I wszystko było by dobrze . Gdyby pominąć, wątek najważniejszy . Cały czas przesuwany na później . W obszernie pisanej fabule . Czyli , istnienie , nadprzyrodzonego bytu - TO . Do tego , związany z tym mistycyzm i logika jego przedstawienia , oraz towarzysząca mu , niezrozumiała symbolika , jaką miał odebrać i zrozumieć czytelnik , książki TO Stephena Kinga .
Brak mi na to odpowiednich słów . Ale jak myślę o niewytałumaczonym mi przez autora - macroverse , skąd przylazło TO , o Innym i Żółwiu , jedyne co mam na myśli : że jest to "dosztukowane" na siłę .
Przez całą książkę , Pan King , jakby odwlekał przedstawienie i nie pokazał mi , w rezultacie , jasno , genezy powstania , Fantastycznej Istoty . Odnoszę wrażenie , jakby , nie miał na TO pomysłu.
Są też inne, dla mnie , "patykiem na wodzie pisane" elementy opowiadania, min. amnezja bohaterów , "zamykający się krąg ", "rytuał chud", w końcu "pewna scena z kanałów" . Wszystko to - niespójne, powierzchowne i sztucznie wklecone - złożyło się , na moje subiektywne odczucie , że zabrakło autorowi konceptu , na tą składową książki , odpowiedzialną za zaskoczenie , zaszokowanie i wystraszenie konsumenta jego spektaklu . Bo przecież horror, to gatunek fantasytki , który jest czytany , dla rozrywki bardziej , niż dla morału . Czyli tu , w TO , dla zastraszenia 🤣 . Bo czego, od horroru można więcej wymagać . A w TO, nie ma się czego bać , ani czym zachwycać , w kontekscie gatunku grozy .
Przez to wszystko, chciałem powiedzieć , że wyimaginowany przez Pana Kinga , aspekt nadprzyrodzony i paranormalna walka , przeciw niemu , podjęta przez bohaterów , zanudził mnie i zepsuł całą , dobrze zapowiadającą się , "obyczajową" stronę , historii dzieciaków z Derry. Autor zburzył i zasypał gruzami , nudnej , bezsensownej, kulminacyjnej, katastroficznej fantasmagorii , całą konstrukcję powieści.
Tak sobie czytając , pomyślałem , że Pan King , fajnie by zrobił , gdyby klauna Pennywisa i jego macroverse , pominął w scenariuszu . Rozbudowując tylko , losy Klubu Frajerów i ich konfrontację z patologiczną bandą Henrego Bowersa . Wyszedł by , dobry thriller albo przygodówka , na 600 stron. Bo pozytywnym akcentem opowiadania , jest wpisana bardzo dobrze , w zjawiskowym klimacie Derry , perfekcyjna kreacja , zaprzyjaźnionych ze sobą , sympatycznych dzieciaków . Zgranej paczki , różnorodnych chrakterów , zjednoczonych w swych obawach i kompleksach . Z nazwy tylko frajerów , bo mamy do czynienia z wyjątkowymi , imponującymi młodymi ludźmi . Którzy "w kaszę sobie dmuchać nie dadzą" . Najbardziej polubiłem Bena Hanscoma i Eddiego Kaspbraka .
TO Stephena Kinga , potraktuję jako materiał porównawczy , bo następny w kolejce jest Bastion , Pod Kopułą , Instytut , Martwa Strefa , w ramach poznawania jego twórczości .
Chciałbym na koniec , podkreślić że, nie wiem , o co chodzi z tym Żółwiem . Snuję pewne teorie i może o to Stephenowi chodziło ..... ? A tam .... zostawmy TO :) .

I wszystko było by dobrze . Gdyby pominąć, wątek najważniejszy . Cały czas przesuwany na później . W obszernie pisanej fabule . Czyli , istnienie , nadprzyrodzonego bytu - TO . Do tego , związany z tym mistycyzm i logika jego przedstawienia , oraz towarzysząca mu , niezrozumiała symbolika , jaką miał odebrać i zrozumieć czytelnik , książki TO Stephena Kinga .
Brak...

Moje pierwsze spotkanie z KIngiem za młodu. Czytałem z wypiekami. wietnie uruchomiło moją wyobraźnię. Autentycznie książka wzbudzała niepokój. Tak, zupełnie inaczej patrzę teraz na czerwone balony. Klasyka do odhaczenia, obowiązkowo dla każdego fana horroru.

Moje pierwsze spotkanie z KIngiem za młodu. Czytałem z wypiekami. wietnie uruchomiło moją wyobraźnię. Autentycznie książka wzbudzała niepokój. Tak, zupełnie inaczej patrzę teraz na czerwone balony. Klasyka do odhaczenia, obowiązkowo dla każdego fana horroru.

świetna książka może gruba ale jest o wiela lepsza niż sam film

świetna książka może gruba ale jest o wiela lepsza niż sam film

Ta cegła o morderczych rozmiarach to 1100 stron czyściutkiej czytelniczej radochy!

Owa pokaźna ksiącha ma w sobie wszystko, co potrzeba, aby bez reszty wciągnąć się w lekturę: dynamiczną, ciekawą fabułę, dużą dawkę grozy (połączonej z tym specyficznym zaciekawieniem, bez którego w horrorze ani rusz) i świetnych bohaterów - rozbrajającą zgraję dzieciaków uchodzących za ofermy, gotowych wskoczyć za sobą w ogień (choć gorszych opcji tu pod dostatkiem).
Mamy tu arcyciekawe tło. Zamiast małomiasteczkowej sielskości - małomiasteczkowy syf z podejrzaną przeszłością Derry (bo o nim tu mowa).
No i klimat! - z solidnym dreszczykiem, tajemnicą bulgoczącą gdzieś tam w kanałach, ale podszyty roztapiającą serducho nostalgią do lat 50-tych i do dzieciństwa - z jego beztroską, zabawami, wygłupami, wyobraźnią i niewinnością. Dzieciństwa, które jednak w tej historii zostaje storpedowane, gdy pewnego deszczowego dnia mały chłopczyk z papierowym stateczkiem pada ofiarą nieznanego mordercy w absurdalnym stroju klauna.
Starszy brat chłopczyka, Bill i jego przyjaciele odkrywają, że w ich miasteczku jakaś zła istota urządza sobie cyklicznie stołówkę. Giną następne dzieci, na dorosłych (jak to bywa) nie ma co liczyć, więc rezolutne małolaty muszą same stawić "temu" czoła.
Fabuła przeskakuje raz po raz 27 lat do przodu, gdy Bill i reszta wracają do Derry, związani dawną obietnicą - każdy po swojemu przeorany życiem, ale wciąż z tym samym wspólnym wrogiem.

Ta barwna i niebezpieczna historia nakręca wyobraźnię na najwyższe obroty. Trzyma w napięciu, przeraża, wzrusza, momentami dla równowagi bawi do łez - totalny sztos! (a jakby tego wszystkiego było mało, kryje też w sobie trochę sprytnych easter eggów dla uważnych czytelników, i mały polski akcent)
Przez wiele lat moją ulubioną książką Kinga była "Misery". Jednak "To" właśnie ją koncertowo zdetronizowało.

Ta cegła o morderczych rozmiarach to 1100 stron czyściutkiej czytelniczej radochy!

Owa pokaźna ksiącha ma w sobie wszystko, co potrzeba, aby bez reszty wciągnąć się w lekturę: dynamiczną, ciekawą fabułę, dużą dawkę grozy (połączonej z tym specyficznym zaciekawieniem, bez którego w horrorze ani rusz) i świetnych bohaterów - rozbrajającą zgraję dzieciaków uchodzących za...

Świetnie napisana książka. Mimo ponad 1000 stron lektury czyta się z przyjemnością, nie dłuży się. Każda postać, a trochę ich jest bardzo dobrze poprowadzona. Sama historia nieszablonowa, przeplatanie lat młodzieńczych i dorosłych nie gubi czytelnika. Opowiadania z przeszłości na początku każdego rozdziału doskonale wpasowują się w całość i wyjaśniają wszelakie tajemnice. Król grozy ponownie stanął na wysokości zadania.

Świetnie napisana książka. Mimo ponad 1000 stron lektury czyta się z przyjemnością, nie dłuży się. Każda postać, a trochę ich jest bardzo dobrze poprowadzona. Sama historia nieszablonowa, przeplatanie lat młodzieńczych i dorosłych nie gubi czytelnika. Opowiadania z przeszłości na początku każdego rozdziału doskonale wpasowują się w całość i wyjaśniają wszelakie tajemnice....

Czytałem ją wieki temu jako nastolatek i bardzo mi się podobała, jednak nie chcę robić tego ponownie aby nie zburzyć wizerunku który mam w głowie. Niech zostanie tak jak jest.

Czytałem ją wieki temu jako nastolatek i bardzo mi się podobała, jednak nie chcę robić tego ponownie aby nie zburzyć wizerunku który mam w głowie. Niech zostanie tak jak jest.

Klasa sama w sobie. Ciężko o lepszą książkę od "To". Na pewno kiedyś do niej wrócę. Żałuję, że dopiero teraz się za nią wzięłam. Wiele traciłam.

Klasa sama w sobie. Ciężko o lepszą książkę od "To". Na pewno kiedyś do niej wrócę. Żałuję, że dopiero teraz się za nią wzięłam. Wiele traciłam.

Magiczna. Nostalgiczna. Trudno się oderwać. Momentami w pełnym napięciu przewracałam strony, żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Nie pojmuję ocen typu „3”. Absolutnie świetne, zapisane maczkiem 1100 stron!

Magiczna. Nostalgiczna. Trudno się oderwać. Momentami w pełnym napięciu przewracałam strony, żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Nie pojmuję ocen typu „3”. Absolutnie świetne, zapisane maczkiem 1100 stron!

Po paru latach powróciłam do tej historii. Nie pamiętałam z niej praktycznie niczego, poza paroma fragmentami filmu.

Książka nadal mi się podobała, tak jak za pierwszym razem. Uważam, że jest to najstraszniejsza historia od tego autora.

Po paru latach powróciłam do tej historii. Nie pamiętałam z niej praktycznie niczego, poza paroma fragmentami filmu.

Książka nadal mi się podobała, tak jak za pierwszym razem. Uważam, że jest to najstraszniejsza historia od tego autora.

Czytane wielokrotnie. Stary egzemplarz sczytany. Nowy nietykany! Nostalgia za młodością i bardzo dobre straszenie mistrza!

Czytane wielokrotnie. Stary egzemplarz sczytany. Nowy nietykany! Nostalgia za młodością i bardzo dobre straszenie mistrza!