Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie dajcie się zwieść dacie pierwszego wydania (1974). Bo choć wiele z science-fiction tego okresu się już zestarzało, to "Wieczna wojna" nadal może komentować naszą rzeczywistości, bo jak wiadomo wojen nie zarzuciliśmy.

Nie dajcie się zwieść dacie pierwszego wydania (1974). Bo choć wiele z science-fiction tego okresu się już zestarzało, to "Wieczna wojna" nadal może komentować naszą rzeczywistości, bo jak wiadomo wojen nie zarzuciliśmy.

Wspaniały numer, ale już sama obecność Kena Liu to gwarantowała. "Siedem urodzin" to kolejna już jego wizja dalszych losów ludzkości utrzymana an wysokim poziomie. Do tego świetne irackie opowiadanie (kręcące się wokół przyszłości szyickich pielgrzymek do świętych irackich sanktuariów) z głośnego zbioru "Irak +100", z redaktorzy zapowiadają, że nie ostatnie. W całym numerze nie zaobserwowałem opowiadania słabego. Oby tak dalej "NFie"!!!

Wspaniały numer, ale już sama obecność Kena Liu to gwarantowała. "Siedem urodzin" to kolejna już jego wizja dalszych losów ludzkości utrzymana an wysokim poziomie. Do tego świetne irackie opowiadanie (kręcące się wokół przyszłości szyickich pielgrzymek do świętych irackich sanktuariów) z głośnego zbioru "Irak +100", z redaktorzy zapowiadają, że nie ostatnie. W całym...

Dla takich numerów jak ten kupuję "NF" od 15 lat. Sam Ted Kosmatka zapewniłby pewnie wysoką ocenę ("Jak to nie ty")- pamięć i tożsamość równie świetnie poddana w wątpliwość, jak w kultowych "Śmiercionautach". Ponadto Wspaniały "Retrospektor" T.C. Boyle'a o zapadaniu w pułapkę własnych wspomnień. Jeśli dołożyć świetne "Kląkanie na zapóźniku" Filipowicza, satyrę, którą powinno się czytać wszystkim pracownikom naukowym, jak i pozostałe dwa solidne opowiadania Rusnaka i Speakmana, otrzymujemy numer-skarb.

Dla takich numerów jak ten kupuję "NF" od 15 lat. Sam Ted Kosmatka zapewniłby pewnie wysoką ocenę ("Jak to nie ty")- pamięć i tożsamość równie świetnie poddana w wątpliwość, jak w kultowych "Śmiercionautach". Ponadto Wspaniały "Retrospektor" T.C. Boyle'a o zapadaniu w pułapkę własnych wspomnień. Jeśli dołożyć świetne "Kląkanie na zapóźniku" Filipowicza, satyrę, którą...

Czytając "Podziemia Veniss" miałem niejednokrotnie wrażanie, że spaceruję po świecie z obrazów Beksińskiego. Cudowna parafraza mitu o Orfeuszu wędrującym po Hadesie, żeby ocalić ukochaną Eurydykę. Wizja Vandermeera rozsadza głowę i nie pozostawia obojętnym.

Czytając "Podziemia Veniss" miałem niejednokrotnie wrażanie, że spaceruję po świecie z obrazów Beksińskiego. Cudowna parafraza mitu o Orfeuszu wędrującym po Hadesie, żeby ocalić ukochaną Eurydykę. Wizja Vandermeera rozsadza głowę i nie pozostawia obojętnym.