Zawsze interesowały mnie książki "100 naj..." o postaciach, które wpłynęły na losy świata, zmieniły bieg wydarzeń, zapisały się w historii jako bohaterowie lub antybohaterowie. Często traktuję je bowiem jako wstęp do kolejnych pozycji dotyczących wybranych osób.

Tak jak na innego tego typu pozycje, czekałem na przesyłkę z książką "100 największych dowódców wszech czasów" bardzo niecierpliwie. Gdy jednak już do mnie dotarła i otworzyłem pierwszą ze stron, zaskoczyłem się kolejnością wymienionych postaci. Oczywiście, nie ujmując obszernej wiedzy autorowi, podobnie jak wiele innych osób zaskoczył mnie zwycięzca "rankingu" - Jerzy Waszyngton. Gdy z niedowierzaniem wczytałem się w spis treści, nie miałem złudzeń, że książka, którą trzymam w dłoni jest zadedykowana głównie amerykańskim dowódcom. To sprawiło, że nabrałem do niej dystans - nie z racji jakiegokolwiek braku sympatii do Stanów Zjednoczonych (ta jest naprawdę duża),co za sprawą tego, że nie ujęto w niej wielu innych wybitnych (moim zdaniem bardziej) postaci, a jeśli już to znalazły się one na dalszych stronach.

Nie będę zdradzał szczegółów, nie chcę też do niej zniechęcać. Jest ciekawym podręcznikiem czy wprowadzeniem do historii wojen i rządzących. Być może największymi jej błędami jest niefortunny tytuł, a może subiektywna kolejność, która chyba niekoniecznie znajduje uznanie w oczach europejskiego czytelnika.

Zawsze interesowały mnie książki "100 naj..." o postaciach, które wpłynęły na losy świata, zmieniły bieg wydarzeń, zapisały się w historii jako bohaterowie lub antybohaterowie. Często traktuję je bowiem jako wstęp do kolejnych pozycji dotyczących wybranych osób.

Tak jak na innego tego typu pozycje, czekałem na przesyłkę z książką "100 największych dowódców wszech...

Książka stronnicza i zaskakująca jednocześnie. Bo czy nie jest zaskakujące że według autora największym wodzem, strategiem, taktykiem i wojownikiem jest nie Juliusz Cezar, Napoleon, Atylla, Czyngis Chan czy Aleksander Wielki ale George Washington. Ogólnie amerykanie - prawdziwi synowie Marsa zajmują sporą część książki. I tak większość generałów z okresu wojny secesyjnej jest umiejscowiona znaczne przed choćby niejakim Guderianem - twórcą, aktualnej nawet obecnie doktryny pancernej. Poza tym brakuje kilku wielkich dowódców z okresu starożytności (nie znajdziemy praktycznie żadnego Greka),nie wiem czy przez brak zainteresowania autora tym okresem, czy przez mniejszą ilość danych biograficznych.

Książka stronnicza i zaskakująca jednocześnie. Bo czy nie jest zaskakujące że według autora największym wodzem, strategiem, taktykiem i wojownikiem jest nie Juliusz Cezar, Napoleon, Atylla, Czyngis Chan czy Aleksander Wielki ale George Washington. Ogólnie amerykanie - prawdziwi synowie Marsa zajmują sporą część książki. I tak większość generałów z okresu wojny secesyjnej...