Opinie użytkownika
Ot, przyjemna do przeczytania baśń. Lekko i zgrabnie napisana, dobrze się ją czyta. Nie jest to literatura wysokich lotów, ale ma to coś i wciąga. Faktycznie, ma jakiś pierwiastek z Pieśni Lodu i Ognia, choć jest dużo dużo prostsza i zgoła o czymś innym.
Cieszę się, że nie zasugerowałam się negatywnymi komentarzami i zdecydowałam dać temu szansę. Niemniej jednak, rozumiem...
Wciągająca historia warta przeczytania. Ciekawie napisana.
Dałabym lepszą ocenę, gdyby nie to, że:
- pierwsza część książki poświęcona środkowemu pokoleniu rodziny była zbyt rozwleczona jak na stosunek jej wagi co do głównego wątku,
- zabrakło mi rozwinięcia tematu roli babci podczas wojny. Wyglądało na to, że jej osoba była kluczowa dla losów wszystkich członków rodziny....
Przeciętna. Fabuła zapowiadała się dobrze, postacie – intrygujące. Czekałam na jakieś wow. Niestety w połowie opowieści wątki zaczęły się rozmywać, a już wyjaśnienie sprawy w ogóle przestało się kleić. No nie przekonało mnie to. A szkoda. Pomysł był ciekawy. Muszę jeszcze zwrócić uwagę na dialogi postaci – niekiedy nierealistyczne, przypominające monolog wewnętrzny, nie...
więcej Pokaż mimo toCiężka, brutalna, przytłaczająca. Niejedna relacja obozowa za mną, jednak świadectwa wynaturzeń i okrucieństw tamtych dni chyba nigdy nie przestaną mnie szokować. Ta książka na faktach, mimo że nieco opakowana literackim piórem, jest tego dowodem.
Pokaż mimo to
Tę książkę przeczytałam w liceum. To jedna z najlepiej zapamiętanych przeze mnie lektur. Wstrząsająca i pouczająca. Niezwykle obrazowa.
Co ciekawe, wyciągnęłam z niej wiele życiowych prawd, które rozbrzmiewają w pamięci do dziś.
Sięgnęłam po tę książkę od niechcenia, a okazała się świetnym opisem chińskiej mitologii dotyczącej życia po śmierci. Zatopiłam się po uszy! Polecam entuzjastom chińskiej kultury.
Wszystko na tle autentycznych kontrowersji wokół znanej chińskiej opery.
To już moje trzecie podejście do Murakamiego, ale dopiero tę książkę oceniam z opinią. Wcześniej nie bardzo wiedziałam co myśleć. Na początku mi się nie podobało.
Mimo że z twórczością japońską znam się wcale nie od dziś, to Murakami zdołał mnie zaskoczyć. A myślałam już, że przejrzałam na wskroś ten świat leniwej fabuły, niedopowiedzeń i ulotnych myśli. A...
Ciężko mi sklasyfikować „Noc Ziszczenia” z uwagi na małe rozeznanie w literaturze indyjskiej. Jest to moje pierwsze podejście do Tagore i z pewnością jeszcze nie ostatnie. Jego opowiadania mają w sobie tyle samo egzotyki, co i znajomej bliskości. Tak, jakby ich bohaterowie żyli w sąsiedztwie od lat.
Pokaż mimo to
Początkowo irytowała mnie naiwna narracja, ale w trakcie, gdy zaczęłam rozpoznawać kolejne techniki neuropsychologiczne, przestałam zważać na ich nazewnictwo. I nawet trochę zachciało mi się w te Himalaje.
A co tam! Kupiłam po egzemplarzu książki mamie i babci – w końcu obiecałam Mędrcom Sivany...
Dla osób, które czytały Cialdiniego i podobne książki – nic nowego, można sobie odświeżyć.
Dla osób, które nie czytały Cialdiniego – może być niewystarczające żeby złapać o co chodzi.
Książka nie jest zła, ale trochę dla nikogo.
Chociaż zabieg z tytułem przyznaję, skuteczny. Żeby kupić. I może zajrzeć, a może nie.
Podstawa dla każdego, kto chciałby funkcjonować trochę bardziej świadomie w codziennym życiu. Ta książka nie zdradzi Ci sekretu jak zawładnąć światem w trzech prostych krokach, ale z pewnością zwróci Twoją uwagę na niektóre mechanizmy społeczne i ich pułapki, w które wpadamy niemal każdego dnia; szczególnie podczas zakupów, ale też i w pracy, czy w kontaktach z nowo...
więcej Pokaż mimo toZgadzam się, że nie da się jej ocenić. Trzeba się z nią po prostu zapoznać. Podobnie jak z Biblią.
Pokaż mimo to
Początkowo sceptycznie, pod koniec z namaszczeniem - w taki sposób podchodziłam do porad, mądrości życiowych i przepisów zawartych w tej książce.
Lekki, przyjemny do czytania poradnik, będący zbiorem wspomnień i przemyśleń autorki oraz wyznawanych przez nią wartości, które wyniosła z rodzinnego domu.
Naomi Moriyama patrzy na japońskie podejście do żywienia i...
Kompleksowy, bardzo rzeczowy i przystępny podręcznik dla osób, które chciałyby usystematyzować swoją wiedzę.
Pokaż mimo to
Osobliwe spojrzenie - Żydów na społeczeństwo chińskie i Chińczyków na egzotyczną mniejszość żydowską.
Sięgnęłam po tę książkę niedługo po lekturze trylogii "Ziemskiego Domu". Po jej męskiej narracji, ta (głównie) kobieca "Peonii" wydała mi się początkowo bardzo płytka i naiwna.
Szybko zorientowałam się jednak, że po raz kolejny Pearl S. Buck użyła swojej mistrzowskiej...
Po przeczytaniu trzeciej, ostatniej części trylogii mogę ocenić ją już jako całość. Moje zdanie na temat "Ziemskiego Domu" ewoluuje z każdym tomem. Na plus. Mimo że każda kolejna książka jest nieco mniej wciągająca od poprzedniej. Ale po kolei.
Ostatnia część różni się od pozostałych. W przeciwieństwie do "Synów" mogłaby funkcjonować jako oddzielna powieść, choć możliwe,...
W moim odczuciu to całkiem niezły wstęp dla kogoś, kto dopiero zaczyna interesować się tematyką Buddy i Buddyzmu. Traktuje o jego historii i życiu Gautamy. Opowieść napisana jest w przystępny sposób i ukazuje (podejrzewam) bardzo ogólną, źródłową myśl Buddyzmu.
Jeśli ktoś oczekuje oświecenia po przeczytaniu jednej książki, najwyraźniej nie rozumie podstaw drogi prowadzącej...
Niezwykły sposób narracji tej trylogii to coś, wobec czego nie potrafię przejść obojętnie.
W dzisiejszych czasach jesteśmy przyzwyczajeni do osobliwości. Kina, teatry i książki bombardują nas historiami o każdym możliwym odchyle od codzienności. Niezwykłych scenariuszy wydarzeń znamy już tak wiele, że czasem zapominamy o tym, jak brzmiał ten podstawowy. Chociażby ten,...
Senna, leniwa opowieść o szacunku do ciężkiej pracy i przyzwoitym życiu. Sielskość miesza się tu z trudem codzienności i jej moralnych bitew - często przegrywanych, lecz nieoznaczających ani porażki ani potępienia. Jest jak jeden z tych przydługich snów; ni to pięknych, ni to spektakularnych, lecz z niespodziewaną precyzją odzwierciedlających realną rzeczywistość. Idealna...
więcej Pokaż mimo to