Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, czego się spodziewałam po tej książce. Sięgnęłam po nią, bo uwielbiam powieści tej autorki, które zawsze przenoszą mnie do utraconego świata i walki o przetrwanie, a także o zachowanie od zapomnienia. Tu jednak otrzymałam coś zupełnie innego. Wydawca obiecuje „zapierającą dech w piersiach, radosną podróż przez światy miłości, przyjaźni i odkrywania, co jest najważniejsze.” Może trzeba było zwrócić większą uwagę na pierwsze zdanie opisu – że historia dzieje się na dziecięcym oddziale onkologii. Jill jest tam pielęgniarką i w niezwykle ciepły sposób troszczy się o swoich małych, umierających pacjentów. Gdy sama trafia do lekarza i otrzymuje druzgocącą diagnozę, ci mali podopieczni postanawiają ją wtajemniczyć w poruszającą grę o jeszcze jeden dzień. I tu zaczyna się dzień świstaka, dokładnie taki jak w filmie. Czy Jill otrzyma szansę na naprawienie niektórych błędów, wyprostowanie relacji i odnalezienie miłości? Czy zdąży poukładać swoje życie? Ta historia niewątpliwie skłania do refleksji nad życiem i umieraniem. Jest niezwykle wzruszająca, a dojrzałość emocjonalna małych pacjentów jest aż bolesna. Jednak dla mnie opowieść ta była trochę zbyt cukierkowa, a magii było w niej po prostu za dużo. Dodatkowo zakończenie rozłożyło mnie na łopatki. Jestem jednak przekonana, że książka ma i będzie mieć swoich wielbicieli. Przekonajcie się sami.