Stephen Vincent Benét

Książka Nad rzekami Babilonu jest drugą pozycją przeczytaną przez ze mnie autora Stephena Vincenta Beneta. Pierwsza zachwyciła mnie różnorodnością i konwekcją, jaką posługiwał się autor tworząc w różnych gatunkach literackich opowieści nieraz zabarwione lekkim humorem. Z chęcią sięgnąłem po kolejny zeszyt z jego opowiadaniami. Doktor Mellhorn i Perłowa Brama – pierwsze opowiadanie dotyczy życia po śmierci, gdy znany lekarz umarł i trafił na tamtą stronę. Autor ze swadą opowiada, co mu się przytrafiło i jakie przygody go czekały. Niesamowita opowieść napisana została znakomicie z ciekawą wizją tamtej strony niepozbawiona odrobiny humoru i z interesującym finałem. Bardzo mi się podobała i fantastycznie się czyta. Następca tronu to druga opowieść opowiadająca historie pewnego przedziwnego dyrygenta. Także ta historia mnie urzekła swoim klimatem i nutką niesamowitości. Początkowo zaczyna się jak zwykła opowieść, aby w połowie skręcić w rejony niesamowitości. Jest to historia przewrotna i niepozbawiona dozy humoru. Posiada swój urok, a samo zakończenie powinno się każdemu spodobać. Grają capstrzyk to trzecia historia opowiadająca losy emerytowanego majora, którego odwiedza znajomy. Obserwujemy relacje obu panów dotyczące wspomnień o bitwach, w jakich brali udział, ale najlepsze jest zaskakujące zakończenie, którego nie zdradzę. Właśnie finał jest mocną stroną opowieści i przewrotność losu, jaką doświadczył jeden z głównych bohaterów. Nad rzekami Babilonu to już ostatnie spotkanie z opowiadaniem napisanym przez autora. Tym razem mamy wizję świata po zagładzie, kiedy uratowani stworzyli enklawę. Poznajemy bohatera i przyszłego kapłana wyruszającego w wielką podróż. Nie zdradzę więcej, ale wizja świata po katastrofie zaprezentowana przez autora przemówiła do mnie. Jest to opowiadanie krótkie, treściwe i bardzo dobre. Nawet zakończenie spodobało mi się. Chciałbym więcej przeczytać więcej opowiadań tego autora, ale u nas wydano tylko dwa zeszyty z jego opowiadaniami. Wielka szkoda. W zaprezentowanych czterech opowieściach cenię sobie przede wszystkim różnorodność i łatwość, jaką kreuje autor swoje historie pełne niesamowitych pomysłów. Napisane zostały lekkim stylem, takim przystępnym ze świetnie skonstruowanymi fabułami. Każde z nich posiadają swój urok pełne są fantastycznych wydarzeń z nutką niesamowitości. Zostały wydane w formie zeszytów już spory czas temu. Warto jednak jak się trafi zaopatrzyć się w oba zeszyty, bo dostajemy świetne nowele naprawdę warte zapoznania się. Przeczytałem z wielką przyjemnością, a czas poświęcony na czytanie nie uważam za stracony, choć to pewnie znikoma ilość z bogatej twórczości autora. Opowiadania sprawiają sporo radości i zapewniają rozrywkę na wysokim poziomie. Sam sięgałem i sięgnę na pewno za jakiś czas znów po oba zbiory opowiadań. Mogę wszystkim polecić z czystym sumieniem, bo takich opowiadań nigdy za mało i chciałoby się przeczytać ich coraz więcej. Jeszcze raz polecam.