Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Przebudzeni” to awanturnicza powieść o piratach w klimacie steampunk, której niezaprzeczalną zaletą jest wartka akcja i klimat steampunkowy, a zdecydowaną wadą jest przewidywalne, bezsensowne zakończenie i dwuwymiarowe postaci.

Więcej na: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/2014/03/eksplozja-akcji-i-przygody-w.html

„Przebudzeni” to awanturnicza powieść o piratach w klimacie steampunk, której niezaprzeczalną zaletą jest wartka akcja i klimat steampunkowy, a zdecydowaną wadą jest przewidywalne, bezsensowne zakończenie i dwuwymiarowe postaci.

Więcej na: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/2014/03/eksplozja-akcji-i-przygody-w.html

Steampunkowa powieść dla młodzieży, która nie powinna zostać wydana.

Więcej: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/

Steampunkowa powieść dla młodzieży, która nie powinna zostać wydana.

Więcej: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/

Rewelacyjna, jak powiew "otwartej przestrzeni i nocnego powietrza". Tak dość zalewającej rynek tandety, że z radością przyjęłam tę książkę, która tętni wigorem i humorem, skrojonymi w pierwszorzędnym, żywym języku. Do rzeczy; autorka zachowała we wszystkim umiar, tak też mamy tutaj stabilne połączenie romansu paranormalnego ze steampunkiem, a wszystko okraszone wilkołakami i wampirami. Polecam każdemu, lektura zabawna, bohaterzy nakreśleni wyraziście, ale bez przesady, a wszystko lekko i przyjemnie, ale inteligentnie. Jedyny minus książki, chciałabym przeczytać następne tomy, ale nie mam pojęcia, kiedy się ukażą.

Rewelacyjna, jak powiew "otwartej przestrzeni i nocnego powietrza". Tak dość zalewającej rynek tandety, że z radością przyjęłam tę książkę, która tętni wigorem i humorem, skrojonymi w pierwszorzędnym, żywym języku. Do rzeczy; autorka zachowała we wszystkim umiar, tak też mamy tutaj stabilne połączenie romansu paranormalnego ze steampunkiem, a wszystko okraszone wilkołakami...

Brak mi po prostu słów, stwierdzam z przykrością, że niewielu jest pisarzy, którzy potrafią tak pisać, jak Gail Carriger. Beletrystyka jakaś tam o wilkołakach, wampirach i nadprzyrodzonych, przecież nic takiego, ale rzadko który z pisarzy potrafi utrzymać poziom we wszystkich tomach na tym samym, a nawet wyższym poziomie.

Bezgrzeszna to pełna humoru przygoda z pijanym od formaliny wilkołakiem, nadprzyrodzoną, która zamiast się rozpłakać, jak bohaterki tanich romansów, wkurza się i obrażona wpada w wir kłopotów z biedronkami, templariuszami, ornitopterem i małym szczekającym wrednym kundlem i nie mowa tu o alfie. Po prostu jakby to Alexia ujęła, jak wpadać w tarapaty, to na wielką skalę.

Chylę czoła przed pisarką i czekam na dalsze przygody całej tej uroczej gromadki z małym dodatkiem w postaci duszokrada. Wystawiłam najwyższą ocenę, aczkolwiek nomenklatura jakoś mi nie przystaje do tej pozycji, nie jest to arcydzieło, ale wpasowało się w gamę moich ulubionych książek.

Brak mi po prostu słów, stwierdzam z przykrością, że niewielu jest pisarzy, którzy potrafią tak pisać, jak Gail Carriger. Beletrystyka jakaś tam o wilkołakach, wampirach i nadprzyrodzonych, przecież nic takiego, ale rzadko który z pisarzy potrafi utrzymać poziom we wszystkich tomach na tym samym, a nawet wyższym poziomie.

Bezgrzeszna to pełna humoru przygoda z pijanym od...

Opowiadania MacLeoda wydają mi się zbyt angielskie przez co w mniejszym stopniu trafiają do czytelnika uniwersalnego, a najlepsze są te, które odwołują się poprzez neutralny, wykreowany świat do wartości ponad narodowych, dlatego na najwyższe noty zasługują w mojej opinii "Dywan z Hobów" oraz "Opowieść młynarza". Cały zbiór niestety oceniłabym na cztery gwiazdki.
Inaczej sprawa wygląda z "Pieśnią czasu", która mogłaby być równie dobrze dobrą powieścią biograficzną, gdyby nie to, że historia światowej sławy skrzypaczki jest tylko pretekstem do wykreowania nowej rzeczywistości. Autor umiejętnie przeplata historię Roushany z historią alternatywnego świata. Nostalgiczna historia jednego życia.

Opowiadania MacLeoda wydają mi się zbyt angielskie przez co w mniejszym stopniu trafiają do czytelnika uniwersalnego, a najlepsze są te, które odwołują się poprzez neutralny, wykreowany świat do wartości ponad narodowych, dlatego na najwyższe noty zasługują w mojej opinii "Dywan z Hobów" oraz "Opowieść młynarza". Cały zbiór niestety oceniłabym na cztery gwiazdki.
Inaczej...

Dziwna, pokręcona książka wprawiająca czytelnika w lekki stan surrealistycznego odlotu. Przyprawia z jednej strony o ból głowy, z drugiej wciąga jak narkotyk. Nie dla każdego lektura.

Dziwna, pokręcona książka wprawiająca czytelnika w lekki stan surrealistycznego odlotu. Przyprawia z jednej strony o ból głowy, z drugiej wciąga jak narkotyk. Nie dla każdego lektura.

"Żelazny Książę" to przedstawiciel coraz częściej wydawanego nurtu fantastyki, a mianowicie steampunku i gdyby autorka wyłącznie trzymałaby się tego byłoby świetnie, niestety dodała "romance" i już tak super nie jest. Przygody Miny byłyby z pewnością bardziej interesujące, gdyby nie erotyczne wstawki, po prostu w tej książce nie wnoszą one niczego, a jedynie irytują stając się antraktem w całkiem niezłej przygodzie. Ogólne wrażenie pozytywne, ale odmiana steampunk romance, jakoś do mnie nie przemawia. Pisarstwo Meljean Brook to niezbyt udany mariaż talentu Gail Carriger i Amandy Quick.

"Żelazny Książę" to przedstawiciel coraz częściej wydawanego nurtu fantastyki, a mianowicie steampunku i gdyby autorka wyłącznie trzymałaby się tego byłoby świetnie, niestety dodała "romance" i już tak super nie jest. Przygody Miny byłyby z pewnością bardziej interesujące, gdyby nie erotyczne wstawki, po prostu w tej książce nie wnoszą one niczego, a jedynie irytują stając...

Ted Chiang, nazywany objawieniem amerykańskiej SF, fascynuje pomysłowością swoich czytelników. No cóż, ja do jego wielbicieli przez duże 'W' nie będę należała. Zbiór jedenastu opowiadań (a propos zawiera w sobie wszystkie opowiadania ze zbioru pt. "Historii twojego życia" plus trzy ekstra) nie natchnął mnie i nie powalił na kolana. W połowie lektury mówiłam sobie, że kolejny nagrodzony, wychwalany, ale przeciętny pisarz. Pierwsze pięć opowiadań wywarły na mnie wrażenie, że ważniejsza jest droga, niż cel; światy wykreowane w sposób barwny, oryginalny i ciekawy, ale wykończeniu coś brakowało, czułam niedosyt. Oczywiście mojej opinii głównie można zarzucić to, iż jestem humanistką i nie umiem doszukać się wspaniałości np. w opowiadaniu "Dzielenie przez zero". W miarę czytania zaczęłam odkrywać, że niektóre z jego pomysłów i kreacji są naprawdę zajmujące, a przede wszystkim sposób przedstawiania problemów społecznych, moralnych, etycznych i religijnych, dlatego też najbardziej spodobały mi się "Co ma cieszyć oczy. Reportaż", "Piekło to nieobecność Boga" i "Kupiec i wrota alchemika". Wystawiłabym zbiorowi cztery i pół.

Ted Chiang, nazywany objawieniem amerykańskiej SF, fascynuje pomysłowością swoich czytelników. No cóż, ja do jego wielbicieli przez duże 'W' nie będę należała. Zbiór jedenastu opowiadań (a propos zawiera w sobie wszystkie opowiadania ze zbioru pt. "Historii twojego życia" plus trzy ekstra) nie natchnął mnie i nie powalił na kolana. W połowie lektury mówiłam sobie, że...

Pierwsze zauroczenie minęło, trzeba było sięgnąć po drugi tom, i co? Po prostu nadprzyrodzenie kapitalne, część druga lepsza chyba nawet od pierwszej. Punkt ciężkości zostaje przesunięty w kierunku kryminalnej zagadki humanizacji, akcja wartka i inteligentna, a na końcu melodramatyczna bomba. Po prostu cacko, gratulacje dla pisarki, która potrafi utrzymać STYL w kolejnych częściach cyklu, tylko jak można było skończyć tom w takiej chwili, poczułam się jak telewidz tandetnej telenoweli, zmuszającej tanim chwytem do czekania na dalszy ciąg - zabieg irytujący, aczkolwiek skuteczny.

Pierwsze zauroczenie minęło, trzeba było sięgnąć po drugi tom, i co? Po prostu nadprzyrodzenie kapitalne, część druga lepsza chyba nawet od pierwszej. Punkt ciężkości zostaje przesunięty w kierunku kryminalnej zagadki humanizacji, akcja wartka i inteligentna, a na końcu melodramatyczna bomba. Po prostu cacko, gratulacje dla pisarki, która potrafi utrzymać STYL w kolejnych...

Po prostu rewelacja; skrzyżowanie Agathy Christie z Gosthbusters, gdzie akcja toczy się w dawnym Monachium, w którym wiek rozumu wypiera magię, jak wstydliwą chorobę. Akcja toczy się w zawrotnym tempie, wszystko jest jak zmyśla układanka, w której wiadomo jak obraz na końcu będzie wyglądać, ale szczegóły ciągle zaskakują. Szczypty steampunku się nie doszukałam, chwyt marketingowy, tak jak wydanie w dwóch tomach zabieg finansowy. Rewelacyjna, wciągająca i zaskakująca książka.

Po prostu rewelacja; skrzyżowanie Agathy Christie z Gosthbusters, gdzie akcja toczy się w dawnym Monachium, w którym wiek rozumu wypiera magię, jak wstydliwą chorobę. Akcja toczy się w zawrotnym tempie, wszystko jest jak zmyśla układanka, w której wiadomo jak obraz na końcu będzie wyglądać, ale szczegóły ciągle zaskakują. Szczypty steampunku się nie doszukałam, chwyt...