Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za dużo w niej okrucieństwa. Ktoś już napisał, że ta powieść bardzo przypomina "Malowanego ptaka" Kosińskiego i muszę się z tą wypowiedzią zgodzić.

Za dużo w niej okrucieństwa. Ktoś już napisał, że ta powieść bardzo przypomina "Malowanego ptaka" Kosińskiego i muszę się z tą wypowiedzią zgodzić.

No cóż, chyba nie po drodze mi z Didion. Te eseje są po prostu nudne. Napisane w tak nieciekawy sposób, że myślami odpływałam praktycznie cały czas.

Z przedmowy: "Nie wiem, co jeszcze mogę wam powiedzieć o tych tekstach. Chyba to, że pisanie niektórych sprawiło mi więcej przyjemności niż pisanie innych, ale nad każdym z nich pracowało mi się trudno i każdy kosztował mnie więcej czasu, niż być może był wart."

I to jest idealne podsumowanie, bo czytając te eseje czułam, jak bardzo są oporne i jak ciężko przez nie przebrnąć. Robiłam to naprawdę w pocie czoła i strasznie się zmęczyłam.

No cóż, chyba nie po drodze mi z Didion. Te eseje są po prostu nudne. Napisane w tak nieciekawy sposób, że myślami odpływałam praktycznie cały czas.

Z przedmowy: "Nie wiem, co jeszcze mogę wam powiedzieć o tych tekstach. Chyba to, że pisanie niektórych sprawiło mi więcej przyjemności niż pisanie innych, ale nad każdym z nich pracowało mi się trudno i każdy kosztował mnie...