Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ofiarami są bogate osoby i dziwnym trafem obie nie miały w domu założonego alarmu, a założyć go postanowiły dopiero wtedy, gdy morderca podrzucił im fałszywe ulotki z firmy ochroniarskiej? Kompletnie nieprawdopodobne. Zastanawiam się też, dlaczego Erika nie powiedziała swojemu zespołowi o tym, co jej powiedziała Simone. Mam na myśli o mężu, który ją torturował i się nad nią znęcał. Zamiast tego, gdy profiler próbuje stworzyć profil morderczyni, mówi, że ta zabija silnych mężczyzn, więc może to oznaczać, że sama doświadczyła przemocy ze strony mężczyzny? Dziwne, że Erika nic na ten temat nie wspomniała. Poza tym jest coś, co mnie irytuje i pojawia się w wielu kryminałach, w tym również. Otóż, zawsze gdy dwie osoby przeprowadzają przesłuchanie i przesłuchiwany powie coś ważnego, to policjanci patrzą na siebie porozumiewawczo. Zawsze. Gdy próbuję sobie wyobrazić takie przesłuchanie, to wygląda to po prostu głupio i nieprofesjonalnie. Czy śledczy nie powinni zachowywać się bardziej powściągliwie i nie zdradzać zachowaniem i mową ciała, że to co usłyszeli ich poruszyło? Naprawdę, gdy ten motyw z porozumiewawczym patrzeniem na siebie pojawia się w książce, to automatycznie moja ocena spada o jeden punkt, tak bardzo tego nie lubię.