Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako dziecko nie polubiłam "Alicji...", jako bardziej świadomy czytelnik dowiedziałam się jaki mógł być powód. W wielu tłumaczeniach książka traci swój urok, zostawiając czytelnika z miłą, ale w gruncie rzeczy niezrozumiałą i okropnie nudną opowieścią. Cały urok książki tkwi w szczegółach i subtelnościach angielskiego dowcipu. Gdy się go wydobędzie, opowieść staje się trochę jak Kubuś Puchatek, trochę jak Calineczka... Swojsko-magiczna. I chociaż sama Alicja bywa nader irytująca w swojej naiwnej dziewczynkowatości, to jednak zaskakujące wierszyki nadają całości bardzo miły wyraz. Poprzez wielowarstwowość książka nabiera ciekawego charakteru.
Polecam serdecznie tłumaczenie Macieja Słomczyńskiego.

Jako dziecko nie polubiłam "Alicji...", jako bardziej świadomy czytelnik dowiedziałam się jaki mógł być powód. W wielu tłumaczeniach książka traci swój urok, zostawiając czytelnika z miłą, ale w gruncie rzeczy niezrozumiałą i okropnie nudną opowieścią. Cały urok książki tkwi w szczegółach i subtelnościach angielskiego dowcipu. Gdy się go wydobędzie, opowieść staje się...

Niesamowita książka. Seria opowiadań rozpoczynająca się od bliskich dziecku przemyśleń "dlaczego trzeba sprzątać" i "co się dzieje z postaciami z bajek".
Ogromnie rozwijająca wyobraźnię i świetnie napisana. Cudownie wykreowani bohaterowie, zabawni i wyraziści. Dzieci i nie tylko godzinami mogą się zastanawiać "co z nimi było dalej...".

Niesamowita książka. Seria opowiadań rozpoczynająca się od bliskich dziecku przemyśleń "dlaczego trzeba sprzątać" i "co się dzieje z postaciami z bajek".
Ogromnie rozwijająca wyobraźnię i świetnie napisana. Cudownie wykreowani bohaterowie, zabawni i wyraziści. Dzieci i nie tylko godzinami mogą się zastanawiać "co z nimi było dalej...".

Za każdym razem podczas lektury będę uśmiechać się przy cudownych, radosnych marzeniach Ani i zawsze (prawie) się popłaczę, gdy będzie przeżywała swój pierwszy wielki smutek. Wychowałam się na tej książce i obraz smukłej, rudej dziewczynki z olbrzymią wyobraźnią będzie mi zawsze niesamowicie bliski. Przypomina dziecięce, najlepsze ideały i skłania, aby w świecie, tak już oddalonym od zielonych wzgórz, postarać się zachować w sobie cząstkę Ani.

Za każdym razem podczas lektury będę uśmiechać się przy cudownych, radosnych marzeniach Ani i zawsze (prawie) się popłaczę, gdy będzie przeżywała swój pierwszy wielki smutek. Wychowałam się na tej książce i obraz smukłej, rudej dziewczynki z olbrzymią wyobraźnią będzie mi zawsze niesamowicie bliski. Przypomina dziecięce, najlepsze ideały i skłania, aby w świecie, tak już...