Miasteczko Harmont jest jednym z kilku miejsc na Ziemi, gdzie przed laty doszło do lądowania obcej cywilizacji. Od tego czasu miejsce to nazywane jest Strefą - odizolowaną od świata, strzeżoną przez wojsko, badaną przez ścisłe grono naukowców. Strefa, pełna niebezpieczeństw, fizycznych anomalii, ale też i tajemniczych skarbów, kusi i przyciąga. Nie każdy jednak może do niej wejść, a tym bardziej nie każdy może ją opuścić żywy. Do Strefy zakradają się stalkerzy, wynoszący z niej dziwne artefakty o nieznanym przeznaczeniu i sprzedający je na czarnym rynku.

W "Pikniku na skraju drogi" towarzyszymy jednemu z takich stalkerów, Redowi Shoehartowi, laborantowi z Instytutu Cywilizacji Pozaziemskich, który po godzinach "bada" Strefę na własną rękę.

"Piknik..." to powieść z gatunku sci-fi. Ale nie znajdziemy tu myślących maszyn, nie doświadczymy międzygwiezdnej podróży, nie usłyszymy świstu świetlnego miecza, nie poznamy wyglądu Obcych, nie dowiemy się kim byli, jak wyglądali, ani po co przybyli. Narrator w tej ostatniej kwestii nie wyjaśnia czytelnikowi praktycznie nic. Ot, gdzieś kiedyś wylądowali Obcy, odlecieli zbyt szybko, by ludzkość mogła nawiązać z nimi jakikolwiek kontakt, a jedynym śladem ich obecności jest kipiąca tajemniczością i najeżona śmiertelnym niebezpieczeństwem Strefa.

Właśnie: tajemniczość - oto w czym tkwi niezwykle fascynująca, przerażająca i wciągająca magia "Pikniku...". Niemalże przez całą powieść wędrujemy u boku Reda; razem z nim czołgamy się po Strefie, rzucamy muterki, zbieramy "owaki" i "bransolety", omijamy "czarci pudding", poznajemy siłę "wyżymaczki". I zdaje się, że mając przed sobą ostatnie strony powieści o Strefie wiemy już wszystko. A tak naprawdę nie wiemy o niej nic. Bo Strefa to nie tylko miejsce, które mocno wykracza poza wszelkie znane nam prawa fizyki. To także miejsce, w którym pozostałości po "pikniku obcych" stawiają człowieka wobec pytań o jego pseudo-wielkość i pozycję we wszechświecie. I właśnie w tym momencie, gdy fizyczne obcowanie ze Strefą zamienia się w filozofię, i gdy czytelnik, widząc nawarstwiającą się mnogość pytań, oczekuje na nie odpowiedzi, bracia Strugaccy brutalnie pozostawiają go w pustce rosnącej niewiedzy. I słusznie, bo na takim prozatorskim chwycie powieść zyskuje bardzo wiele, stając się lekturą otwartą, której wiele niewyjaśnionych wątków czytelnik może sobie dopowiedzieć sam.

"Piknik..." po raz pierwszy wydany został ponad czterdzieści lat temu. Czas nie gra tu jednak żadnej roli, gdyż powieść ta jest powieścią ponadczasową, która do dziś nic a nic nie straciła na swojej aktualności i literackiej wielkości. Ma tylko jeden minus - jest zbyt krótka, co autorom nie tylko przeze mnie nie zostanie wybaczone nigdy.

Miasteczko Harmont jest jednym z kilku miejsc na Ziemi, gdzie przed laty doszło do lądowania obcej cywilizacji. Od tego czasu miejsce to nazywane jest Strefą - odizolowaną od świata, strzeżoną przez wojsko, badaną przez ścisłe grono naukowców. Strefa, pełna niebezpieczeństw, fizycznych anomalii, ale też i tajemniczych skarbów, kusi i przyciąga. Nie każdy jednak może do niej...