości, trudnych decyzjach, błędach, dojrzewaniu, przemijaniu... Wciąga od pierwszego zdania, nie mogłam się od niej wprost oderwać. Temat może i nie jest zbyt oryginalny, no i zakończenie dość przewidywalne ale forma i styl w jakim książka została...

Kolejna dobra książka Zafona, choć nie najlepsza. Tak jak w pozostałych znajdziemy tu ten niepowtarzalny klimat, magię, przygodę i tajemnicę. Ale też przewidywalność i brak zaskoczenia. Niestety zabrakło tego "czegoś".

Kolejna dobra książka Zafona, choć nie najlepsza. Tak jak w pozostałych znajdziemy tu ten niepowtarzalny klimat, magię, przygodę i tajemnicę. Ale też przewidywalność i brak zaskoczenia. Niestety zabrakło tego "czegoś".

To moje kolejne, piąte już spotkanie z Zafonem. I tym razem autor mnie nie zawiódł. Książka choć adresowana do młodszych czytelników na pewno zainteresuje także tych starszych. Jest w niej ten sam klimat, magia, urok i ciepło co w "Cieniu wiatru". Książka pełna przygód, mrocznych tajemnic i zagadek z przeszłości wciąga od pierwszej do ostatniej strony. A postać Jacoba to już mistrzostwo świata- uwielbiam jak ktoś mnie tak zaskakuje! Jestem zachwycona!

To moje kolejne, piąte już spotkanie z Zafonem. I tym razem autor mnie nie zawiódł. Książka choć adresowana do młodszych czytelników na pewno zainteresuje także tych starszych. Jest w niej ten sam klimat, magia, urok i ciepło co w "Cieniu wiatru". Książka pełna przygód, mrocznych tajemnic i zagadek z przeszłości wciąga od pierwszej do ostatniej strony. A postać Jacoba to...

Powieść zupełnie inna niż "Wybacz ale będę...". Przede wszystkim dojrzalsza, poważniejsza, bardziej życiowa. To świetna powieść obyczajowa, a może raczej psychologiczna, traktująca o miłości, zdradzie, poświęceniu, ogromnym cierpieniu i ogromnym bogactwie, które jednak szczęścia nie daje. Autor pozytywnie mnie zaskoczył. Jedną gwiazdkę odejmuję jedynie za zakończenie- nie tego się spodziewałam. Cóż, może jestem zbyt wielką romantyczką... :-)

Powieść zupełnie inna niż "Wybacz ale będę...". Przede wszystkim dojrzalsza, poważniejsza, bardziej życiowa. To świetna powieść obyczajowa, a może raczej psychologiczna, traktująca o miłości, zdradzie, poświęceniu, ogromnym cierpieniu i ogromnym bogactwie, które jednak szczęścia nie daje. Autor pozytywnie mnie zaskoczył. Jedną gwiazdkę odejmuję jedynie za zakończenie- nie...

Och, jak ja zazdroszczę osobom, które lekturę tej książki mają dopiero przed sobą! Wspaniała powieść, piękna historia. Już po kilku pierwszych stronach otworzyłam szeroko oczy nie mogąc uwierzyć w to co czytam, po kilku następnych znów, i tak do samego końca. Nie mogłam się oderwać od czytania, a jednocześnie chciałam jak najwolniej czytać, aby jak najdłużej się napawać tą niesamowitą historią. To książka o wielkiej przyjaźni, miłości, obietnicy, poświęceniu, życiu w cieniu wielkiej tragedii. I o tym, że mimo przeciwności losu, bólu i cierpieniu, trzeba iść naprzód. Trzeba żyć, bo mamy tylko jedno życie i każdy dzień jest na wagę złota. Bez cienia wątpliwości umieszczam tę książkę w moim "top 10" najlepszych książek jakie w życiu przeczytam. I choć prawie nigdy nie zdarza mi się czytać dwa razy tej samej książki to jestem pewna, że do tej niebawem powrócę...

Och, jak ja zazdroszczę osobom, które lekturę tej książki mają dopiero przed sobą! Wspaniała powieść, piękna historia. Już po kilku pierwszych stronach otworzyłam szeroko oczy nie mogąc uwierzyć w to co czytam, po kilku następnych znów, i tak do samego końca. Nie mogłam się oderwać od czytania, a jednocześnie chciałam jak najwolniej czytać, aby jak najdłużej się napawać tą...

Nie będę zbyt oryginalna mówiąc, że to najdziwniejsza książka jaką w życiu przeczytałam... A jeśli miałabym ją jakoś zakatalogować, powiedziałabym, że to bardzo dobra obyczajówka- książka o miłości, samotności, ludzkich tragediach, problemach, nałogach, radościach i... z "efektami specjalnymi" w tle. No właśnie- podróże w czasie... Czytając książkę, wiele razy musiałam się zatrzymać, przemyśleć, uporządkować wszystko. I muszę się przyznać, że nie do końca udało mi się ogarnąć temat- a podobno wyobraźnię mam całkiem niezłą:-) No cóż, autorka ma chyba jednak lepszą... Podsumowując- książka dobra, trochę trudna, trochę smutna, wymagająca maksymalnego skupienia, ale zdecydowanie ciekawa. I inna niż wszystkie...

Nie będę zbyt oryginalna mówiąc, że to najdziwniejsza książka jaką w życiu przeczytałam... A jeśli miałabym ją jakoś zakatalogować, powiedziałabym, że to bardzo dobra obyczajówka- książka o miłości, samotności, ludzkich tragediach, problemach, nałogach, radościach i... z "efektami specjalnymi" w tle. No właśnie- podróże w czasie... Czytając książkę, wiele razy musiałam się...

Doskonale przedstawiona Polska lat 80-tych, z całym jej banałem, śmiesznością, szarością. Gdybym na własnej skórze nie zasmakowała trochę tamtego życia to chyba bym potraktowała tą książkę jak sf, bajkę, coś nierealnego. No ale stało się w kilometrowych kolejkach za cukrem, wycinało kartki na mięso, grało w gumę i godzinami wisiało na trzepaku... Miło się czytało i miło było powspominać tamte czasy. Choć wrócić do nich w życiu bym nie chciała. Jedyne czego brakuje to tamtych przyjaźni, zabaw, wspólnego spędzania czasu i spontanicznego wpadania do siebie (bez wcześniejszego umawiania telefonicznego)- w realu, a nie jak teraz, na facebooku czy gg... O tym wszystkim jest ta książka. Ciekawa, nostalgiczna, momentami śmieszna a momentami druzgocąca.

Doskonale przedstawiona Polska lat 80-tych, z całym jej banałem, śmiesznością, szarością. Gdybym na własnej skórze nie zasmakowała trochę tamtego życia to chyba bym potraktowała tą książkę jak sf, bajkę, coś nierealnego. No ale stało się w kilometrowych kolejkach za cukrem, wycinało kartki na mięso, grało w gumę i godzinami wisiało na trzepaku... Miło się czytało i miło...

Śliczna, bogata, rozpieszczona, głupiutka blondlala- oto główna bohaterka książki. Choć jak się wczytamy to okazuje się, że wcale tak do końca głupia nie jest- dostała się i skończyła prawo, kocha zwierzęta, ma swoje zdanie, pomaga innym i potrafi postawić na swoim. Bardzo lubię Reene W., lubię film "Legalna blondynka" i książkę też polubiłam. Szybko się czyta, wciąga od pierwszej strony, rozśmiesza do łez a momentami wzrusza, ot, taka lekka książka do zrelaksowania. Mnie się podoba.

Śliczna, bogata, rozpieszczona, głupiutka blondlala- oto główna bohaterka książki. Choć jak się wczytamy to okazuje się, że wcale tak do końca głupia nie jest- dostała się i skończyła prawo, kocha zwierzęta, ma swoje zdanie, pomaga innym i potrafi postawić na swoim. Bardzo lubię Reene W., lubię film "Legalna blondynka" i książkę też polubiłam. Szybko się czyta, wciąga od...