-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński36
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant6
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na maj 2024Anna Sierant977
Biblioteczka
2015-03-12
2013-07-08
2014-10-11
2014-12-10
Zdecydowanie warty polecenia kryminał. Jest to jak na razie jedyna książka Chandlera, którą przeczytałam, ale styl autora bardzo przypadł mi do gustu. Książka różni się od innych kryminałów - ta ukryta ironia, humor, bardzo inteligentnie zbudowana intryga, która rozkręca się w miarę dalszego czytania - wszystko to sprawia, że smakujemy każde słowo powieści, a pod koniec można tylko się zastanawiać sąd autor czerpał genialne pomysły. Wszystko układa się po kolei jak tysiące elementów puzzli.
Zdecydowanie warty polecenia kryminał. Jest to jak na razie jedyna książka Chandlera, którą przeczytałam, ale styl autora bardzo przypadł mi do gustu. Książka różni się od innych kryminałów - ta ukryta ironia, humor, bardzo inteligentnie zbudowana intryga, która rozkręca się w miarę dalszego czytania - wszystko to sprawia, że smakujemy każde słowo powieści, a pod koniec...
więcej mniej Pokaż mimo to2015-02-09
2014-02-18
2014-01-18
2014-04
2014-03-20
2014-02-23
2013-12-04
2013-12-01
Jest to jedna z moich ulubionych powieści. Przeczytałam ją ostatnio po raz drugi i po raz drugi zostałam oczarowana. Carlos Ruiz Zafón ma swój niezwykły styl pisania. Co mi się najbardziej podoba? Myślę, że opisy Barcelony - widać, że Zafón kocha swoje miasto i poprzez kartki jego książek samemu można się w nim zakochać, mimo, że się tam nigdy nie było (przynajmniej ja nie miałam takiej okazji).
Powieść rozkręca się w miarę czytania, a atmosfera tajemnicy i historie bohaterów są niezwykle wciągające, rozbudowane i zawiłe. Jestem fanką książek, w których można spotkać trudną miłość; książki, gdzie przyjaźń, zdrada, namiętności i sekrety przeplatają się ze sobą; książki, gdzie można, oczyma wyobraźni, chodzić po korytarzach tak niezwykłego miejsca, jakim jest pałacyk Aldayów.
Jest to jedna z moich ulubionych powieści. Przeczytałam ją ostatnio po raz drugi i po raz drugi zostałam oczarowana. Carlos Ruiz Zafón ma swój niezwykły styl pisania. Co mi się najbardziej podoba? Myślę, że opisy Barcelony - widać, że Zafón kocha swoje miasto i poprzez kartki jego książek samemu można się w nim zakochać, mimo, że się tam nigdy nie było (przynajmniej ja nie...
więcej Pokaż mimo to