Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Mglisty Billy” w momencie swojej oryginalnej polskiej publikacji w 2011 r. przemknął dla mnie niezauważenie. Natknąłem się na informacje o nim dopiero niedawno czytając archiwalne numery „Nowej Fantastyki”. Wyrażano się tam bardzo entuzjastycznie o tej pozycji. Czy rzeczywiście warto nadrobić ten tytuł? Tytułowy Billy to kilkuletni chłopiec zafascynowany śmiercią. Twierdzi, że ma dar ciemnowidzenia, który umożliwia mu widzenie zmarłych i innych upiorów. Kiedy w tragicznych okolicznościach umiera jego kot Tarzan, nadnaturalne zdarzenia się nasilają. Ten tom to tak naprawdę nie jest w pełni komiks. Dużo jest tutaj fikcyjnych artykułów z gazet, listów czy opisów zjawisk nadnaturalnych. Część z tekstów ma zapewne pozwolić czytelnikowi bardziej utożsamić się z Billym jak np. opis skąd biorą się młodsze siostrzyczki. Większość tych tekstów jest bogato ilustrowana, dzięki czemu czytelnik nie powinien się znużyć. Na pierwszy rzut oka można mieć skojarzenia z książką „Koralina” czy filmem „Paranorman”. Tutaj jednak zjawiska paranormalne są o wiele bardziej zróżnicowane. Nie do końca też wiadomo co tak naprawdę jest tylko wytworem wyobraźni Billy’ego. Sam Billy nie jest sympatycznym bohaterem. Dokucza swojej siostrze czy znęca się nad zwierzętami. Przy czym jednak nie ma to na celu ukazanie go jako potwora, ale ma to zobrazować mentalność dziecka, które nie jest świadome konsekwencji swoich czynów. Uważam jednak, że autor troszkę się przestraszył w jak mroczną stronę poprowadził zachowanie Billy’ego i niepotrzebnie cofnął chyba najbardziej dramatyczne zdarzenie tomu. Rysunki przywodzą na myśli animacje w reżyserii Tima Burtona np. „Miasteczko Halloween” czy „Gnijąca panna młoda”. Kreska jest bardzo karykaturalna, ale towarzyszą temu często bardzo makabryczne obrazy jak np. rozkładający się kot. Projekty różnych fantastycznych istot są bardzo pomysłowe i zapadają w pamięć. Tom ten to trochę zapomniana perełka, którą warto nadrobić. Jednakże jeśli ktoś chce to dać dziecku, to należy pamiętać, że jest to tytuł, z którym lepiej zapoznawać się wspólnie.