Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka, przy której czułam się jakbym trafiła na blogosfere z 2005 roku i czytała pierwsze próby pisarskie 17 letniej dziewczyny (z fantazjami seksualnymi).
Szukałam głupiej książki na weekend, żeby nie mieć żalu jakbym nie zdążyła jej skończyć i spełniła ten warunek. Wiedziałam na co się piszę, jednak ciągle jestem pod wrażeniem, że takie pozycje są wydawane papierowo w wydawnictwach.

Książka, przy której czułam się jakbym trafiła na blogosfere z 2005 roku i czytała pierwsze próby pisarskie 17 letniej dziewczyny (z fantazjami seksualnymi).
Szukałam głupiej książki na weekend, żeby nie mieć żalu jakbym nie zdążyła jej skończyć i spełniła ten warunek. Wiedziałam na co się piszę, jednak ciągle jestem pod wrażeniem, że takie pozycje są wydawane papierowo w...

Bardzo fajny zbiór informacji na temat serialów i mechanizmów, które tam działają.

Bardzo fajny zbiór informacji na temat serialów i mechanizmów, które tam działają.

W ogóle nie wpisała się w mój gust. Nie lubię takiej narracji i prowadzenia historii.
Dostałam przypadkiem i rozczarowałam się treścią.

W ogóle nie wpisała się w mój gust. Nie lubię takiej narracji i prowadzenia historii.
Dostałam przypadkiem i rozczarowałam się treścią.

Książka jest słaba.
Wiem, że przeżycia Natashy są wstrząsające, a sama historia była sensacyjna po ucieczce dziewczyny, jednak nie potrafię zrozumieć co chciała nam autorka przekazać.
Najpierw miałam do czynienia z filmem, więc kiedy dowiedziałam się, że jest książka - sięgnęłam po nią.
Uważam, że poznanie historii Natashy jest lepiej ukazane w ekranizacji niż w książce.
Dziewczyna rozwleka każde najmniej istotne wydarzenie w swoim życiu, ciężko uwierzyć, że pamięta wszystko od najmłodszych lat. Rozdziały są długie, nie skupiają się na wydarzeniach tylko na refleksjach Natashy na temat społeczeństwa i rozumienia zła, często ma się wrażenie, że usprawiedliwia porywacza. Przez cały czas walczy z opinią, że ma syndrom sztokholmski, jednak czytając książkę ciężko wyzbyć się wrażenia, że jednak coś jest nie tak.
Z książki wynika, że na części wspomnień posiłkuje się swoimi notatkami wykonanymi w więzieniu. Myślę, że konkretna i krótka forma pamiętnika lepiej oddałaby jej sytuację i pokazała jak się wtedy czuła.

Może warto poczytać, aby porównać do filmu albo porozmyślać nad funkcjonowaniem człowieka w tak niecodziennej sytuacji.

Książka jest słaba.
Wiem, że przeżycia Natashy są wstrząsające, a sama historia była sensacyjna po ucieczce dziewczyny, jednak nie potrafię zrozumieć co chciała nam autorka przekazać.
Najpierw miałam do czynienia z filmem, więc kiedy dowiedziałam się, że jest książka - sięgnęłam po nią.
Uważam, że poznanie historii Natashy jest lepiej ukazane w ekranizacji niż w...

Książkę wygrałam w konkursie. Całe wydarzenia, które spowodowały wyprawę opisaną w książce, ominęły mnie. Podeszłam do lektury nieświadoma całej tragedii, nastawienia ludzi, ocen i wszystkiego co się wydarzyło wokół Broad Peak.

Czyta się przyjemnie. Można dowiedzieć się o wszystkim, co jest związane z wyprawą i górami. Jest przedstawiony profil nie tylko grupy, która jedzie pochować ciała, ale również himalaistów, ich podejście do gór. Ogółem podejście ludzi do gór. I ich miłości.

Spodobała mi się książka, dlatego, że poznałam pewien sposób patrzenia. Jacek Hugo-Bader pokazał mi kawałek świata, którym się nie interesowałam, a który ma dużo do zaoferowania nawet w samej literaturze.

Książkę wygrałam w konkursie. Całe wydarzenia, które spowodowały wyprawę opisaną w książce, ominęły mnie. Podeszłam do lektury nieświadoma całej tragedii, nastawienia ludzi, ocen i wszystkiego co się wydarzyło wokół Broad Peak.

Czyta się przyjemnie. Można dowiedzieć się o wszystkim, co jest związane z wyprawą i górami. Jest przedstawiony profil nie tylko grupy, która...

Trzecia książka trylogii jest najgorszą częścią.
Pierwszy i drugi tom ukazywały przemiany zachodzące w ludziach i nastawienie pokoleń, które doświadczają innych czasów, ich nastawienie do świata i zmiany zachodzące w myśleniu przez zyskanie wyższego statusu społecznego. Ta część natomiast skupia się na nudnym synie, który nie wie co ze sobą zrobić. Książka zyskałaby dużo, kiedy zostałaby poświęcona większej części rodzinie, która żyje i funkcjonuje w zmieniającym się otoczeniu. Siostra głównego bohatera czy jego kuzyni są na tyle barwnymi postaciami, że mogliby zająć część książki i pokazać ich punkt widzenia, który jest tak różny od punktu widzenia Yuana, a bardzo istotny na tle przemian zachodzących w Chinach.
Czytając smęty o życiu Yuana ma się wrażenie, że gubi się istotną część życia, które toczy reszta jego rodziny. Rodziny, która wyrosła z wiejskiego chłopa, a stała się znacząca w swoim otoczeniu.
Ostatnia część mnie nudziła i liczyłam na sensowne zakończenie, którego też brakło.

Trzecia książka trylogii jest najgorszą częścią.
Pierwszy i drugi tom ukazywały przemiany zachodzące w ludziach i nastawienie pokoleń, które doświadczają innych czasów, ich nastawienie do świata i zmiany zachodzące w myśleniu przez zyskanie wyższego statusu społecznego. Ta część natomiast skupia się na nudnym synie, który nie wie co ze sobą zrobić. Książka zyskałaby dużo,...

Książka ogółem jest fajna, jednak bardzo powolna. Wątek kryminalny sprawia, że akcja na chwilkę przyśpiesza tylko po to, żeby końcówka znowu była powolna.
Jest prowadzona w postaci listów od dwóch osób do wspólnego odbiorcy.
Główna bohaterka rozmyśla na różne tematy, odbiegając od głównego wątku, przez co bardzo mnie nudziły fragmenty z jej narracją.O ile drugi bohater potrafił bardziej mnie przyciągnąć do siebie przez swoją zwięzłość, o tyle sam z czasem też zaczął skupiać się na refleksjach, które były męczące.

Pozycja nie jest tak dobra jak pierwsza książka autorki ("Szmaragdowa tablica"), jednak warta uwagi.

Książka ogółem jest fajna, jednak bardzo powolna. Wątek kryminalny sprawia, że akcja na chwilkę przyśpiesza tylko po to, żeby końcówka znowu była powolna.
Jest prowadzona w postaci listów od dwóch osób do wspólnego odbiorcy.
Główna bohaterka rozmyśla na różne tematy, odbiegając od głównego wątku, przez co bardzo mnie nudziły fragmenty z jej narracją.O ile drugi bohater...

Tak prosta i krótka książka, a jednocześnie tak chwytająca za serce.

Tak prosta i krótka książka, a jednocześnie tak chwytająca za serce.

Autorka opowiada wszystko jak dobra ciocia - troszkę zboczy z tematu, ale zawsze jest ciekawie i historia nie przytłacza swoją szkolną formą. Bardzo przyjemna książka, gdzie poznajemy nie tylko miłosne historie władcy, ale również tło polityczne i obyczaje panujące w tamtych czasach.

Autorka opowiada wszystko jak dobra ciocia - troszkę zboczy z tematu, ale zawsze jest ciekawie i historia nie przytłacza swoją szkolną formą. Bardzo przyjemna książka, gdzie poznajemy nie tylko miłosne historie władcy, ale również tło polityczne i obyczaje panujące w tamtych czasach.

Stephen King nie jest autorem, który mnie porywa, jednak lubię sięgać po jego zbiory opowiadań. Lubię to, że czasem zostawi mnie z krótką myślą.

Z tego zbioru polecam:
- Kiepskie samopoczucie;
- Śmierć;
- UR;
- Wydma;
- Letni grom.

Stephen King nie jest autorem, który mnie porywa, jednak lubię sięgać po jego zbiory opowiadań. Lubię to, że czasem zostawi mnie z krótką myślą.

Z tego zbioru polecam:
- Kiepskie samopoczucie;
- Śmierć;
- UR;
- Wydma;
- Letni grom.

Książki Kazuo Ishiguro są dla mnie dziwne. Mam wrażenie, że brakuje rozdziałów w moim egzemplarzu i coś jest nie tak.
Tutaj miałam podobne odczucia, chociaż historia jakoś ciągnęła mnie na tyle, że sięgałam po książkę często.
Bardzo się cieszę z posłowia, które wyjaśniło mi dużo i przyklasnęło jednej szybkiej myśli, której (o dziwo) udało się zrozumieć sens książki.
Zaczynałam z neutralnym nastawieniem, trwałam z negatywnym, a zakończyłam książkę z pozytywnym przytaknięciem.
Nie jest taka zła.

Książki Kazuo Ishiguro są dla mnie dziwne. Mam wrażenie, że brakuje rozdziałów w moim egzemplarzu i coś jest nie tak.
Tutaj miałam podobne odczucia, chociaż historia jakoś ciągnęła mnie na tyle, że sięgałam po książkę często.
Bardzo się cieszę z posłowia, które wyjaśniło mi dużo i przyklasnęło jednej szybkiej myśli, której (o dziwo) udało się zrozumieć sens...

Niesamowicie przyjemna książka i naprawdę trudno nie pokochać głównej bohaterki.

Niesamowicie przyjemna książka i naprawdę trudno nie pokochać głównej bohaterki.

Książka jest prosta i przeznaczona dla młodzieży.
Czyta się ją lekko i przyjemnie.

Książka jest prosta i przeznaczona dla młodzieży.
Czyta się ją lekko i przyjemnie.

Druga część cyklu "Ziemski dom" przedstawia losy synów Wanga Lunga. Trzej synowie, trzy różne spojrzenia na świat i inne wartości.
Ta część nie była tak przyjemna jak pierwsza, jednak historia ciągle jest pokazana prosto, skupiająca się na uczuciach synów i pokazująca sposób w jaki żyją i dorastają oraz jak kształtują młodsze pokolenie swojego rodu.
Warto po nią sięgnąć.

Druga część cyklu "Ziemski dom" przedstawia losy synów Wanga Lunga. Trzej synowie, trzy różne spojrzenia na świat i inne wartości.
Ta część nie była tak przyjemna jak pierwsza, jednak historia ciągle jest pokazana prosto, skupiająca się na uczuciach synów i pokazująca sposób w jaki żyją i dorastają oraz jak kształtują młodsze pokolenie swojego rodu.
Warto po nią...

Książka ma specyficzną narrację, która na początku sprawiła mi kłopot. Z każdym rodziałem przywykłam do niej, jak i do tego, że historię opowiada śmierć.
Bohaterowie przedstawieni są w bardzo dobry sposób, każdy z nich jest dobrym człowiekiem, tam w środeczku, nawet jeśli z początku sprawiał inne wrażenie.
Kradzieże Złodziejki nie są tak dużym "złem" jakby się wydawało, chociaż dla niej mają dużą wartość.
Bardzo łatwo i szybko można przywiązać się do bohaterów. Nie mówię tylko o Liesel, ale o wszystkich: papa, mama, Rudy, Max, żona burmistrza...są to postacie, które mnie urzekły od razu i zostało mi po nich bardzo dobre wrażenie.
Książka przedstawia historię dziewczynki w bardzo czytelny sposób, manipuluje wydarzeniami i uczuciami tak, że wszystko ma sens oraz pokazuje nam część tamtego świata.
Bardzo przyjemna książka, warta uwagi.

Książka ma specyficzną narrację, która na początku sprawiła mi kłopot. Z każdym rodziałem przywykłam do niej, jak i do tego, że historię opowiada śmierć.
Bohaterowie przedstawieni są w bardzo dobry sposób, każdy z nich jest dobrym człowiekiem, tam w środeczku, nawet jeśli z początku sprawiał inne wrażenie.
Kradzieże Złodziejki nie są tak dużym "złem" jakby się wydawało,...

To nie jest miła książka, ale ukazuje prawdę, która zostaje przemilczana ze względu na wstyd, rodzinę, na wiarę.
Pokazuje realia, o których nie wiedział nikt z zewnątrz, a w które zamieszany był praktycznie każdy wewnątrz struktury.
Warta przeczytania.

To nie jest miła książka, ale ukazuje prawdę, która zostaje przemilczana ze względu na wstyd, rodzinę, na wiarę.
Pokazuje realia, o których nie wiedział nikt z zewnątrz, a w które zamieszany był praktycznie każdy wewnątrz struktury.
Warta przeczytania.

Dexter nie porwał mnie tak jak zawsze.
Zmienił się styl narracji ze względu na zmianę roli bohatera, jest to jednak plus, bo łatwiej wczuć się w jego sytuację.
Sama historia ciekawa, chociaż sprawców odkryłam szybciej niż Dexter to jednak miło czytało się książkę. Czasem rozmyślania były dla mnie przydługie, dlatego ta część nie jest jedną z moich ulubionych.

Dexter nie porwał mnie tak jak zawsze.
Zmienił się styl narracji ze względu na zmianę roli bohatera, jest to jednak plus, bo łatwiej wczuć się w jego sytuację.
Sama historia ciekawa, chociaż sprawców odkryłam szybciej niż Dexter to jednak miło czytało się książkę. Czasem rozmyślania były dla mnie przydługie, dlatego ta część nie jest jedną z moich ulubionych.

Książka jest bardzo przyjemna. Narracja ma swój urok.
Pokazuje nam życie chłopa ziemskiego na przestrzeni lat, który dzięki miłości do ziemi i roztropności staje się człowiekiem majętnym.
Historia jest tak prosto i tak pięknie przedstawiona, że nie sztuką jest przywiązać się do rodziny, głównego bohatera i dzielenia z nim trosk.
Pokazuje również jak kształtują się pokolenia w rodzinie, które są inaczej wychowane - synowie dorastają już w dostatku, a ich spojrzenie na świat różni się zdecydowanie bardziej od ich starego ojca.
Ostatnie zdanie książki bardzo mnie zasmuciło i sprawiło, że uznałam tą książkę za naprawdę ładną.

Książka jest bardzo przyjemna. Narracja ma swój urok.
Pokazuje nam życie chłopa ziemskiego na przestrzeni lat, który dzięki miłości do ziemi i roztropności staje się człowiekiem majętnym.
Historia jest tak prosto i tak pięknie przedstawiona, że nie sztuką jest przywiązać się do rodziny, głównego bohatera i dzielenia z nim trosk.
Pokazuje również jak kształtują się...

Są autorzy, który mają tak charakterystyczny styl, że czasem po nich sięgam właśnie tylko ze względu na to. Bo nie chcę zawieźć się na treści, a tu mam pewność, że mi się spodoba. I Coben właśnie taki jest. Mogę brać jego książki w ciemno, a wiem, że połknę je raz, dwa.

Pierwsza styczność z Myronem Bolitarem i już go lubię, jego przyjaciela Wina też.
Akcja idzie szybko, zaskakująco. Dochodzimy do pewnych wniosków, a tu bum! zwrot akcji i dalej nie wiemy, kto tak naprawdę jest winny. A jak już to odkryjemy to jest za późno - bohater już to wie, ba, czasem szybciej niż my. A na ostatniej stronie książki jest takie "uff". I co teraz? Sięgamy po kolejną.

Są autorzy, który mają tak charakterystyczny styl, że czasem po nich sięgam właśnie tylko ze względu na to. Bo nie chcę zawieźć się na treści, a tu mam pewność, że mi się spodoba. I Coben właśnie taki jest. Mogę brać jego książki w ciemno, a wiem, że połknę je raz, dwa.

Pierwsza styczność z Myronem Bolitarem i już go lubię, jego przyjaciela Wina też.
Akcja idzie szybko,...

Książka wciąga od samego początku. Narracja trzyma tempo w miejscach, w których być powinno, dzięki czemu sceny w szpitalu wydają się naturalne. Można odczuć tą adrenalinę, która towarzyszy lekarzom, tą szybkość w jakiej muszą działać i podejmować decyzje.
Lalkarza można odnaleźć łatwo, mi nie sprawił problemu, chociaż z ciekawością biegłam za wydarzeniami i pozwalałam powoli odkrywać prawdę przez bohaterkę - wcale to nie męczyło. Co więcej, niektóre wydarzenia bladną przy innych przez co gubi się ich motyw czy satysfakcjonujące wytłumaczenie. Tak samo, jak dla mnie, niektóre motywy...nie są motywami, brakowało mi w nich sensu.
Nie zmienia to jednak faktu, że książkę czytało się przyjemnie, pochłaniało wręcz. Jest ciekawą lekturą, dobrze napisaną.

Książka wciąga od samego początku. Narracja trzyma tempo w miejscach, w których być powinno, dzięki czemu sceny w szpitalu wydają się naturalne. Można odczuć tą adrenalinę, która towarzyszy lekarzom, tą szybkość w jakiej muszą działać i podejmować decyzje.
Lalkarza można odnaleźć łatwo, mi nie sprawił problemu, chociaż z ciekawością biegłam za wydarzeniami i pozwalałam...