Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Lekka narracja, jednocześnie bardzo zmyślna językowo. Powieść pochłania się błyskawicznie, przy czym sprawia przyjemność obcowanie z nią. Kwintesencja Karpowicza.

Lekka narracja, jednocześnie bardzo zmyślna językowo. Powieść pochłania się błyskawicznie, przy czym sprawia przyjemność obcowanie z nią. Kwintesencja Karpowicza.

Autorka po mistrzowsku opowiada historię młodego mężczyzny przebywającego w obozie. Rytm narracji doskonale oddaje rytm obozowego życia mierzony ciężką pracą i nieustannym głodem z rzadka przytłumianym nędznymi posiłkami. Najlepsze w tej książce jest, jak zawsze u Herty Müller, opowiadanie poprzez nadawanie nowych znaczeń słowom, przedmiotom i szczegółom.

Autorka po mistrzowsku opowiada historię młodego mężczyzny przebywającego w obozie. Rytm narracji doskonale oddaje rytm obozowego życia mierzony ciężką pracą i nieustannym głodem z rzadka przytłumianym nędznymi posiłkami. Najlepsze w tej książce jest, jak zawsze u Herty Müller, opowiadanie poprzez nadawanie nowych znaczeń słowom, przedmiotom i szczegółom.

Powieść Orbitowskiego jest z jednego strony magiczna, a z drugiej mocno osadzona w zwyczajnej codzienności dolnośląskiego miasteczka. Ciekawie nakreśleni bohaterowie, przeniesienia w czasie i przestrzeni, wątki, które na koniec splatają się ze sobą. To wszystko sprawia, że czytelnik z zainteresowaniem i przyjemnością spaceruje po kartach "Szczęśliwej ziemi". Autor potrafi świetnie nakreślić codzienność Polską, zagraniczną, miejską oraz małomiasteczkową.

Powieść Orbitowskiego jest z jednego strony magiczna, a z drugiej mocno osadzona w zwyczajnej codzienności dolnośląskiego miasteczka. Ciekawie nakreśleni bohaterowie, przeniesienia w czasie i przestrzeni, wątki, które na koniec splatają się ze sobą. To wszystko sprawia, że czytelnik z zainteresowaniem i przyjemnością spaceruje po kartach "Szczęśliwej ziemi". Autor potrafi...

Humor i ciekawa okładka - nie ma więcej mocnych stron tej książki. Zbyt lekka, żeby stać się manifestem pokoleniowym. Autor podjął się trudnego tematu opisania doświadczeń osób wychowanych i dorastających w wolnej Polsce, ale jedynie ślizga się po wierzchu. Szkoda.

Humor i ciekawa okładka - nie ma więcej mocnych stron tej książki. Zbyt lekka, żeby stać się manifestem pokoleniowym. Autor podjął się trudnego tematu opisania doświadczeń osób wychowanych i dorastających w wolnej Polsce, ale jedynie ślizga się po wierzchu. Szkoda.