Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Brak mi po prostu słów, stwierdzam z przykrością, że niewielu jest pisarzy, którzy potrafią tak pisać, jak Gail Carriger. Beletrystyka jakaś tam o wilkołakach, wampirach i nadprzyrodzonych, przecież nic takiego, ale rzadko który z pisarzy potrafi utrzymać poziom we wszystkich tomach na tym samym, a nawet wyższym poziomie.

Bezgrzeszna to pełna humoru przygoda z pijanym od formaliny wilkołakiem, nadprzyrodzoną, która zamiast się rozpłakać, jak bohaterki tanich romansów, wkurza się i obrażona wpada w wir kłopotów z biedronkami, templariuszami, ornitopterem i małym szczekającym wrednym kundlem i nie mowa tu o alfie. Po prostu jakby to Alexia ujęła, jak wpadać w tarapaty, to na wielką skalę.

Chylę czoła przed pisarką i czekam na dalsze przygody całej tej uroczej gromadki z małym dodatkiem w postaci duszokrada. Wystawiłam najwyższą ocenę, aczkolwiek nomenklatura jakoś mi nie przystaje do tej pozycji, nie jest to arcydzieło, ale wpasowało się w gamę moich ulubionych książek.

Brak mi po prostu słów, stwierdzam z przykrością, że niewielu jest pisarzy, którzy potrafią tak pisać, jak Gail Carriger. Beletrystyka jakaś tam o wilkołakach, wampirach i nadprzyrodzonych, przecież nic takiego, ale rzadko który z pisarzy potrafi utrzymać poziom we wszystkich tomach na tym samym, a nawet wyższym poziomie.

Bezgrzeszna to pełna humoru przygoda z pijanym od...

„Ewakuacja” Marko Kloosa, to świetnie zbalansowana powieść z gatunku fantastyki militarnej, której największym atutem są płynne zwroty akcji. Jednak bardziej ona przypadnie do gustu tym, którzy preferują space operę, ponieważ znacznie w niej więcej akcji, niż zagwozdek z dziedziny wojskowości. Szczerze polecam.

Więcej na: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/2017/02/brutalny-miedzygwiezdny-konflikt-z-rasa.html

„Ewakuacja” Marko Kloosa, to świetnie zbalansowana powieść z gatunku fantastyki militarnej, której największym atutem są płynne zwroty akcji. Jednak bardziej ona przypadnie do gustu tym, którzy preferują space operę, ponieważ znacznie w niej więcej akcji, niż zagwozdek z dziedziny wojskowości. Szczerze polecam.

Więcej na:...

Książka została mi polecona przez bibliotekarką w naszej osiedlowej bibliotece. Podeszłam do niej ze sceptycyzmem, bo wydała mi się za długa dla mojej czteroletniej córki. Jednak lektura okazała się fantastyczna przygodą, pełną śmiechu.

Książka jest zbiorem opowiadań o chłopcu opowiadającym w pierwszej osobie swoje przygody, których doświadcza, i jest ich w dużej mierze sprawcą, wraz z tytułową siostrą Klarą. Tak też karmią złote rybki parówkami, farbują psa, zakładają cyrk pcheł, zamęczają akwizytora, udają duchy i wymyślają mnóstwo innych zabaw, które rodziców przyprawiłyby o ból głowy, gdyby nie to, że pękają ze śmiechu.

Polecam dla dzieci i rodziców, jest to fantastyczna lektura.

Książka została mi polecona przez bibliotekarką w naszej osiedlowej bibliotece. Podeszłam do niej ze sceptycyzmem, bo wydała mi się za długa dla mojej czteroletniej córki. Jednak lektura okazała się fantastyczna przygodą, pełną śmiechu.

Książka jest zbiorem opowiadań o chłopcu opowiadającym w pierwszej osobie swoje przygody, których doświadcza, i jest ich w dużej mierze...

Cho Nam-Joo napisała „głośno” to, co każda kobieta czasami miałaby ochotę wykrzyczeć. Weszła do głowy kobiet i wyciągnęła ból. Polecam pełną recenzję na: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/2021/03/kim-jiyoung-urodzona-1982-choo-nam-joo.html

Cho Nam-Joo napisała „głośno” to, co każda kobieta czasami miałaby ochotę wykrzyczeć. Weszła do głowy kobiet i wyciągnęła ból. Polecam pełną recenzję na: http://zgryzliwympiorem.blogspot.com/2021/03/kim-jiyoung-urodzona-1982-choo-nam-joo.html

Cudownie ciepła opowieść o więzach rodzinnych, magicznych chwilach i tajemnicach. Idealna książka na chłodne dni, najlepiej czytać zakopanym pomiędzy poduszkami i pod kołdrą. Mądra historia, ale pozbawiona nachalnego i wymuszonego parenetyzmu. Polecam :)

Cudownie ciepła opowieść o więzach rodzinnych, magicznych chwilach i tajemnicach. Idealna książka na chłodne dni, najlepiej czytać zakopanym pomiędzy poduszkami i pod kołdrą. Mądra historia, ale pozbawiona nachalnego i wymuszonego parenetyzmu. Polecam :)