Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zaczelam lekturę kilka miesięcy temu z pewną dozą sceptycyzmu. Skoczyłam dzisiaj wzruszona i wdzięczna że trafiłam na tę pozycję i postanowiłam ją kupić i przeczytać. Nic wcześniej nie dało mi tak obszernego zrozumienia historii Amerykańskiego niewolnictwa. Książka opowiada historię rodu w absolutnie szczegółowy i sycący sposób, nie daje nam wyboru jak tylko zbudować zażyłość z jej bohaterami i ich trudnymi losami, które nieraz bezlitośnie zostały szargane i ucinane. Chciałoby się oczekiwać w wielu z nich jakiegoś zaskakującego happy-endu godnego innych literackich opowieści, jednak musimy się przyzwyczaić że losy czarnoskórych niewolników były po prostu najczęściej tragiczne i tak będą one nam serwowane u rodu Kinte. Ostatnie kilka rozdziałów kompletnie mnie oslupiło, ale nie będę tu zdradzać dlaczego. Dzisiaj marzyłoby mi się żeby tę książkę przeczytał każdy.

Zaczelam lekturę kilka miesięcy temu z pewną dozą sceptycyzmu. Skoczyłam dzisiaj wzruszona i wdzięczna że trafiłam na tę pozycję i postanowiłam ją kupić i przeczytać. Nic wcześniej nie dało mi tak obszernego zrozumienia historii Amerykańskiego niewolnictwa. Książka opowiada historię rodu w absolutnie szczegółowy i sycący sposób, nie daje nam wyboru jak tylko zbudować...

Zachwyciła mnie kompletnie ta lektura. Prowadzenie narracji w niekonwencjonalny sposób, płynnie przechodząc z retrospekcji, wspomnień, do myśli i w wypowiedź o zupełnie innym podmiocie. Wspaniale ujęte splecenie mistycznosci, religii i pragmatyzmu ciężkiej pracy polskiej wsi zeszłego stulecia, z okazjonalnymi przeswitami obecności ówczesnego systemu.
Najada wpada do mojej osobistej kolekcji tych magicznych i bardzo polskich książek, gdzie jest też „Dolina Issy”, „Prawiek i Inne Czasy”. Mi zostaje przeczytać więcej książek Zyty

Zachwyciła mnie kompletnie ta lektura. Prowadzenie narracji w niekonwencjonalny sposób, płynnie przechodząc z retrospekcji, wspomnień, do myśli i w wypowiedź o zupełnie innym podmiocie. Wspaniale ujęte splecenie mistycznosci, religii i pragmatyzmu ciężkiej pracy polskiej wsi zeszłego stulecia, z okazjonalnymi przeswitami obecności ówczesnego systemu.
Najada wpada do mojej...

"He was like me before I met Ruth-Anne, thinking everything that happened in life was real"

Nie wiem czemu tak wielu osobom tu ciężko się z nią pogodzić i dać się zabrać na tę przejażdżkę

"He was like me before I met Ruth-Anne, thinking everything that happened in life was real"

Nie wiem czemu tak wielu osobom tu ciężko się z nią pogodzić i dać się zabrać na tę przejażdżkę

Ciężko wyrazić jak bardzo się cieszę że wpadła mi w dłonie tu i teraz (kiedy akurat spędzałam czas na tamtych Polsko Litewskich terenach). Książka przypominała mi "Prawiek i Inne Czasy" Tokarczuk. Wyobrażam sobie że Olga też czytała "Dolinę Issy" i musiała podobnie dużą czerpać przyjemność i inspirację z tej lektury. Przepiękna literatura, oddająca w wierny, trawiasty sposób tamte osobowości, wierzenia, historie ludzkie i problemy, perspektywę dojrzewającego dziecka – pełną niepewności i egzystencjalnych mgieł.

Ciężko wyrazić jak bardzo się cieszę że wpadła mi w dłonie tu i teraz (kiedy akurat spędzałam czas na tamtych Polsko Litewskich terenach). Książka przypominała mi "Prawiek i Inne Czasy" Tokarczuk. Wyobrażam sobie że Olga też czytała "Dolinę Issy" i musiała podobnie dużą czerpać przyjemność i inspirację z tej lektury. Przepiękna literatura, oddająca w wierny, trawiasty...

Rewelacyjna literatura. Ciężko było przez nią przebrnąć ze względu na zawiły, słowotwórczy, momentami slangowy język i pokręconą na 100 różnych sposobów narrację. Mimo wszystko jednak świetna pozycja

Rewelacyjna literatura. Ciężko było przez nią przebrnąć ze względu na zawiły, słowotwórczy, momentami slangowy język i pokręconą na 100 różnych sposobów narrację. Mimo wszystko jednak świetna pozycja

Tylko Dorota Masłowska tak potrafi.
Przy okazji bardzo ładnie wydana.

Tylko Dorota Masłowska tak potrafi.
Przy okazji bardzo ładnie wydana.

Petra Hulova w Pradze jest pisarskim geniuszem niczym Dorota Maslowska w Warszawie.

Petra Hulova w Pradze jest pisarskim geniuszem niczym Dorota Maslowska w Warszawie.