Książkę czytałam bardzo długo.. Z jednej strony miałam jej dosyć, z drugiej jednak w pewien sposób mnie fascynowała.
Tak, jak prawidłowo zauważył jeden z komentujących już przede mną- klimat po opustoszeniu świata z ludzi jest opisany niezwykle sugestywnie, jest ciężki, porażający.. Myślę, że głównym problemem dla większości czytelników może być fakt, iż pisarka bardziej od opisywania postapokaliptycznej rzeczywistości zajęła się próbą zobrazowania szaleństwa osamotnionego człowieka. I ta samotność, bezradność według mnie jest oddana niesamowicie realnie. Jest wręcz namacalna. Książka faktycznie jest całkowicie filozoficzna, opisuje psychikę człowieka osamotnionego, jego pragnienia, lęki, szaleństwa i koszmary.
Przyznam się, że ciężko było mi przez nią przebrnąć, niektóre fragmenty były istną katorgą, lecz czy przeczytanie tej pozycji było czasem zmarnowanym? Myślę, że nie mogłabym odpowiedzieć w ten sposób.

Książkę czytałam bardzo długo.. Z jednej strony miałam jej dosyć, z drugiej jednak w pewien sposób mnie fascynowała.

Tak, jak prawidłowo zauważył jeden z komentujących już przede mną- klimat po opustoszeniu świata z ludzi jest opisany niezwykle sugestywnie, jest ciężki, porażający.. Myślę, że głównym problemem dla większości czytelników może być fakt, iż pisarka bardziej od...