Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według mnie brak w tym utworze nasilenia emocjonalnego, dramatyzmu związanego ze śmiercią. Zrozumiałym jest, że w chwili śmierci nie trzeba wybuchać wielkim płaczem, ale myślę że refleksje jakie przeżywa bohaterka opowiadania w rzeczywistości miałyby miejsce w późniejszym okresie, gdy pierwszy szok, strach przed zaburzoną harmonią minąłby. Faktycznie poruszany jest tu wątek wielkiej miłości, przywiązania do drugiej osoby, jednak być może z powodu zbyt krótkiej treści nie zostały należycie obrazowo ukazane emocje, które w tym wypadku są kluczowe dla utworu związanego ze śmiercią i miłością. Pozytywem opowiadania jest sam fakt poruszania tematyki śmierci, oswajania się z nią i pokazywania jej jako elementu naturalnego, nieuniknionego, którego w rzeczy samej nie trzeba się obawiać.