Jesteśmy społecznością, która kocha książki

OPINIA O KSIĄŻCE

OPINIA O KSIĄŻCE

Książka przeczytana w jeden dzień. Wciąga!

Książka przeczytana w jeden dzień. Wciąga!

Czyta się to ja wypracowanie ósmoklasisty: błahe dialogi, proste słownictwo. Historia może i ciekawa, ale napisana słabo.

Czyta się to ja wypracowanie ósmoklasisty: błahe dialogi, proste słownictwo. Historia może i ciekawa, ale napisana słabo.

Czytając komentarze uzasadniające ocenę "Mitologii słowiańskiej" spotkałam się z zarzutem, że opowiadania w niej zwarte są nudne. Ja podeszłam do tej pozycji, jak do swojego rodzaju podręcznika, który ma za zadanie przekazać mi konkretna wiedzę. Dlatego fabuła sama w sobie nie była dla mnie aż tak istotna, ponieważ jest ona jedynie tłem, które ma za zadanie w przystępny sposób przekazać mi wiedzę i ułatwić jej zapamiętanie. Dla zainteresowanych tematem jest to, jak najbardziej, książka godna polecenia.

Czytając komentarze uzasadniające ocenę "Mitologii słowiańskiej" spotkałam się z zarzutem, że opowiadania w niej zwarte są nudne. Ja podeszłam do tej pozycji, jak do swojego rodzaju podręcznika, który ma za zadanie przekazać mi konkretna wiedzę. Dlatego fabuła sama w sobie nie była dla mnie aż tak istotna, ponieważ jest ona jedynie tłem, które ma za zadanie w przystępny...

Dobrze się to czytało. Przede wszystkim zachwyca mnie, jak Rowling vel Galbraith buduje świat i postaci. To wszystko jest takie złożone, prawdziwe. Do tego zdania: długie i rozbudowane. W końcu kryminał, którego nie czyta się jak radosnej twórczości autora, idącego na ilość, a nie na jakość.

Dobrze się to czytało. Przede wszystkim zachwyca mnie, jak Rowling vel Galbraith buduje świat i postaci. To wszystko jest takie złożone, prawdziwe. Do tego zdania: długie i rozbudowane. W końcu kryminał, którego nie czyta się jak radosnej twórczości autora, idącego na ilość, a nie na jakość.

Czy tylko ja miałam wrażenie, że czytam powieść w stylu young adult?

Czy tylko ja miałam wrażenie, że czytam powieść w stylu young adult?

Nie zdarza mi się to często. Jestem świeżo po lekturze i mam to uczucie, że żałuję, że to już koniec. Że chciałabym jeszcze pobyć w świecie starej Słaboniowej. Cieszę się, że trafiłam na tak wciągającą, magiczną i nietuzinkową lekturę. Polecam, polecam, polecam!

Nie zdarza mi się to często. Jestem świeżo po lekturze i mam to uczucie, że żałuję, że to już koniec. Że chciałabym jeszcze pobyć w świecie starej Słaboniowej. Cieszę się, że trafiłam na tak wciągającą, magiczną i nietuzinkową lekturę. Polecam, polecam, polecam!

Po rewelacyjnej "Czerwieni" nie mogło być inaczej - musiałam przeczytać kolejną część Kolorów zła. Nie zawiodłam się. Książka jest nie tylko świetnym kryminałem, a to dlatego ponieważ jest niesamowicie wielowarstwowa. Oprócz morderstwa jest też przekrój osobowości, sytuacje, które wpływają na charakter człowieka, relacje, w ktore wchodzi. To wpływa na fakt, że opowieść nie jest płytka i naprawdę godna polecenia!

Po rewelacyjnej "Czerwieni" nie mogło być inaczej - musiałam przeczytać kolejną część Kolorów zła. Nie zawiodłam się. Książka jest nie tylko świetnym kryminałem, a to dlatego ponieważ jest niesamowicie wielowarstwowa. Oprócz morderstwa jest też przekrój osobowości, sytuacje, które wpływają na charakter człowieka, relacje, w ktore wchodzi. To wpływa na fakt, że opowieść nie...

Pierwsza część mnie wciągnęła. Dlatego sięgnęłam po kolejną. Niestety tym razem nie zatrybiło. Być moze dlatego, że zagadka: kto? i dlaczego? została szybko ujawniona.

Pierwsza część mnie wciągnęła. Dlatego sięgnęłam po kolejną. Niestety tym razem nie zatrybiło. Być moze dlatego, że zagadka: kto? i dlaczego? została szybko ujawniona.

Horrory czytuję i traktuję je jako idealną lekturę typowo na urlop. Dlatego nie oczekuję, że wywoła u mnie spektakularne emocje. Tutaj też tego nie oczekiwałam... Jak bardzo się pomyliłam. Nic nie jest tu jednoznaczne, wszysko może okazać się wszystkim i to TY, drogi czytelniku , zdecydujesz, w co uwierzysz. Polecam! Książka znalazła miejsce w mym sercu i nieprędko o niej zapomnę.

Horrory czytuję i traktuję je jako idealną lekturę typowo na urlop. Dlatego nie oczekuję, że wywoła u mnie spektakularne emocje. Tutaj też tego nie oczekiwałam... Jak bardzo się pomyliłam. Nic nie jest tu jednoznaczne, wszysko może okazać się wszystkim i to TY, drogi czytelniku , zdecydujesz, w co uwierzysz. Polecam! Książka znalazła miejsce w mym sercu i nieprędko o niej...

Jakie to było dobre!

Jakie to było dobre!

Pomysł dobry, ale wykonanie... zbyt długo nic się tak naprawdę nie dzieje. Bohaterowie jeżdżą z dworu do dworu, ze wsi do wsi. I nic to nie wnosi do fabuły. Watek nadnaturalny prawie nierozwinięty.

Pomysł dobry, ale wykonanie... zbyt długo nic się tak naprawdę nie dzieje. Bohaterowie jeżdżą z dworu do dworu, ze wsi do wsi. I nic to nie wnosi do fabuły. Watek nadnaturalny prawie nierozwinięty.

Najlepsza książka Kinga jaką do tej pory przeczytałam. Polecam!

Najlepsza książka Kinga jaką do tej pory przeczytałam. Polecam!

Od tej książki wymagałam relaksu i poprawy humoru. To wszystko dostałam. Zaśmiewałam się do łez z ciętych ripost bohaterów, pojawił się też lekki rumieniec. Intryga opisana dosyć pobieżnie, ale to chyba nie ona miała być na pierwszym miejscu, a raczej relacje jakie łączą dwoje ludzi. Polecam dla tych, którzy nie oczekują intelektualnych wywodów, a jedynie dobrej zabawy.

Od tej książki wymagałam relaksu i poprawy humoru. To wszystko dostałam. Zaśmiewałam się do łez z ciętych ripost bohaterów, pojawił się też lekki rumieniec. Intryga opisana dosyć pobieżnie, ale to chyba nie ona miała być na pierwszym miejscu, a raczej relacje jakie łączą dwoje ludzi. Polecam dla tych, którzy nie oczekują intelektualnych wywodów, a jedynie dobrej zabawy.

Pierwsza część może nie wprawiła mnie w zachwyt, ale uznałam ją za bardzo dobrą książkę. Oczekiwania wobec kolejnej części cyklu były podobne: przyjemna lektura na wieczór, trochę historycznych ciekawostek, wartka akcja i tajemnica. Z tej listy jedynie historyczne ciekawostki się powieliły. Przydługi początek i niejasna relacja Igora i Pauliny sprawiły, że uznałam tę lekturę za przeciętną. Niemniej jednak powrócę do cyklu z nadzieją, że kolejną część będę wspominać lepiej.

Pierwsza część może nie wprawiła mnie w zachwyt, ale uznałam ją za bardzo dobrą książkę. Oczekiwania wobec kolejnej części cyklu były podobne: przyjemna lektura na wieczór, trochę historycznych ciekawostek, wartka akcja i tajemnica. Z tej listy jedynie historyczne ciekawostki się powieliły. Przydługi początek i niejasna relacja Igora i Pauliny sprawiły, że uznałam tę...

Anonimowa autorka spisuje historie opowiedziane przez czarne służace,pracujące u białych rodzin. Nikomu nie podoba się ta inicjatywa. Czarni boją się represji. Ale jak zmienić postrzeganie świata białych w ich ciemnych umysłach? Niesamowita książka, opisująca, że tak naprawdę nie ma żadnych barier między ludźmi, póki my sami ich nie wymyślimy. Książka o dyskryminacj rasowej, w której zarówno białych jak i "kolorowych" bohaterów możemy określić mianem dobrych lub złych, bo każdy ma wady i zalety, każdy tak samo kocha i nienawidzi. A to dlatego, że wszyscy jestesmy takimi samymi ludźmi bez względu na kolor skóry, wyznanie, orientację czy sytuacje materialną. Polecam!!

Anonimowa autorka spisuje historie opowiedziane przez czarne służace,pracujące u białych rodzin. Nikomu nie podoba się ta inicjatywa. Czarni boją się represji. Ale jak zmienić postrzeganie świata białych w ich ciemnych umysłach? Niesamowita książka, opisująca, że tak naprawdę nie ma żadnych barier między ludźmi, póki my sami ich nie wymyślimy. Książka o dyskryminacj...

W mojej ocenie, najlepsza książka pana Orbitowskiego. Polecam!!!

W mojej ocenie, najlepsza książka pana Orbitowskiego. Polecam!!!

Zaczynając przygodę ze "Światem według Garpa", nie spodziewałam się tak pasjonującej historii. Co więcej, po przeczytaniu około dwustu stron, zastanawiałam się, czy to powieść dla mnie. Naszła mnie chwila zwątpienia i o mało Garp nie wylądował na półce, w kategorii "kiedyś dokończę...". Nie mam jednak w zwyczaju poddawać się tak łatwo i całe szęście, bo teraz wystawiam Garpowi ocenę 9! W moim odczuciu to historia, o lęku przed światem, ale nie przed życiem. Można ją potraktować terapeutycznie. Polecam!

Zaczynając przygodę ze "Światem według Garpa", nie spodziewałam się tak pasjonującej historii. Co więcej, po przeczytaniu około dwustu stron, zastanawiałam się, czy to powieść dla mnie. Naszła mnie chwila zwątpienia i o mało Garp nie wylądował na półce, w kategorii "kiedyś dokończę...". Nie mam jednak w zwyczaju poddawać się tak łatwo i całe szęście, bo teraz wystawiam...

Jak wiele książek napisano o miłości, dorastaniu, zdradzie, śmierci najbliższych. O tym też jest ta opowieść. Mimo, że porusza tak uniwersalne tematy, bez wahania mogę stwierdzić, że takiej książki nigdy jeszcze nie przeczytałam, a to dlatego, ze jest w niej magia. Zachwycam się każdym zdaniem, słowem, historią opowiedzianą przez bliźnięta. Tego się nie czyta, to się pochłania. Polecam!

Jak wiele książek napisano o miłości, dorastaniu, zdradzie, śmierci najbliższych. O tym też jest ta opowieść. Mimo, że porusza tak uniwersalne tematy, bez wahania mogę stwierdzić, że takiej książki nigdy jeszcze nie przeczytałam, a to dlatego, ze jest w niej magia. Zachwycam się każdym zdaniem, słowem, historią opowiedzianą przez bliźnięta. Tego się nie czyta, to się...

Rewelacyjna!!

Rewelacyjna!!