Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Są powieści, które można czytać jednym tchem, a jednocześnie wcale nie chce się ich nigdy skończyć. "Kiedy ulegnę" jest właśnie tego typu powieścią. Jest to książka, którą chce się przeczytać jak najszybciej, aby znać ją całą. Ale jednocześnie ogromnie żal się z nią rozstać.

Czytając "Kiedy ulegnę", a w szczególności pierwszy rozdział, często miałam wrażenie, że nie jestem w stanie jej czytać. Autor opisuje chwilami tak straszne rzeczy, że chce się aż oderwać wzrok od tych nieszczęść, bo nie jest się aż w stanie ich unieść i wytrzymać. Lecz jednocześnie wątki są tak przejmujące, że współczucie oraz więź łącząca nas z bohaterami nie pozwala zarzucić lektury nawet na chwilę - by ochłonąć.

O Chan-Rea Lee wcześniej nie słyszałam i nie jestem pewna czy sięgnęłabym po tę powieść (przynajmniej nie od razu), gdyby nie rekomendacja Świata Książki. Wiem natomiast, że dużo bym straciła, gdyż jest to jedna z najlepszych książek, jakie ostatnio czytałam oraz jakie przeczytałam w ogóle. Autor jest niezwykle dobrym i utalentowanym pisarzem.

Zwróciłam uwagę na porównania Chang-Rea Lee do Vladimira Nabokova, którego uwielbiam. Sama nie doszukałam się zbytnio wielu podobieństw. Obaj ci autorzy są jednak niezwykle dokładnymi twórcami powieściowego świata. U Chang-Rea Lee, podobnie jak u Nabokova, wszystko ma znaczenie. Informacje o bohaterach serwowane są nam stopniowo, jednocześnie z nieprzerwanym uczuciem, że autor zna swoje postaci i historię doskonale, a jedynie bawi się z naszą niecierpliwością i naszym głodem lektury. Sposób prowadzenia narracji jest przemyślany i precyzyjnie podawany czytelnikowi. Niewątpliwie jest to lektura do wielokrotnego czytania; powieść, którą można czytać w nieskończoność, uczyć się jej na pamięć i odkrywać jej liczne warstwy (pozafabularne), jak u Nabokova właśnie.

Historia skupia się wokół trzech głównych postaci: June, Hectora i Sylvie. Każdy z tych bohaterów posiada dramatyczne doświadczenia życiowe obciążające jego wspomnienia. W gruncie rzeczy są to jednak zupełnie różne osoby, które los łączy ze sobą bardzo trudną relacją. Ich doświadczenie sprzed ich spotaknia, oraz w trakcie wydarzeń w Korei jest czymś niezwykłym. Tym bardziej kontrastuje z tym zwyczajne życie June w Nowym Jorku, jako matki i włascicielki sklepu z antykami, a przede wszystkim życie Hectora, bezbarwnego człowieka, chwytającego się wielu prostych prac i niewyróżniającego się niczym z tłumu. Losy Hectora i June ponownie się łączą. I ponownie to połączenie sprawia, że znów patrzymy na nich, jak na niezwykłe jednostki.

"Kiedy ulegnę" to opowieść o próbach i doświadczaniu, którym poddawani są ludzie. Bohaterowie Chang-Rea Lee to silne postaci, które są w stanie wiele wytrzymać. Granica ludzkiej wytrzymałości jest jednak niebywale cieńka i kwestią czasu pozostaje tylko pytanie kiedy nie będzie się już w stanie wytrzymać. W pewnym sensie także i czytelnik poddawany jest podobnym próbom - znosi wszystkie te wydarzenia, przez które ciężko mu było z początku przechodzić. Wsiąka w powieść, zatraca się i ulega...

Są powieści, które można czytać jednym tchem, a jednocześnie wcale nie chce się ich nigdy skończyć. "Kiedy ulegnę" jest właśnie tego typu powieścią. Jest to książka, którą chce się przeczytać jak najszybciej, aby znać ją całą. Ale jednocześnie ogromnie żal się z nią rozstać.

Czytając "Kiedy ulegnę", a w szczególności pierwszy rozdział, często miałam wrażenie, że nie jestem...