Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Każdy rok upływa mi szybciej niż poprzedni. Nie będę musiała tak znowu długo czekać, nim zasnę na wieki. Wiedziałam jednak, jak powoli potrafią wlec się godziny. Za bardzo kocham jeszcze życie, aby pocieszała mnie myśl o śmierci.

Każdy rok upływa mi szybciej niż poprzedni. Nie będę musiała tak znowu długo czekać, nim zasnę na wieki. Wiedziałam jednak, jak powoli potra...

Dawniej nie przejmowałam się starymi ludźmi; uważałam ich za umarłych, których nogi jeszcze niosą. Teraz widzę ich: mężczyźni, kobiety, są tylko trochę starsi ode mnie.

Dawniej nie przejmowałam się starymi ludźmi; uważałam ich za umarłych, których nogi jeszcze niosą. Teraz widzę ich: mężczyźni, kobiety, są t...

To także znaczy starzeć się. Tyle umarłych ma się za sobą, nieodżałowanych, zapomnianych. Czytając gazetę często dowiaduję się o nowym zgonie: ulubiony pisarz, koleżanka, [...], przyjaciel dawno stracony z oczu. Człowiek musi czuć się dziwnie, kiedy tak jak Manette pozostaje jedynym świadkiem świata, który przestał już istnieć.

To także znaczy starzeć się. Tyle umarłych ma się za sobą, nieodżałowanych, zapomnianych. Czytając gazetę często dowiaduję się o nowym zgoni...

Może w tych własnie chwilach, kiedy patrzę, jak się oddala, istnieje dla mnie w sposób najbardziej bulwersujący; wysoka sylwetka maleje znacząc każdym krokiem drogę powrotu; wreszcie znika, ulica wydaje się pusta, ale w rzeczywistości jest to pole magnetyczne, które przyprowadzi go z powrotem do mnie, na właściwe mu miejsce. Ta pewność wzrusza mnie jeszcze bardziej, niż jego obecność.

Może w tych własnie chwilach, kiedy patrzę, jak się oddala, istnieje dla mnie w sposób najbardziej bulwersujący; wysoka sylwetka maleje znac...

Moimi wadami są niekiedy moje zalety. Jestem uczynna, troskliwa, to cenne, ale czasami, gdy jest się w złym humorze, to męczy. Jestem tak wierna przeszłości, że najdrobniejsze zapomnienie wydaje się zbrodnią, że człowiek czuje się winny, kiedy zmienia swoje upodobania czy swoje zdanie.

Moimi wadami są niekiedy moje zalety. Jestem uczynna, troskliwa, to cenne, ale czasami, gdy jest się w złym humorze, to męczy. Jestem tak wi...

- Tak, mamo, zobaczysz Rosjan na Księżycu - powiedział czule Andrzej. - I pomyśleć, że zaczynaliśmy w jaskini mając do dyspozycji tylko dziesięć palców. - podjęła marzycielsko Manette. - I proszę, do czego doszliśmy: przyznaj, że to dodaje otuchy.

- Tak, mamo, zobaczysz Rosjan na Księżycu - powiedział czule Andrzej. - I pomyśleć, że zaczynaliśmy w jaskini mając do dyspozycji tylko dzie...

- Moja kochana, moja droga, proszę cię, nie gniewaj się na mnie. Nie mogę żyć skłócony z tobą, proszę cię, tak bardzo cię kocham!

- Moja kochana, moja droga, proszę cię, nie gniewaj się na mnie. Nie mogę żyć skłócony z tobą, proszę cię, tak bardzo cię kocham!

- Ty zawsze liczysz na wygraną. Wolno ci. Ale pod warunkiem, że będziesz też umiała pogodzić się z porażką. Tymczasem ty nie umiesz przegrywać. Szukasz wybiegów, wpadasz we wściekłość, oskarżasz pierwszą lepszą osobę, która ci się nawinie, byle tylko nie przyznać się do swoich błędów.

- Ty zawsze liczysz na wygraną. Wolno ci. Ale pod warunkiem, że będziesz też umiała pogodzić się z porażką. Tymczasem ty nie umiesz przegryw...

Patrzę, jak krople wody spływają po szybie, w którą niedawno zacinał deszcz. Nie spadają pionowo. Przypominają żyjątka, które dla jakichś tajemniczych powodów zbaczają na prawo, na lewo, przeciskają się między innymi nieruchomymi kroplami, zatrzymując się i ruszając w dalszą drogę, jak gdyby czegoś szukały. Wydaje mi się, że nie mam już nic do zrobienia.

Patrzę, jak krople wody spływają po szybie, w którą niedawno zacinał deszcz. Nie spadają pionowo. Przypominają żyjątka, które dla jakichś ta...