Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka niezwykle mnie rozczarowała.Opis nieadekwatny do tego co zastałam w środku. "Barwny obraz XIX wiecznego Paryża...,wiernie odtworzone paryskie ulice,wyraziste przedstawienie postaci". Wszystko cudownie tylko niestety chyba na niepublikowanych kartach powieści.Zapowiedź anatomii zbrodni,ewolucja planu od zrodzenia się go w umyśle złoczyńcy do unicestwienia kolejnej ofiary.Nie ma to jak dobra (ale nieprawdziwa) reklama ;). Zbrodnia w tej książce nie musiała ewoluować bo wszystko idzie jak po maśle.Cuda ciągle się zdarzają, zbieżność miejsc i osób bardzo sprzyjają zbrodniczemu planowi. Zbędni bohaterowie,którzy nie mają już co sobą zaprezentować są "sprytnie" uśmiercani przez autora.Upodobał sobie śmierć na skutek zapalenia mózgu z dnia na dzień albo co bardzo mnie rozbawiło, śmierć(rażenie paraliżem) wskutek zjedzenia obfitego obiadu i wypicia kilku butelek dobrego wina.Ale nie ma czym się martwić czytelniku bo mimo,że śmierć nastąpiła nagle to majątek udało się jeszcze przepisać ;). Książka rozbawiła mnie swoją tandetnością i zanudziła zarazem prostotą. Powieść idealna dla (bardzo) nie wymagających czytelników.

Książka niezwykle mnie rozczarowała.Opis nieadekwatny do tego co zastałam w środku. "Barwny obraz XIX wiecznego Paryża...,wiernie odtworzone paryskie ulice,wyraziste przedstawienie postaci". Wszystko cudownie tylko niestety chyba na niepublikowanych kartach powieści.Zapowiedź anatomii zbrodni,ewolucja planu od zrodzenia się go w umyśle złoczyńcy do unicestwienia kolejnej...

Pamiętnik jest formą piśmiennictwa, która nie każdemu czytelnikowi przypadnie do gustu. Zawiera osobiste zapiski, które mają szczególne znaczenie przede wszystkim dla ich autora.Ten pamiętnik pisany był przez młodą Żydówkę na przestrzeni 3 lat. Jak na swój młody wiek (13 lat) dziewczynka zaskoczyła mnie swoją życiową mądrością, pewnością siebie, swoich przekonań oraz świadomością otaczających ją wydarzeń. Ania, która nie jest rozumiana przez otocznie, Ania, która pragnie być zauważona przez ojca jako jednostka, nie jako jedna z wielu, pragnienie bycia kochaną przez matkę. Niejednokrotnie samotna ale zachowała wiarę i nadzieję w trudnych chwilach.Choć trudno 3 lata kryjówki nazwać chwilą...Ujęła mnie szczególnie jej wiara w lepsze jutro, snucie planów na przyszłość,miłość,odwaga, które nie doczekały się urzeczywistnienia. Niektórzy zarzucają książce monotonność.Ja uważam, że ciężko o superlatywy w zapiskach dziecka spędzającego 3 lata, dzień przy dniu w ukryciu z "widokiem na życie" przez brudne i osłonione łachmanami okna. Książka moim zdaniem jest wyjątkowa i czytałam ją z myślą,że pisał ją ktoś prawdziwy, o wydarzeniach, które naprawdę miały miejsce. Nie ma nic bardziej prawdziwego.

Pamiętnik jest formą piśmiennictwa, która nie każdemu czytelnikowi przypadnie do gustu. Zawiera osobiste zapiski, które mają szczególne znaczenie przede wszystkim dla ich autora.Ten pamiętnik pisany był przez młodą Żydówkę na przestrzeni 3 lat. Jak na swój młody wiek (13 lat) dziewczynka zaskoczyła mnie swoją życiową mądrością, pewnością siebie, swoich przekonań oraz...