Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podeszłam do książki z dużą dozą ostrożności.
Spodziewałam się raczej marnej opowiastki o wilkołakach dla nastolatek, a otrzymałam naprawdę ciekawą historię z silnymi bohaterami.

Jeżeli komuś podoba się styl pisania Anety Jadowskiej, może śmiało sięgać po tą serie.

Podeszłam do książki z dużą dozą ostrożności.
Spodziewałam się raczej marnej opowiastki o wilkołakach dla nastolatek, a otrzymałam naprawdę ciekawą historię z silnymi bohaterami.

Jeżeli komuś podoba się styl pisania Anety Jadowskiej, może śmiało sięgać po tą serie.

Historia naszej tytułowej pary zaczyna nabierać tempa, no dobra, bardzie to po prostu ruszyła do przodu. Anna zaczyna się powoli zbierać do kupy, więc jest spora szansa, że w następnej książce stanie się już silną bohaterką.

Książka jest dobra, nie powala, ale przyjemnie się czytania.

Historia naszej tytułowej pary zaczyna nabierać tempa, no dobra, bardzie to po prostu ruszyła do przodu. Anna zaczyna się powoli zbierać do kupy, więc jest spora szansa, że w następnej książce stanie się już silną bohaterką.

Książka jest dobra, nie powala, ale przyjemnie się czytania.

Jak na razie jest to najciekawsza książka dotycząca Anny i Charlesa. Postacie zaczynają nabierać głębi i przestają już powoli irytować. Historia ciekawa, ze zwrotami akcji.

Bardzo podoba mi się silniejsza i pewna siebie Anna, która nie daje sobie w kaszkę dmuchać. Wątek FBI nadał historii sporo smaczku :)

Jak na razie jest to najciekawsza książka dotycząca Anny i Charlesa. Postacie zaczynają nabierać głębi i przestają już powoli irytować. Historia ciekawa, ze zwrotami akcji.

Bardzo podoba mi się silniejsza i pewna siebie Anna, która nie daje sobie w kaszkę dmuchać. Wątek FBI nadał historii sporo smaczku :)

Bardzo fajna książka, z grupy tych niewymagających. Ciekawa historia opowiadająca o przybranym bracie Mercedes i jego towarzyszce.
Książka jest moim zdaniem trochę gorsza od opowiadań o Merci, ale w ciekawy sposób uzupełnia znane nam już uniwersum.

Jeżeli ktoś nie czytał jeszcze cyklu Mercedes Thompson, to zdecydowanie polecałabym zacząć od niego.

Bardzo fajna książka, z grupy tych niewymagających. Ciekawa historia opowiadająca o przybranym bracie Mercedes i jego towarzyszce.
Książka jest moim zdaniem trochę gorsza od opowiadań o Merci, ale w ciekawy sposób uzupełnia znane nam już uniwersum.

Jeżeli ktoś nie czytał jeszcze cyklu Mercedes Thompson, to zdecydowanie polecałabym zacząć od niego.

Niesamowita historia zrzeszająca niemalże wszystkich znanych nam bohaterów.
Jestem naprawdę zachwycona, że wątek Romana został pociągnięty. Przyznaję, że w poprzednich książkach brakowało mi trochę przystojnego księcia wampirów.
Książka mogłaby na spokojnie robić za wstęp do nowej sagi o Romanie (mam naprawdę wielką nadzieję, że taka powstanie).

Ale oceniając całość. Historia spójna z płynnym przejściem pomiędzy poszczególnymi bohaterami. Ciekawa zagadka i wyścig z czasem powodują, że trudno oderwać się od lektury. Czyta się szybko i bez zgrzytów.

Nie mogę się doczekać następnych książek z tego uniwersum.

Niesamowita historia zrzeszająca niemalże wszystkich znanych nam bohaterów.
Jestem naprawdę zachwycona, że wątek Romana został pociągnięty. Przyznaję, że w poprzednich książkach brakowało mi trochę przystojnego księcia wampirów.
Książka mogłaby na spokojnie robić za wstęp do nowej sagi o Romanie (mam naprawdę wielką nadzieję, że taka powstanie).

Ale oceniając całość....

Muszę powiedzieć że pozytywnie się zaskoczyłam.
Książka przedstawia nam zarówno starych znanych na bohaterów jak i całkiem nowych z których chyba najbardziej przypadła mi do gustu rodzina Koźlaków.

Na początku każdego rozdziału przydałby się krótki dopisek kto będzie bohaterem danej opowieści. Mam wrażenie, że mogłoby to być sporym ułatwieniem dla czytelnika, szczególnie, że bohaterowie czasami sie powtarzają, ale ich historie są rozsypane po całej książce.

Brakuje mi też odwołania do osi czasu. Często dopiero w połowie opowiadania orientował się że na przykład ta historia dzieje się przed tą a tą książką, ale po tej i tej, itd.

Muszę powiedzieć że pozytywnie się zaskoczyłam.
Książka przedstawia nam zarówno starych znanych na bohaterów jak i całkiem nowych z których chyba najbardziej przypadła mi do gustu rodzina Koźlaków.

Na początku każdego rozdziału przydałby się krótki dopisek kto będzie bohaterem danej opowieści. Mam wrażenie, że mogłoby to być sporym ułatwieniem dla czytelnika, szczególnie,...

Bardzo dobra książka, ale równie bardzo irytująca. No może nie książka a córka Witkacego. Rzadko mi się zdarza by tak mnie ktoś wkurzył. Niby ma być inteligentna, ambitna i po prostu cud miód i orzeszki, ale dziewczyna jest tak tępa życiowo, że aż mnie ręka świerzbiła.
Ale pomijając wątek dzieciaka, któremu ktoś powinien sprawić porządne lanie, wszystko bardzo ładnie splata się z innymi książkami o świecie magii napisanymi przez autorkę.
Czyta się bardzo przyjemnie, szczególnie, że historia naprawdę wciąga.

Bardzo dobra książka, ale równie bardzo irytująca. No może nie książka a córka Witkacego. Rzadko mi się zdarza by tak mnie ktoś wkurzył. Niby ma być inteligentna, ambitna i po prostu cud miód i orzeszki, ale dziewczyna jest tak tępa życiowo, że aż mnie ręka świerzbiła.
Ale pomijając wątek dzieciaka, któremu ktoś powinien sprawić porządne lanie, wszystko bardzo ładnie splata...

I znowu bardzo dobra książka. Historie głównych bohaterów zaczęły się wyjaśniać. Ale skąd autorce przyszedł do głowy pomysł z magicznym i zabójczym wesołym miasteczkiem na środku pustkowia, naprawdę nie mam pojęcia. Jest to tak dziwaczne, że aż mi się nasunęło skojarzenie z Alicją z krainy czarów. No po prostu ni z gruchy ni z pietruchy. Bez sensu, dosłownie. Większość wykreowanego przez autorkę świata rządzi się jakimiś prawami, ma gdzieś swój początek, tworzy logiczną całość, ale ten diabelski młyn nie. Wiem, że strasznie to przeżywam, ale no, nie. Po prostu nie.

Ale pomijając ten dziwny wątek, książka naprawdę świetna i nie mogę się doczekać dalszych losów dwójki Cieni.

I znowu bardzo dobra książka. Historie głównych bohaterów zaczęły się wyjaśniać. Ale skąd autorce przyszedł do głowy pomysł z magicznym i zabójczym wesołym miasteczkiem na środku pustkowia, naprawdę nie mam pojęcia. Jest to tak dziwaczne, że aż mi się nasunęło skojarzenie z Alicją z krainy czarów. No po prostu ni z gruchy ni z pietruchy. Bez sensu, dosłownie. Większość...

Drugi tom, co się rzadko zdarza okazał się o wiele lepszy. Historia jest ciekawsza, a bohaterowie zaczęli się rozwijać w bardzo ciekawy sposób.
Jeżeli ktoś się zraził po pierwszym tomie i zastanawia się czy warto kontynuować, to twierdzę,  że warto. Zdecydowanie polecam przeczytać. Książkę czyta się szybko i przyjemnie.

Drugi tom, co się rzadko zdarza okazał się o wiele lepszy. Historia jest ciekawsza, a bohaterowie zaczęli się rozwijać w bardzo ciekawy sposób.
Jeżeli ktoś się zraził po pierwszym tomie i zastanawia się czy warto kontynuować, to twierdzę,  że warto. Zdecydowanie polecam przeczytać. Książkę czyta się szybko i przyjemnie.

Dość długo zabierałam się za serie o Nikicie. Bohaterka ani trochę mnie nie zachwyciła w swoim występem w serii o Dorze.

No ale nudziło mi się i szukałam czegoś co można szybko przeczytać i się odmóżdżyć, tak więc postanowiłam spróbować.

Tak jak podejrzewałam bohaterka nie była w moim guście, a przynajmniej na początku. Z czasem udało mi się do niej przekonać.
Moim zdaniem całość książki ratowało pojawienie się drugiego bohatera, który w pewnym stopniu złagodził mroczną Nikitę.

Przyznaję jednak, że z wielką chęcią wezmę do ręki drugi tom.

Dość długo zabierałam się za serie o Nikicie. Bohaterka ani trochę mnie nie zachwyciła w swoim występem w serii o Dorze.

No ale nudziło mi się i szukałam czegoś co można szybko przeczytać i się odmóżdżyć, tak więc postanowiłam spróbować.

Tak jak podejrzewałam bohaterka nie była w moim guście, a przynajmniej na początku. Z czasem udało mi się do niej przekonać.
Moim...

Druga książka z cyklu jest już odrobinę gorsza. Oczywiście jak zwykle jest się z czego pośmiać. Rozwiązanie zagadki mordercy jest do samego końca tajemnicą dla czytelnika, bo i kto by wpadł na coś takiego?! Ja na pewno nie.
Trochę bolała mnie dość naciągana przyczyna zabójstwa. Ale summa summarum, bawiłam się bardzo dobrze przy lekturze tej książki.

Druga książka z cyklu jest już odrobinę gorsza. Oczywiście jak zwykle jest się z czego pośmiać. Rozwiązanie zagadki mordercy jest do samego końca tajemnicą dla czytelnika, bo i kto by wpadł na coś takiego?! Ja na pewno nie.
Trochę bolała mnie dość naciągana przyczyna zabójstwa. Ale summa summarum, bawiłam się bardzo dobrze przy lekturze tej książki.

Jedna z lepszych książek Alka! Pełna zagadek, zwrotów akcji i wspaniałego humoru.
Postacie świetnie dobrane, dialogi przyprawiają o histeryczny śmiech, a akcja kryminału bardzo dobrze rozpisana.

Takie książki potrafią poprawić nawet najgorszy dzień. Piszę dzień, bo nie znam osoby, która wzięłaby tą książkę do ręki i potrafiłaby przerwać ją czytać.

Jedna z lepszych książek Alka! Pełna zagadek, zwrotów akcji i wspaniałego humoru.
Postacie świetnie dobrane, dialogi przyprawiają o histeryczny śmiech, a akcja kryminału bardzo dobrze rozpisana.

Takie książki potrafią poprawić nawet najgorszy dzień. Piszę dzień, bo nie znam osoby, która wzięłaby tą książkę do ręki i potrafiłaby przerwać ją czytać.

Dobre, ale niepowalające. Oczywiście idzie się pośmiać i to nie raz, ale czegoś mi zabrakło. Zakończenie, w którym para na nowo odkrywa do siebie miłość tak po prostu jest delikatnie mówiąc naciągane.
Jest to bardziej przeciętna książka tego autora.
Muszę jednak przyznać, że zakonnica z miotaczem ognia czy granatnikiem mnie załatwiła.

Dobre, ale niepowalające. Oczywiście idzie się pośmiać i to nie raz, ale czegoś mi zabrakło. Zakończenie, w którym para na nowo odkrywa do siebie miłość tak po prostu jest delikatnie mówiąc naciągane.
Jest to bardziej przeciętna książka tego autora.
Muszę jednak przyznać, że zakonnica z miotaczem ognia czy granatnikiem mnie załatwiła.

Ciepła i przyjemna historia, która potrafi wzruszyć i rozbawić.
Teoretycznie nie ma w niej nic nadzwyczajnego, ale mimo wszystko zapada w pamięć.
Zdecydowanie polecam jako niezobowiązującą lekturę na leniwe popołudnia i wieczory.

Ciepła i przyjemna historia, która potrafi wzruszyć i rozbawić.
Teoretycznie nie ma w niej nic nadzwyczajnego, ale mimo wszystko zapada w pamięć.
Zdecydowanie polecam jako niezobowiązującą lekturę na leniwe popołudnia i wieczory.

Ciekawe, acz dziwne historie, w których czasami trudno doszukać się jakiegoś sensu.
Mam wrażenie,  że Tokarczuk tak jak King stworzyła swoją własną nisze literacką.

Ciekawe, acz dziwne historie, w których czasami trudno doszukać się jakiegoś sensu.
Mam wrażenie,  że Tokarczuk tak jak King stworzyła swoją własną nisze literacką.

Trochę dziwne, trochę zabawne, trochę wesołe, trochę wzruszające (no dobra więcej niż trochę, ryczałam równo przy jednej historii). Wszystkiego po trochu. Spodziewałam się raczej zbioru opowiadań napisanych w podobnym stylu, ale znalazł się tu nawet element fantastyki.

Nie jest to książka nadzwyczajna, ale za to jest naprawę dobra. Jak to zawsze bywa przy pracy zbiorowej, są opowiadania lepsze i gorsze, ale warto wszystkie przeczytać.

Trochę dziwne, trochę zabawne, trochę wesołe, trochę wzruszające (no dobra więcej niż trochę, ryczałam równo przy jednej historii). Wszystkiego po trochu. Spodziewałam się raczej zbioru opowiadań napisanych w podobnym stylu, ale znalazł się tu nawet element fantastyki.

Nie jest to książka nadzwyczajna, ale za to jest naprawę dobra. Jak to zawsze bywa przy pracy zbiorowej,...

Bardzo przyjemna książka, przy której można pośmiać się do łez. Komizm sytuacyjny perfekcyjnie wpleciony w całość historii, ale to już norma u tego autora :P .
Znikający trup, wąż na wolności i trzy walnięte przyjaciółki, co może pójść nie tak?!
Świetna komedia, którą na pewno nie należy czytać w transporcie publicznym. Ludzie jakoś dziwnie się na mnie patrzyli jak co i raz próbowałam powstrzymać wymykający mi się chichot.

Bardzo przyjemna książka, przy której można pośmiać się do łez. Komizm sytuacyjny perfekcyjnie wpleciony w całość historii, ale to już norma u tego autora :P .
Znikający trup, wąż na wolności i trzy walnięte przyjaciółki, co może pójść nie tak?!
Świetna komedia, którą na pewno nie należy czytać w transporcie publicznym. Ludzie jakoś dziwnie się na mnie patrzyli jak co i...

Zawiodłam się na tej książce. Jako pierwszą z serii przeczytałam Jagę, którą byłam zachwycona, niestety Szeptucha się nie umywa. Wątki i szczegóły się nie pokrywają, a główna bohaterka przy dłuższej lekturze robi się wkurzająca.
Jest to dobra książka, ale bez polotu. Polecałabym ją jako odpoczynek pomiędzy bardziej wymagającymi lekturami.

Zawiodłam się na tej książce. Jako pierwszą z serii przeczytałam Jagę, którą byłam zachwycona, niestety Szeptucha się nie umywa. Wątki i szczegóły się nie pokrywają, a główna bohaterka przy dłuższej lekturze robi się wkurzająca.
Jest to dobra książka, ale bez polotu. Polecałabym ją jako odpoczynek pomiędzy bardziej wymagającymi lekturami.