Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Diabeł w raju" jest swoistą przestrogą dla tych, którzy skorzy są podjąć się opieki nad przypadkowo spotkanym człowiekiem. Moricand, życiowy nieudacznik a jednocześnie sprytny manipulant zostaje wprowadzony do rodziny narratora i zaczyna zachowywać się jak nowotwór wgryzający się w zdrową tkankę życia rodzinnego swego dobroczyńcy. Szybko zaczyna mnożyć wymagania i celowo doprowadza się do choroby aby wzbudzać większą litość i wymusić jeszcze bardziej troskliwą opiekę. Książka jest ciekawym studium toksycznej relacji.

"Diabeł w raju" jest swoistą przestrogą dla tych, którzy skorzy są podjąć się opieki nad przypadkowo spotkanym człowiekiem. Moricand, życiowy nieudacznik a jednocześnie sprytny manipulant zostaje wprowadzony do rodziny narratora i zaczyna zachowywać się jak nowotwór wgryzający się w zdrową tkankę życia rodzinnego swego dobroczyńcy. Szybko zaczyna mnożyć wymagania i celowo...

"Przerwana wspinaczka" jest opowieścią o wyprawie, a właściwie dwóch wyprawach (bo jedna pojawia się w retrospekcjach) na szczyt Goljak na pograniczu słoweńsko-włoskim. Nowożeńcy Breda i Grzegorz w dniu ślubu zamierzają przejść trudny szlak wspinaczkowy, na którym dwadzieścia lat wcześniej wydarzył się tragiczny wypadek, który wiele zmienił w życiu Petry, matki Bredy. Atutem powieści są szczegółowe opisy wspinaczki, które mogą poszerzyć wiedzę laika na ten temat, wadą natomiast jest dosyć męcząca narracja. Mnie zajęło dobrych kilkadziesiąt stron przyzwyczajenie się do sposobu, w jaki autor opisuje wydarzenia i prowadzi dialogi. Mimo tego polecam.

"Przerwana wspinaczka" jest opowieścią o wyprawie, a właściwie dwóch wyprawach (bo jedna pojawia się w retrospekcjach) na szczyt Goljak na pograniczu słoweńsko-włoskim. Nowożeńcy Breda i Grzegorz w dniu ślubu zamierzają przejść trudny szlak wspinaczkowy, na którym dwadzieścia lat wcześniej wydarzył się tragiczny wypadek, który wiele zmienił w życiu Petry, matki Bredy....

Natknąłem się na "Jezioro Królewskie" podczas jednego z moich "odkurzań" półek w lokalnej bibliotece. Jest to kolejna, kompletnie zapomniana książka, której jestem pierwszym czytelnikiem chociaż leży na półce dobrych kilkadziesiąt lat. I po raz kolejny jestem oczarowany przeczytaną książką.

Bohaterowie opowiadań to ludzie, którzy żyją w surowych warunkach europejskiej części rosyjskiej (wtedy radzieckiej) Arktyki. Spotykamy tu m.in.przewodników po bezkresach tajgi i tundry, latarnika pełniącego służbę gdzieś nad lodowatym Morzem Barentsa, marynarza rozpamiętującego decyzję z przeszłości, która zaważyła na jego życiu, małżonków, których rozdzieliła przeżyta tragedia, ichtiologa, inżynierów budujących kolej i geologów poszukujących złóż.

Jest to kolejna książka dotycząca rosyjskiej Arktyki, którą gorąco polecam.

Inne tytuły dotyczące tego regionu (powieści, opowiadania i reportaże) które warto przeczytać to:

Andreï Makine - "Kobieta, która czekała"
Jurij Rytcheu - "Gdy wieloryby odchodzą"
różni autorzy - "Opowieści z Dalekiej Północy"

Natknąłem się na "Jezioro Królewskie" podczas jednego z moich "odkurzań" półek w lokalnej bibliotece. Jest to kolejna, kompletnie zapomniana książka, której jestem pierwszym czytelnikiem chociaż leży na półce dobrych kilkadziesiąt lat. I po raz kolejny jestem oczarowany przeczytaną książką.

Bohaterowie opowiadań to ludzie, którzy żyją w surowych warunkach europejskiej...

Cztery gwiazdki oznaczają, że książka "może być"... i chyba tylko na tyle mogę ją ocenić. Nie jest to wprawdzie totalna strata czasu, ale takie sobie czytadło. Zaletą są krótkie i nawet dość humorystyczne rozdziały, w których dwaj panowie, w obecności trzeciego opowiadają sobie plotki i anegdoty zarówno z własnego, jak i znajomych osób życia.

Niech stracę, dorzucę piątą gwiazdkę za to, że ten humor jest miejscami (dosłownie!) wisielczy. :)

Cztery gwiazdki oznaczają, że książka "może być"... i chyba tylko na tyle mogę ją ocenić. Nie jest to wprawdzie totalna strata czasu, ale takie sobie czytadło. Zaletą są krótkie i nawet dość humorystyczne rozdziały, w których dwaj panowie, w obecności trzeciego opowiadają sobie plotki i anegdoty zarówno z własnego, jak i znajomych osób życia.

Niech stracę, dorzucę piątą...

Kilka dni temu obejrzałem ponownie "Stowarzyszenie Umarłych Poetów". Chociaż film ten różni się od "Ferminy Marquez", to występuje w obu tych dziełach jeden ważny wspólny element. Jest nim szkoła dla chłopców, taka jaka była całe dekady temu. Dyscyplina i sztywna atmosfera nie zgasiły w młodych ludziach ich rozwijających się namiętności, chłonności umysłu, przekory i całej palety innych uczuć i doznań. Przyjemnie było choćby na krótko przenieść się myślami do tego minionego już świata.

Kilka dni temu obejrzałem ponownie "Stowarzyszenie Umarłych Poetów". Chociaż film ten różni się od "Ferminy Marquez", to występuje w obu tych dziełach jeden ważny wspólny element. Jest nim szkoła dla chłopców, taka jaka była całe dekady temu. Dyscyplina i sztywna atmosfera nie zgasiły w młodych ludziach ich rozwijających się namiętności, chłonności umysłu, przekory i całej...

Opowiadania zawarte w tej książeczce sięgają w głąb irlandzkiej historii i folkloru. Autor zaludnia pustkowia, wrzosowiska i brzegi rzek tajemniczymi istotami: zjawami, czarownikami, wieszczącymi staruchami i pokutującymi duszami. Dla miłośników kultury celtyckiej pozycja obowiązkowa, zwłaszcza, że napisana przez noblistę.

Opowiadania zawarte w tej książeczce sięgają w głąb irlandzkiej historii i folkloru. Autor zaludnia pustkowia, wrzosowiska i brzegi rzek tajemniczymi istotami: zjawami, czarownikami, wieszczącymi staruchami i pokutującymi duszami. Dla miłośników kultury celtyckiej pozycja obowiązkowa, zwłaszcza, że napisana przez noblistę.

Pomysł z przedstawieniem społeczeństwa węgierskiego lat pięćdziesiątych w formie pamiętnika kilkunastoletniego (11-12?) chłopca uważam za całkiem udany. Życie rodzinne, a zwłaszcza konflikt pokoleń, przedstawione jest bardzo zabawnym językiem. Pewną nerwowość wprowadza tylko wszechobecna indoktrynacja ideologiczna, niepewność jutra, możliwość bycia bezpodstawnie oskarżonym o sabotaż i kolaborację ze "zgniłym imperialistycznym zachodem".

Pomysł z przedstawieniem społeczeństwa węgierskiego lat pięćdziesiątych w formie pamiętnika kilkunastoletniego (11-12?) chłopca uważam za całkiem udany. Życie rodzinne, a zwłaszcza konflikt pokoleń, przedstawione jest bardzo zabawnym językiem. Pewną nerwowość wprowadza tylko wszechobecna indoktrynacja ideologiczna, niepewność jutra, możliwość bycia bezpodstawnie oskarżonym...

Po przeczytaniu kilku rozdziałów sięgnąłem do opinii innych czytelników z LC. Byłem zaskoczony tak niskimi ocenami, ale z każdym rozdziałem przyznawałem im coraz więcej racji. Rzeczywiście dzieło to nie powala na kolana ani nie zmusza do przyjęcia innych stosownych do tematyki pozycji. Język, jakim jest napisane, wprawdzie jest całkiem przyjemny do czytania ale treść jest raczej miałka. Szukałem w tej książce więcej poetyckości Orientu, a znalazłem opowieści narratorki (autorki?) o przygodach z mężczyznami, jej własnych jak i jej przyjaciółek. Trąci plotkami i przechwałkami.

Po przeczytaniu kilku rozdziałów sięgnąłem do opinii innych czytelników z LC. Byłem zaskoczony tak niskimi ocenami, ale z każdym rozdziałem przyznawałem im coraz więcej racji. Rzeczywiście dzieło to nie powala na kolana ani nie zmusza do przyjęcia innych stosownych do tematyki pozycji. Język, jakim jest napisane, wprawdzie jest całkiem przyjemny do czytania ale treść jest...

Nie zdobędę się, niestety, na lepszą ocenę tej książki niż przeciętna. Po bardzo dobrym początku historii następują niepotrzebne, moim zdaniem, retrospekcje, które zresztą nie harmonizują z całością. Końcówka, podobnie jak początek, całkiem dobra. Szkoda, że autorka nie rozwinęła nieco bardziej tej minipowieści.

Nie zdobędę się, niestety, na lepszą ocenę tej książki niż przeciętna. Po bardzo dobrym początku historii następują niepotrzebne, moim zdaniem, retrospekcje, które zresztą nie harmonizują z całością. Końcówka, podobnie jak początek, całkiem dobra. Szkoda, że autorka nie rozwinęła nieco bardziej tej minipowieści.

A mnie się podobało. :) Chociaż gdybym miał do czynienia z taką klientką, to pewnie też bym się rozchorował.

A mnie się podobało. :) Chociaż gdybym miał do czynienia z taką klientką, to pewnie też bym się rozchorował.