Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Poezja, której siłą są słowa niezasłonięte kłębowiskiem udziwnionych metafor, czysta i czytelna. Piękne wiersze, przejrzyste jak woda i jak ona głębokie.

Poezja, której siłą są słowa niezasłonięte kłębowiskiem udziwnionych metafor, czysta i czytelna. Piękne wiersze, przejrzyste jak woda i jak ona głębokie.

Miałem powybrzydzać na te tomik, że taki nowoczesny, że... coś tam i jeszcze coś tam, ale muszę przyznać, że im dalej w głąb tych wierszy, tym lepiej mi się je czytało i pomimo tego, że pierwsze z moich "coś tam" (to odnośnie komunikatywności) już było wyciągnięte i naostrzone, to dość wstydliwie je schowałem, bo nawiązałem więź intelektualną z poetką i naprawdę dałem się porwać w wir jej gier słownych i żonglerki cytatami.

Drugie "coś tam", czyli to, że moim zdaniem, współczesna poezja, aby być nagradzaną musi zawierać wulgaryzmy i wiersze z kategorii "sperma, szczyny, rzygowiny", wprawdzie było, w tym tomiku akurat z kategorii "szczyny", ale przymknąłem na to oko, ucho i co tam jeszcze się da przymknąć i oddałem się lekturze z nie dość dobrze skrywaną przyjemnością.

Miałem powybrzydzać na te tomik, że taki nowoczesny, że... coś tam i jeszcze coś tam, ale muszę przyznać, że im dalej w głąb tych wierszy, tym lepiej mi się je czytało i pomimo tego, że pierwsze z moich "coś tam" (to odnośnie komunikatywności) już było wyciągnięte i naostrzone, to dość wstydliwie je schowałem, bo nawiązałem więź intelektualną z poetką i naprawdę dałem się...

Po latach wracam do dawnej lektury szkolnej. Pomimo trącenia myszką, te dwie nowelki mają swój urok. Obydwie pokazują świat z perspektywy bogatych mieszczan w kontraście do punktu widzenia prostych, ubogich ludzi, wyróżniających się uczciwością i empatią.

Po latach wracam do dawnej lektury szkolnej. Pomimo trącenia myszką, te dwie nowelki mają swój urok. Obydwie pokazują świat z perspektywy bogatych mieszczan w kontraście do punktu widzenia prostych, ubogich ludzi, wyróżniających się uczciwością i empatią.

Album ilustrujący puszczyki mszarne (Strix nebulosa) występujące na Polesiu Lubelskim wzbogacony relacjami z obserwacji terenowych autora.

Album ilustrujący puszczyki mszarne (Strix nebulosa) występujące na Polesiu Lubelskim wzbogacony relacjami z obserwacji terenowych autora.

Książka nie tylko prezentuje znane postaci ze słowiańskich mitów i podań, ale również odkrywa mniej znane, często zapomniane historie. Warto zaznaczyć, że prezentowane opowieści są ukazane w sposób niezwykle barwny i obrazowy. Jednym z atutów publikacji jest atrakcyjna szata graficzna.

Książka nie tylko prezentuje znane postaci ze słowiańskich mitów i podań, ale również odkrywa mniej znane, często zapomniane historie. Warto zaznaczyć, że prezentowane opowieści są ukazane w sposób niezwykle barwny i obrazowy. Jednym z atutów publikacji jest atrakcyjna szata graficzna.

Wiersze tomiku cechuje głębia refleksji nad pięknem świata. Poeta jest wnikliwym obserwatorem i kronikarzem ulotnych chwil. Opis okładkowy może być mylący i kojarzyć się z nadmiernym patosem, na szczęście autor z właściwą sobie empatią podchodzi do wszelkiej tematyki w taki sposób, że jego wiersze czyta się bardzo dobrze.

Wiersze tomiku cechuje głębia refleksji nad pięknem świata. Poeta jest wnikliwym obserwatorem i kronikarzem ulotnych chwil. Opis okładkowy może być mylący i kojarzyć się z nadmiernym patosem, na szczęście autor z właściwą sobie empatią podchodzi do wszelkiej tematyki w taki sposób, że jego wiersze czyta się bardzo dobrze.

Lubię czytać listy wielkich tego świata, a w szczególności mistrzów słowa do ludzi im podobnych. Prywatne listy pokazują nam tych ludzi w wersji najmniej "zamaskowanej", bez zasłaniania się parawanem dzieł. Niemniej jednak, ludzie pióra, nawet w tak intymnym wydaniu wciąż pozostają pisarzami.

Listy Zbigniewa Herberta do Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich są zapisem ewolucji przyjaźni pomiędzy nimi, a także cennym "okienkiem", przez które można wejrzeć w głąb umysłu twórcy "Pana Cogito".

Lubię czytać listy wielkich tego świata, a w szczególności mistrzów słowa do ludzi im podobnych. Prywatne listy pokazują nam tych ludzi w wersji najmniej "zamaskowanej", bez zasłaniania się parawanem dzieł. Niemniej jednak, ludzie pióra, nawet w tak intymnym wydaniu wciąż pozostają pisarzami.

Listy Zbigniewa Herberta do Magdaleny i Zbigniewa Czajkowskich są zapisem...

Poezja Tkaczyszyna-Dyckiego ma w sobie coś takiego, że wzbudza zaufanie, niezależnie od tego czy opisuje on piękne czy brzydkie aspekty życia - częściej te drugie - nie razi, nie szokuje. Odważna forma i treść zupełnie nie utrudniają odbioru. Z pewnością sięgnę po jego kolejne tomiki.

Poezja Tkaczyszyna-Dyckiego ma w sobie coś takiego, że wzbudza zaufanie, niezależnie od tego czy opisuje on piękne czy brzydkie aspekty życia - częściej te drugie - nie razi, nie szokuje. Odważna forma i treść zupełnie nie utrudniają odbioru. Z pewnością sięgnę po jego kolejne tomiki.

Jeden z tych tomików, które pewnie zachwycą znawców literatury i doczekają się wnikliwych analiz i interpretacji. Mnie co najwyżej zaintrygowały niektóre wiersze. Jarniewicz w inteligentny sposób prowokuje, niby wiem czego się spodziewać po tych wierszach i że to nie będzie moja bajka, ale kusi na tyle wprawnie, że sięgam i choć to nie moje klimaty, to i tak czytam.

Czy polecam? Nie zaszkodzi przeczytać.

Jeden z tych tomików, które pewnie zachwycą znawców literatury i doczekają się wnikliwych analiz i interpretacji. Mnie co najwyżej zaintrygowały niektóre wiersze. Jarniewicz w inteligentny sposób prowokuje, niby wiem czego się spodziewać po tych wierszach i że to nie będzie moja bajka, ale kusi na tyle wprawnie, że sięgam i choć to nie moje klimaty, to i tak czytam.

Czy...

Tak pisać potrafią tylko geniusze pióra!

Tak pisać potrafią tylko geniusze pióra!

Piękne impresje odnoszące się do różnorodnych tematów: ludzi, miejsc, minionych chwil, przyrody. Jedne przechodzą płynnie w kolejne tak, że nie chce się ich odkładać dopóki nie usłyszy się ostatniego słowa, jak w opowieści Szeherezady.

Piękne impresje odnoszące się do różnorodnych tematów: ludzi, miejsc, minionych chwil, przyrody. Jedne przechodzą płynnie w kolejne tak, że nie chce się ich odkładać dopóki nie usłyszy się ostatniego słowa, jak w opowieści Szeherezady.

Bogato ilustrowana książka o roślinach porastających łąki Magurskiego Parku Narodowego i jego okolic. Oprócz dokładnego opisu morfologicznego roślin, autorka załączyła liczne informacje o ich zastosowaniu w medycynie ludowej i kulturze Beskidu Niskiego. Wszystko to podparte jest obszerną bibliografią.

Bogato ilustrowana książka o roślinach porastających łąki Magurskiego Parku Narodowego i jego okolic. Oprócz dokładnego opisu morfologicznego roślin, autorka załączyła liczne informacje o ich zastosowaniu w medycynie ludowej i kulturze Beskidu Niskiego. Wszystko to podparte jest obszerną bibliografią.

Oj, znowu ta wybitna, nagradzana poezja współczesna! Coraz dalej mi do niej, i wcale nie jestem z tego powodu nieszczęśliwy. Co z tego, że są w tych wierszach naprawdę ciekawe spostrzeżenia, kiedy forma przytłacza treść, a ta z kolei jest mi obrzydzona zupełnie niepotrzebnymi wulgaryzmami.

Oj, znowu ta wybitna, nagradzana poezja współczesna! Coraz dalej mi do niej, i wcale nie jestem z tego powodu nieszczęśliwy. Co z tego, że są w tych wierszach naprawdę ciekawe spostrzeżenia, kiedy forma przytłacza treść, a ta z kolei jest mi obrzydzona zupełnie niepotrzebnymi wulgaryzmami.

Kadry zdarzeń uchwycone w wierszach: kończące się lato, seria deszczowych dni, rozmowa z dzieckiem... znowu deszcz. W sumie lubię takie leniwie płynące sceny. 6,5/10, ale jako że nie ma takiej oceny wystawiam 7/10 udzielając poecie kredytu w nadziei na bardziej poruszające moją wrażliwość wiersze w przyszłości.

Kadry zdarzeń uchwycone w wierszach: kończące się lato, seria deszczowych dni, rozmowa z dzieckiem... znowu deszcz. W sumie lubię takie leniwie płynące sceny. 6,5/10, ale jako że nie ma takiej oceny wystawiam 7/10 udzielając poecie kredytu w nadziei na bardziej poruszające moją wrażliwość wiersze w przyszłości.

W tomiku "Utykanie" Krzysztof Bieleń opisuje znane sobie mikrokosmosy w taki sposób, że odbiorca czuje się mile widzianym gościem, chcącym raz po raz powracać w nadrzeczne zacisza, w pobliże lasów i pomiędzy stare wiejskie zabudowania. Jednym z najlepszych, moim zdaniem wierszy jest "Tu i tam albo podróże przydomowe"

Tylko po co było psuć taki efekt wtrąceniami zalatującymi politykowaniem? Na szczęście nie ma ich zbyt dużo, niemniej jednak są one jak przysłowiowa łyżka dziegciu.

W tomiku "Utykanie" Krzysztof Bieleń opisuje znane sobie mikrokosmosy w taki sposób, że odbiorca czuje się mile widzianym gościem, chcącym raz po raz powracać w nadrzeczne zacisza, w pobliże lasów i pomiędzy stare wiejskie zabudowania. Jednym z najlepszych, moim zdaniem wierszy jest "Tu i tam albo podróże przydomowe"

Tylko po co było psuć taki efekt wtrąceniami...

Bogato ilustrowana mitologia starożytnych Rzymian. Pomimo niewielkiej objętości, książka w przystępny sposób przybliża rozmaite zagadnienia z przedstawianego zakresu.

Bogato ilustrowana mitologia starożytnych Rzymian. Pomimo niewielkiej objętości, książka w przystępny sposób przybliża rozmaite zagadnienia z przedstawianego zakresu.

Niesamowita podróż z Herbertem jako przewodnikiem przez czas i przestrzeń, oraz do wnętrza umysłu poety. Najwyższa klasa poezji.

Niesamowita podróż z Herbertem jako przewodnikiem przez czas i przestrzeń, oraz do wnętrza umysłu poety. Najwyższa klasa poezji.

Ciekawy, bogato ilustrowany atlas szczegółowo prezentujący poszczególne programy i misje NASA. Dodatkowym atutem opracowania są tabele i słowniki.

Ciekawy, bogato ilustrowany atlas szczegółowo prezentujący poszczególne programy i misje NASA. Dodatkowym atutem opracowania są tabele i słowniki.

Relacja z podróży, jaką kapitan Krzysztof Baranowski odbył z żoną Ewą i dwójką dzieci Janem i Małgorzatą jachtem "Polonez" przez rzeki, jeziora i kanały Stanów Zjednoczonych, a następnie przez Atlantyk do Europy.

Mnóstwo obserwacji z dwóch perspektyw, męża i żony. Ciekawe spojrzenie na Amerykę i różnice kulturowe między ówczesną komunistyczną Polską a krajem Wuja Sama.

Zapadły mi w pamięci pełne napięcia relacje rodzinne, a w szczególności wystawione na wiszący w powietrzu kryzys stosunki między małżonkami.

Relacja z podróży, jaką kapitan Krzysztof Baranowski odbył z żoną Ewą i dwójką dzieci Janem i Małgorzatą jachtem "Polonez" przez rzeki, jeziora i kanały Stanów Zjednoczonych, a następnie przez Atlantyk do Europy.

Mnóstwo obserwacji z dwóch perspektyw, męża i żony. Ciekawe spojrzenie na Amerykę i różnice kulturowe między ówczesną komunistyczną Polską a krajem Wuja Sama....

Będzie króciutko. Nie wiem czy zrozumieliśmy się z tytułowym Geldbergiem. Czyżby pretendował do bycia nowym Panem Cogito? Póki co, obwąchuję te miniatury i czekam na nowe odsłony, o ile takowe będą. Gry słowne i metafory autorki, jak zwykle trzymają poziom.

Będzie króciutko. Nie wiem czy zrozumieliśmy się z tytułowym Geldbergiem. Czyżby pretendował do bycia nowym Panem Cogito? Póki co, obwąchuję te miniatury i czekam na nowe odsłony, o ile takowe będą. Gry słowne i metafory autorki, jak zwykle trzymają poziom.