Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja nowa ulubiona książka, przepiękny reportaż, wywołuje skrajne emocje, jednocześnie wpuszczając nas w wir komunistycznych tragedii dotykających zwykłych ludzi. Ta książka jest tak dobra, bo różnorodna, żaden wywiad nie jest podobny do innego, a jednocześnie żywa i prawdziwa.

Moja nowa ulubiona książka, przepiękny reportaż, wywołuje skrajne emocje, jednocześnie wpuszczając nas w wir komunistycznych tragedii dotykających zwykłych ludzi. Ta książka jest tak dobra, bo różnorodna, żaden wywiad nie jest podobny do innego, a jednocześnie żywa i prawdziwa.

Trochę zbyt pobieżna, spokojnie mogłaby być dwa razy dłuższa. Myślę, że warto przeczytać mimo wszystko.

Trochę zbyt pobieżna, spokojnie mogłaby być dwa razy dłuższa. Myślę, że warto przeczytać mimo wszystko.

Niesamowicie zgłębiona psychika młodej kobiety. Podoba mi się aspekt biograficzny.

Niesamowicie zgłębiona psychika młodej kobiety. Podoba mi się aspekt biograficzny.

Nieee. By książka mogła być nazwana dobrą, nie wystarczy niezwykle głębokie przesłanie, wielce wydumana ideologia czy symbolika. Jej forma liczy się równie mocno, a Jądro ciemności formą nie powala. Słowem: tego się nie da czytać, po prostu nie da.

Nieee. By książka mogła być nazwana dobrą, nie wystarczy niezwykle głębokie przesłanie, wielce wydumana ideologia czy symbolika. Jej forma liczy się równie mocno, a Jądro ciemności formą nie powala. Słowem: tego się nie da czytać, po prostu nie da.

Najlepszy romans jaki w życiu czytałem:(

Najlepszy romans jaki w życiu czytałem:(

Niesamowita, drugiej takiej nie ma. Jest w zasadzie o wszystkim, o życiu i śmierci, człowieku i nie człowieku, poszukiwaniu i wyznaczaniu. Cudowna wizja.

Niesamowita, drugiej takiej nie ma. Jest w zasadzie o wszystkim, o życiu i śmierci, człowieku i nie człowieku, poszukiwaniu i wyznaczaniu. Cudowna wizja.

Myślę, że w tej książce wcale nie jest przedstawiony związek starej kobiety i młodego mężczyzny. Moim zdaniem jest to opowieść o trudnej miłości, o stracie, ponadczasowym zrozumieniu, bliskości. Nie czułem się niekomfortowo czytając ją. Wprowadza w stan melancholii podobnej do katharsis, mocno daje do myślenia. Jak zawsze piękny styl Whartona pozwala przeczytać ją w kilka wieczorów.

Myślę, że w tej książce wcale nie jest przedstawiony związek starej kobiety i młodego mężczyzny. Moim zdaniem jest to opowieść o trudnej miłości, o stracie, ponadczasowym zrozumieniu, bliskości. Nie czułem się niekomfortowo czytając ją. Wprowadza w stan melancholii podobnej do katharsis, mocno daje do myślenia. Jak zawsze piękny styl Whartona pozwala przeczytać ją w kilka...

Jedna z moich ulubionych książek, która jest znakomitym studium psychologicznym. Dla mnie jako człowieka, który często zamyka się we własnym świecie, jest jednocześnie przestrogą i zachętą. Świat wyimaginowany jest o tyle lepszy od realnego.

Jedna z moich ulubionych książek, która jest znakomitym studium psychologicznym. Dla mnie jako człowieka, który często zamyka się we własnym świecie, jest jednocześnie przestrogą i zachętą. Świat wyimaginowany jest o tyle lepszy od realnego.

Chyba każdy powinien ją przeczytać, po prostu- żeby wiedzieć.

Chyba każdy powinien ją przeczytać, po prostu- żeby wiedzieć.

Ta książka dla mnie jest tak dobra, bo utożsamiam się z Patem jak z nikim innym. Nie wiem, na co jest chory, ale mam to samo. Do tego jestem nieuleczalnym symbolistą. Ta książka dała mi nadzieję i poczucie, że będzie dobrze.

Ta książka dla mnie jest tak dobra, bo utożsamiam się z Patem jak z nikim innym. Nie wiem, na co jest chory, ale mam to samo. Do tego jestem nieuleczalnym symbolistą. Ta książka dała mi nadzieję i poczucie, że będzie dobrze.