Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka bardzo mi się podobała! To miał być uroczysty dzień… Maria Polak wraz swoim synem Mateuszem i ich ciocią i wujkiem mieli pojechać na I komunię świętą kuzynki Mateusza. Problem jest taki, że Mateusz już dawno powinien się zjawić, ale wciąż go nie ma a nikt po za nim nie ma prawa jazdy. Do domu Marii pukają nieznajomi, którymi okazują się być policjanci z tragiczną wieścią o samobójczej śmierci Mateusza. Zrozpaczona Maria nie wierzy, że jej syn popełnił samobójstwo i w tym celu zatrudnia prywatnego detektywa Dawida, który na jej polecenie będzie próbował rozwikłać tajemniczą śmierć 20- letniego chłopaka. Czy mu się to uda? Przeczytajcie sami!
Naprawdę dobra powieść kryminalna! Świetna intryga, dobry pomysł na fabułę i ciekawe zwroty akcji spowodowały, że książka niezwykle mnie zainteresowała! Niestety w powieści występuje zbyt dużo niesmacznych i wulgarnych scen seksualnych. Nie mam nic przeciwko gdy w powieści jest trochę scen łóżkowych, ale trochę, to jest kluczowe słowo a nie dużo i niesmacznie!! Autor niepotrzebnie na siłę próbował naśladować polskie młode społeczeństwo wciskając na usta każdego bohatera steki przekleństw, które były niepotrzebne w większości przypadków. Tym bardziej, że to nie jest książka z konwencją na przekleństwa. Trochę naiwne zachowania głównych młodych bohaterów. Za to podobała mi się postać detektywa Dawida Wolskiego. Nie ideał, lecz po prostu chłopak któremu nie za bardzo w życiu wyszło. Trochę paskudny charakter, do tego dochodzą nałogi alkoholowe i palenie dużej ilości papierosów białoruskich, to obrazek typowego młodego chłopaka , któremu nie za bardzo się chce a i w pracy tak sobie. Jednak postać ta mi się właśnie podobała za taką naturalność i rzeczywistość. Być może dlatego, że on najmniej przeklinał… Całkiem zgrabna historia nie tylko morderstwa, lecz o braku zrozumienia ze strony otoczenia, zepsutego dzieciństwa i jego straszliwych skutków. O tym jak błahostka w głowach młodych ludzi może zawrócić na tyle w głowie, że dzieją się później takie okropności! Czyta się lekko i przyjemnie, raczej mało dłużyzn. Nie rozumiem dlaczego autor nie dokończył jednego wątku pobocznego, ciekawa jestem jakby się zakończył.
Gorąco polecam!

Książka bardzo mi się podobała! To miał być uroczysty dzień… Maria Polak wraz swoim synem Mateuszem i ich ciocią i wujkiem mieli pojechać na I komunię świętą kuzynki Mateusza. Problem jest taki, że Mateusz już dawno powinien się zjawić, ale wciąż go nie ma a nikt po za nim nie ma prawa jazdy. Do domu Marii pukają nieznajomi, którymi okazują się być policjanci z tragiczną...

Książka bardzo mi się podobała! Nie można jej traktować jako źródło rozrywki, książkę beletrystyczną, bo to co się tam wydarzyło działo się niestety naprawdę! Książka ta nie ma wartości literackich, lecz wielkie źródło i skarbnice faktów, wspomnień i dokumentów. Historia polskiego więźnia 3 obozów koncentracyjnych, który jako jeden z nielicznych przeżył to piekło! Najpierw w Dachau, potem w Mathhausen a na koniec najdłużej w Gusen. Bicie, zimno, topienie, strzelanie, głód, strach, lęk o własne życie a właściwie przerażający strach i śmierć dookoła 24 godziny na dobę i tak przez pięć długich , nieskończenie się wlokących lat! To wszystko i wiele więcej musiał znosić autor w swoim życiu!
Książka dłużyła mi się i czytałam ją bardzo długo, jednakże przynajmniej dowiedziałam się dokładnie co znaczy obóz koncentracyjny. Podobało mi się, ponieważ jest to historia autentyczna, żadna fikcja. Wielkie źródło wiedzy dla naszego i przyszłych pokoleń. Przerażające co oni tam przeżywali ..! Szacun dla pana Stanisława, że dał radę to znieść, przeżyć to co tam opisuje. Wydaje się mi jednak, że było mu przeznaczone przeżyć obozy, bo w wielu momentach miał po prostu szczęście. Jest to literatura dosyć monotonna alei ciekawa, ale radziłabym ją czytać małymi fragmentami, bo łatwo jest się znudzić i trudniej przyswoić ten ogrom wiedzy i uczuć. Książkę wyróżnia od innych powieści obozowych to, że jest ona napisana w humorystycznym tonie, którego nie da się nie dostrzeć i trochę ratuje sytuację bohatera, szkoda , że dopiero teraz a nie wtedy… Na pewno nie jest to puste czytadło na raz, lecz historia, która nigdy nie umrze i pozostanie w moim sercu i umyśle na długo albo i na zawsze.
Gorąco polecam!

Książka bardzo mi się podobała! Nie można jej traktować jako źródło rozrywki, książkę beletrystyczną, bo to co się tam wydarzyło działo się niestety naprawdę! Książka ta nie ma wartości literackich, lecz wielkie źródło i skarbnice faktów, wspomnień i dokumentów. Historia polskiego więźnia 3 obozów koncentracyjnych, który jako jeden z nielicznych przeżył to piekło! Najpierw...

Książka nawet mi się podobała! Faye jest żoną bogatego biznesmena, szefa firmy Jacka Adelheima. Mają wymarzony dom, wymarzone dziecko, dużo forsy, nianię, która zajmuje się dzieckiem a sama główna bohaterka nie pracuje i nie ma do roboty nic. Akcja książki rozpoczyna się sceną przesłuchania kobiety, której zamordowano dziecko, potem akcja przenosi się do lat młodzieńczych Faye i przeplata się z czasem gdy jej córka chodzi do przedszkola i stopniowo coraz mniej układa się jej z mężem.
Wciągające czytadło! Infantylne i bardzo naiwne, do tego dużo niepotrzebnych brutalnych opisów. Fakt, zakończenie jest bardzo szokujące i bardzo mną wstrząsnęło. Intryga kryminalna jest tu na trzecim planie albo i dalej. Główna akcja powieści toczy się wokół nudnego i ograniczonego życia Fej. Styl narracji bardzo lekki i przyjemny,proste acz niezwykle wciągające czytadło na kilka wieczorów. Fabuła niezła, do czasu środkowej części powieści, w której główna bohaterka rozpoczyna swoją wielką zemstę! Nie, no po dwóch rozmowach od razu udało jej się rozkręcić biznes i wszystko szło zgodnie z planem . W normalnym życiu może by plan wypalił w 0,25 a może i w ogóle. Widać, że jest to naiwna bajeczka dla starszych… Z tego co wiem, jest to nowy cykl powieści tej autorki, że inne serie kryminalne były lepsze i bardziej realistyczne. Trochę dłużyzn było, brakowało mi bardziej szczegółowej opowieści o przeszłości i rozwijającej się miłości Faye do Jecka Adelhaima. Najsympatyczniejszą postacią w całej powieści okazała się, według mnie pani u której Faye początkowo wynajmowała mieszkanie. Bardzo sympatyczna, rozumiała Faye, niestereotypowa i mądra.
Czytało się mi jednak całkiem przyjemnie i polecam!

Książka nawet mi się podobała! Faye jest żoną bogatego biznesmena, szefa firmy Jacka Adelheima. Mają wymarzony dom, wymarzone dziecko, dużo forsy, nianię, która zajmuje się dzieckiem a sama główna bohaterka nie pracuje i nie ma do roboty nic. Akcja książki rozpoczyna się sceną przesłuchania kobiety, której zamordowano dziecko, potem akcja przenosi się do lat młodzieńczych...

Książka podobała mi się! Historia rządów Rodriga Borgia, późniejszego papieża Aleksandra VI i losów jego biednych dzieci: Lukrecji, Cezara, Jofre i Juliana.
Książka obejmuje czasy od kiedy dzieci były małe a on był kardynałem do jego śmierci. Historia toczy się w Rzymie i innych państwach- miastach włoskich w czasach XV w.
Ciekawa, wciągająca ale i przerażająca historia najgorszego i najstraszniejszego papieża na świecie! Książka wcale nie jest aż tak przerysowana a postacie tam opisane i ich losy oraz czyny nie są przesadą, raczej są jak już troszeczkę ocenzurowane. Język jest w miarę, ale z narracją już gorzej bywa. Zbyt dużo opisów scen erotycznych! Fabuła jest historią autentyczną, więc nie mogę się przyczepić do czegokolwiek. Chyba, że samego postępowania postaci historycznych, na których nie ma się wpływu. Co się wydarzyło, już się nie zmieni. Powieść jest jednak gruba. Wiele stron na których mogłam przerazić się postępowaniem diabła pod sutanną, jego intryg, planów co do wszystkiego, zachowania, usposobienia i okrutnych prawie jak Hitlera rządów. Najbardziej poszkodowane były jednak Bogu winne dzieci, które nie miały nic do powiedzenia, były jak pionki w jednej wielkiej grze! Moją sympatię wzbudziła Lukrecja, która była dobra, spokojna, uboga w duchu i hojna duchem oraz obdarzała wszystkich miłością. Oprócz samej rodziny Borgiów można zaobserwować tamtejsze klimaty, zachowania społeczeństwa, kulturę,( raczej jej brak) i ogólną sytuację polityczną niezjednoczonego kraju.
Polecam!

Książka podobała mi się! Historia rządów Rodriga Borgia, późniejszego papieża Aleksandra VI i losów jego biednych dzieci: Lukrecji, Cezara, Jofre i Juliana.
Książka obejmuje czasy od kiedy dzieci były małe a on był kardynałem do jego śmierci. Historia toczy się w Rzymie i innych państwach- miastach włoskich w czasach XV w.
Ciekawa, wciągająca ale i przerażająca historia...

Książka tak sobie mi się podobała! Główna bohaterka niedawno rozstała się ze swoim mężem i chce rozpocząć swoje nowe życie gdzie indziej. Wraz ze swoim nowym partnerem zwiedza Włochy i pewnego razu natrafia na totalną ruinę, nadającą się do natychmiastowego remontu. Od razu przypada jej do gustu i postanawia ją kupić i wyremontować. Książka jest opowieścią o pierwszych 5 latach przeżytych przez autorkę we Włoszech, w Toskanii, w swoim wymarzonym domku. Powieść zawiera pełno przepisów kulinarnych i jest źródłem wiedzy na temat tamtejszych plantacji owoców i warzyw, zachowań, zwyczajów i kultury włoskiej.
Wiem, że książka odniosła wielki sukces czytelniczo – wydawniczy, zwłaszcza u pań po przejściach życiowych. Pokazuje jak można wstać na nogi z żałoby i normalnie żyć, jednakże mnie jako osobie niedoświadczonej w ten sposób powieść nie bardzo się podobała. Bardzo mi to przypomina „Dom nad rozlewiskiem” we włoskim wydaniu. Nie lubię tego typu literatury! Nudzi mnie niesamowicie, a mnóstwo przepisów kulinarnych dodawanych w trakcie powieści wręcz irytuje, bo mogli by dodać na końcu powieści. Nie to, że nie lubię gotować, ale nie po to sięgam po książkę fabularną aby wiecznie wysłuchiwać przepisów, na które nie mam ochoty, nie byłam nastawiona na ich wysłuchiwanie! Przyjemna i lekka oraz intersująca narracja sprawiły, że mimo wszystko książkę wysłuchałam, poznałam wiele nowych rzeczy na temat Włoch i czasami nawet niektóre fragmenty zainteresowały bardziej niż inne. Spokojna, relaksacyjna lektura na wakacje oraz na zimowe wieczory, kiedy jest zimno i nieprzyjemnie i można przy takiej powieści pomarzyć o wakacjach!
Polecam osobom co są po takich przejściach i tej grupie ludzi co lubią książki podróżnicze!

Książka tak sobie mi się podobała! Główna bohaterka niedawno rozstała się ze swoim mężem i chce rozpocząć swoje nowe życie gdzie indziej. Wraz ze swoim nowym partnerem zwiedza Włochy i pewnego razu natrafia na totalną ruinę, nadającą się do natychmiastowego remontu. Od razu przypada jej do gustu i postanawia ją kupić i wyremontować. Książka jest opowieścią o pierwszych 5...

Książka bardzo mi się podobała! Patrycja jest lekarką w klinice weterynaryjnej w Warszawie, którą wybrała dla niej mama. Pewnego dnia kupuje magazyn dla czarownic, w którym są przepisy na wymarzonego kochanka, szczęście itp. Jest również zawiadomienie o nadchodzącym sabacie czarownic. Patrycja wybiera się tam nie bez problemów, na miejscu upojona atmosferą, ogniskiem, alkoholem oraz magią postanawia dążyć do swojego największego marzenia: ukochanego Ameego. W pogoni za marzeniem zwiedzi pół Polski i jeszcze trochę, zanim zatrzyma się w Poczekajce, gdzie spostrzega swój wymarzony domek z wizji. .

Tam dopiero zaczynają się przygody Patrycji…
Super powieść! Myślałam, że to będzie Harlekin w polskim wydaniu albo coś w stylu „Dom nad rozlewiskiem”, ale grubo się pomyliłam! Słuchając książki robiło mi się jakoś ciepło na sercu i bardzo dobrze się z nią bawiłam! Typowy, ale nie do końca, pomysł oraz śmieszne sytuacje sprawiły, że powieść dosłownie połknęłam! Bohaterowie bardzo stereotypowi, może poza męską prostytutką ale całość malowała się naprawdę sympatycznie. Narracja z jaką prowadzona jest historia jest wartka, lekka i nawet głos starszej pani czytającej powieść nic jej nie ujmował. Bardzo pozytywna powieść na kilka letnich wieczorów!
Polecam każdemu!

Książka bardzo mi się podobała! Patrycja jest lekarką w klinice weterynaryjnej w Warszawie, którą wybrała dla niej mama. Pewnego dnia kupuje magazyn dla czarownic, w którym są przepisy na wymarzonego kochanka, szczęście itp. Jest również zawiadomienie o nadchodzącym sabacie czarownic. Patrycja wybiera się tam nie bez problemów, na miejscu upojona atmosferą, ogniskiem,...

Książka podobała mi się! Ciąg dalszy przygód miłosnych Lary Jean. Tym Razem Peter i Lara są naprawdę razem, nawet w miarę im się układa. Pewnego dnia Lara dostaje list , od Johna Mac Larena. Zaczynają do siebie pisać i Lara nie jest pewna już swoich uczuć miłosnych. W tym samym czasie Lara coraz częściej widuje Pitera i Genevieve razem…
Sympatyczna, urocza i różowa powieść miłosna dla młodocianych nastolatek, która jak „Klan”” mogła by trwać wiecznie.
Sympatycznie, acz bardzo stereotypowo narysowane postacie. Peter taka ciepła i miła klucha aż do znudzenia.
Lara natomiast, przeciętna, niebrzydka, ofiara losu, niepewna swoich uczuć co do Petera i wielka zazdrość, która rodzi się w jej sercu idealnie pasuje do kompletu typowej bohaterki romansów dla nastolatek.
Na całe szczęście narracja, styl pisania i tłumaczenie polskie jest lekkie i przyjemne. Całość jakoś wciąga, być może dlatego, że czytałam to pod koniec wakacji i nie miałam co robić, więc czytałam. Jednakże, nie mogę tylko narzekać. Miła opowieść, trochę dowcipu też tu występuje i jeśli miałabym kilka lat mniej książka była by moim przebojem w kategorii romansideł.
Polecam!

Książka podobała mi się! Ciąg dalszy przygód miłosnych Lary Jean. Tym Razem Peter i Lara są naprawdę razem, nawet w miarę im się układa. Pewnego dnia Lara dostaje list , od Johna Mac Larena. Zaczynają do siebie pisać i Lara nie jest pewna już swoich uczuć miłosnych. W tym samym czasie Lara coraz częściej widuje Pitera i Genevieve razem…
Sympatyczna, urocza i różowa...

Książki bardzo mi się podobały! Po śmierci Marcina Leśniewskiego jego najlepszy przyjaciel od ostatniej wizyty w domku na wyrębach nie był ani razu (po tym jak zabłądził w lesie oraz musiał spalić zwłoki Basi i musiał ukrywać się przed wilkiem).
Do tej pory dręczą go koszmary z Basią w roli głównej, prześladuje go nawet w urojeniach na jawie, często zapomina się gdzie jest i co robi. Coraz mniej dogaduje się ze swoją żoną i jest jakiś inny… Tymczasem w okolicach wyrębów dochodzi do dziwnych morderczych napaści tego samego wilka, co widział go Hubert. Rodzina Kosmalów zastanawia się nad sprzedażą domku na wyrębach…
Ciekawy pomysł, chyba jeszcze fajniejsza część niż pierwsza! Więcej się dzieje, jest bardziej tajemniczo i czuć większy powiew grozy! Mili bohaterowie, całkiem realistyczni, nie ma tam postaci sztucznych. Przeraziły mnie i oczarowały zarazem opisy! Te odwiedziny nocne upiorów i wilka, brr.. coś przerażającego. Lekki styl narracji sprawił, że czytało się naprawdę przyjemnie, lekko i była to lektura przy której mogłam choć na chwilę przenieść się do innego świata. Innymi słowy super książka, nie mogłam się od niej oderwać!
Polecam!

Książki bardzo mi się podobały! Po śmierci Marcina Leśniewskiego jego najlepszy przyjaciel od ostatniej wizyty w domku na wyrębach nie był ani razu (po tym jak zabłądził w lesie oraz musiał spalić zwłoki Basi i musiał ukrywać się przed wilkiem).
Do tej pory dręczą go koszmary z Basią w roli głównej, prześladuje go nawet w urojeniach na jawie, często zapomina się gdzie jest...

Książka bardzo mi się podobała! Pewnego dnia do starego bloku na jednej z dzielnic warszawskich wprowadza się młoda para: Robert z Agnieszką, którzy już pierwszego dnia podczas przeprowadzki na schodach bloku zauważają trupa z odrąbaną głową. Są przerażeni! Od czasu ich przeprowadzki w bloku zaczynają dziać się bardzo dziwne i przerażające rzeczy! Ludzie zaczynają widzieć koszmary, których inni nie widzą! Dlaczego? Przekonajcie się sami, sięgając po tą powieść pełną grozy, tajemniczości!
Świetny pomysł na fabułę! Powieść wciągnęła mnie do reszty i sprawiła, że słuchając nie mogłam się oderwać choćby na chwilę, a jednocześnie naprawdę się bałam, zwłaszcza scen końcowych! Sam powód i motyw trochę mnie rozczarował! Spodziewałam się jakiegoś większego spisku, jakiejś bomby, niestety nie! Miło i całkiem fajnie wykreowani bohaterowie! Tacy naturalni bez żadnych udziwnień dodawanych na siłę, coś w stylu” You koleś, co tu się ku… wyrabia!” Tak typowych gdy autor nieudolnie próbuje się wczuć w rolę przeciętnego nastolatka. Wiele mądrych i spostrzegawczych myśli i cytatów mogłam znaleźć: “
„Trudno nadać sens porządkowi, który dzieje się wbrew rozumowi.” „Żeby człowieka zabić, to trzeba ho, ho, trzeba się naprawdę postarać. Albo zostawić go samego ze sobą i czekać, aż oszaleje. Każdy człowiek ma w głowie coś, od czego można oszaleć. (…) stracha, jakąś winę, zaniedbanie, nawet marzenie – tak, marzeniem też można odebrać człowiekowi zmysły.”
Narracja była lekka ale stopniowo budowała napięcie i sprawiała, że miałam ochotę wiedzieć co będzie dalej! Bardzo realistyczne opisy różnych koszmarów były naprawdę na najwyższym poziomie, tak dobrze opisane sytuacje , że miałam wrażenie, że stoję obok bohatera! Raczej mało dłużyzn, akcja wartko płynie! Powieść dosyć długa ale tego się nie odczuwa!
Gorąco polecam!!!

Książka bardzo mi się podobała! Pewnego dnia do starego bloku na jednej z dzielnic warszawskich wprowadza się młoda para: Robert z Agnieszką, którzy już pierwszego dnia podczas przeprowadzki na schodach bloku zauważają trupa z odrąbaną głową. Są przerażeni! Od czasu ich przeprowadzki w bloku zaczynają dziać się bardzo dziwne i przerażające rzeczy! Ludzie zaczynają widzieć...

Powieść nie podobała mi się! W obskurnej kamienicy, gdzieś we Francji, zamordowano szefa fabryki szczepionek, w tym samym czasie na innym piętrze inna kobieta odbierała poród. Nikt nie wie jak do tego doszło, na miejsce zbrodni najszybciej dociera detektyw Maigret, który od razu wkracza do akcji. Nie jest to bowiem takie łatwe, bo zamordowany miał 3 żony, syna. Dodatkowo sąsiedzi nie za bardzo wiedzą o co chodzi i nikt nie jest w stanie określić co się stało.
Nudne jak flaki z olejem! Taka króciutka książeczka, a tak niezrozumiale napisana. Narracja dosyć skomplikowana, wymagająca i niełatwa. Bohaterowie całkiem nieźle wykreowani, poza samym Maigret. Tym jednak, co sprawiło, że książkę znielubiłam do końca był lektor który czytał książkę! W życiu nie słuchałam takiego koszmarnego czytania, bez intonacji, bez przecinka, taki ślamazarny i przynudzający, że bardziej się nie da!!! Być może książkę odebrała bym zupełnie inaczej gdyby nie lektor! Pomysł na fabułę jest całkiem, choć przydałoby się go jeszcze dopracować! Za mało tam, jak dla mnie, szybszej akcji, sorry, tam akcji prawie w ogle nie ma! Już w tragedii antycznej więcej się dzieje i barwniej niż tutaj!!! Mimo, iż takowych też nie lubię! Może inne książki z komisarzem Maigret są lepsze, nie wiem! Raczej jednak szybko po następną cześć tego autora nie sięgnę.
Nie polecam!

Powieść nie podobała mi się! W obskurnej kamienicy, gdzieś we Francji, zamordowano szefa fabryki szczepionek, w tym samym czasie na innym piętrze inna kobieta odbierała poród. Nikt nie wie jak do tego doszło, na miejsce zbrodni najszybciej dociera detektyw Maigret, który od razu wkracza do akcji. Nie jest to bowiem takie łatwe, bo zamordowany miał 3 żony, syna. Dodatkowo ...

Powieść tak sobie mi się podobała! Młoda kobieta o imieniu Karla przychodzi do biura Herkulesa Poirota, z listem pożegnalnym od zmarłej matki. Daje list Poirotowi i wyjaśnia, że przed 16 laty jej matka zmarła w więzieniu podczas wysiadywania kary za popełnioną zbrodnię zabicia własnego męża. W liście do córki pisze, że jest niewinna. Carla prosi detektywa aby ten na nowo rozpoczął śledztwo i rozwikłał zagadkę zabójstwa jej ojca. Ona sama miała wtedy 5 lat i nie było jej na miejscu zbrodni a nie chce żyć w kłamstwie. Jak powiada , moja matka wolała prawdę to ja też chcę ją poznać.
Niestety, mało ciekawe! Jak na Agatę Christie to słabiutko. Poza tym same okoliczności zbrodni i jej motyw nie był aż tak powalający, oryginalny, ciekawy, wciągający. Powiedziałabym, że nawet mocno przyziemny, dla tego nie było aż takiego zaskoczenia, jakiego się spodziewałam. Sam sposób napisania książki nie za bardzo mi się podoba. Nic się nie dzieje, tylko są same monologi i rozmowy Herkulesa ze świadkami sprzed lat. Nużyło mnie to i męczyło bardzo, mimo iż lektura jest naprawdę króciutka! Jeśli chodzi o podejrzanych, całkiem dobrze zarysowani. Niektórzy stereotypowo ale nie wszyscy! Agata jak zwykle dobrze oddała tło i atmosferę oraz klimaty w jakich odegrały się owe wydarzenia. Ciekawie pokazana arystokracja oraz zwykli ludzie tamtych czasów, ich maniery, zachowanie i zwyczaje. Po prostu ta obyczajowość w powieściach AgatyChristie jest naprawdę wspaniała!
Można przeczytać!

Powieść tak sobie mi się podobała! Młoda kobieta o imieniu Karla przychodzi do biura Herkulesa Poirota, z listem pożegnalnym od zmarłej matki. Daje list Poirotowi i wyjaśnia, że przed 16 laty jej matka zmarła w więzieniu podczas wysiadywania kary za popełnioną zbrodnię zabicia własnego męża. W liście do córki pisze, że jest niewinna. Carla prosi detektywa aby ten na nowo...

Książka bardzo mi się podobała! Świetny kryminał o zaskakującym zakończeniu! Doskonała lektura na jesień i grudzień. Wciągnęła mnie do reszty, niby trwała w nagraniu audiobookowym niecałe 18 h, ale ja to połknęłam w trzy dni. Na początku powieść niezbyt mi się podobała, gdyż panują tam klimaty jak u Kalicińskiej w Domu nad rozlewiskiem. Dosłownie sama żenująca i irytująca wiejska sielanka, lecz z czasem mniej przestało mi to przeszkadzać, bo na wierzch książki wyszedł bardziej wątek kryminalny. Sam wątek kryminalny na początku też był bardzo mało wyczuwalny, niby było to morderstwo ale tak jak by go niebyło albo i lepiej, był czymś co zdarza się na porządku dziennym. Niestety z budowaniem napięcia też było różnie… Kolejnym minusem jest to, że wszystkie postaci i wszystko w tej powieści jest strasznie do bólu stereotypowe! To niestety najbardziej mnie irytowało. Jednakże z czasem książka stała się naprawdę fajna!
Świetna intryga kryminalna, ciekawe a wręcz szalone wątki i intrygi poboczne. Właściwie bez tych pobocznych wątków książka straciła by naprawdę wiele… Jeśli chodzi o postaci, to różnie. Główna bohaterka całkiem fajnie narysowana, a z ato Daniel Podgórski, tamtejszy szef policji to jakiś palant. Jak można żyć z mamą pod jednym dachem w wieku 35 lat i nic nie próbować z tym coś zrobić, w dodatku bez partnerki.. Trochę misiowaty, duży synalek mamusi, który nie umie powiedzieć nie! Zresztą jak już mówiłam. Postacie w tej powieści są bardzo stereotypowe.
Na razie nie sięgam po następną część, ale kiedyś na pewno z chęcią po nią sięgnę, bo jest ich chyba 8.
Polecam każdemu, kto lubi kryminały, zwłaszcza na zbliżającą się zimę!

Książka bardzo mi się podobała! Świetny kryminał o zaskakującym zakończeniu! Doskonała lektura na jesień i grudzień. Wciągnęła mnie do reszty, niby trwała w nagraniu audiobookowym niecałe 18 h, ale ja to połknęłam w trzy dni. Na początku powieść niezbyt mi się podobała, gdyż panują tam klimaty jak u Kalicińskiej w Domu nad rozlewiskiem. Dosłownie sama żenująca i irytująca...