Czy w czasach, w których świat mamy na wyciągnięcie ręki jesteśmy w stanie znaleźć w "Listach z podróży" Čapka coś dla siebie? 
Na tym polega siła literatury, dobrej literatury, że nie traci ona na aktualności.
Pisarz zabiera nas w podróż po Europie lat 20. i 30. XX w. Odwiedza Włochy, Hiszpanię, Wielką Brytanię, Holandię, Danię, Szwecję i Norwegię. Od tego czasu zmieniło się wiele. Wiele z miejsc, odwiedzonych przez pisarza straciło swój niepowtarzalny klimat, zatraciło magię. Podobnie jak obserwacje dotyczące społeczeństw - ich zachowania, ubioru, kultury. Niektóre ze wspomnień stały się lokalnym folklorem. Hiszpanki nie ubierają już mantyli, angielscy parlamentarzyści ściągnęli peruki a korrida chociaż nadal okrutna powoli odchodzi od krwawej spektakularności.
Čapek jest uważnym obserwatorem, wydaje się, że ani na moment nie wychodzi ze swojej roli, nie zamyka oczu, tylko chłonie piękno odwiedzanych miejsc. Zadaje sobie nawet pytanie: "Czy nigdzie nie ma końca podróży i patrzenia?" Nic nie umknie jego uwadze. Ani zachwycająca sztuka, ani architektura, ani lokalne osobliwości ani piękno mijanego krajobrazu. Jego otwarta postawa wobec obcych kultur, postawa pełna nieustającego zdziwienia i zachwytu sprawia, że jego relacja staje się nie tylko sprawozdaniem z odwiedzanych miejsc, ale zapisem zdumień i emocji. Jako obywatel Europy Środkowej często porównuje swój kraj z odwiedzanymi. Ale to nie jest hymn pochwalny, Čapek opisuje również te elementy, które go zadziwiają i które mu nie odpowiadają. Autor często podkreśla, że najbardziej przyciąga go to co jest poza bedekrem, że lubi wędrować własnymi ścieżkami, odkrywać to, co często jest pomijane.
Czytając relacje Čapka, widzimy jak zmienił się nie tylko świat, ale także turystyka. Bo podróż pisarza chociaż intensywna ma znamiona powolności.
"Listy..." wzbogacone są uroczymi rysunkami Čapka, które w przeciwieństwie do fotografii także są dowodem na uważne obserwowanie świata przez pisarza.

Przeł. P. Godlewski

Czy w czasach, w których świat mamy na wyciągnięcie ręki jesteśmy w stanie znaleźć w "Listach z podróży" Čapka coś dla siebie? 
Na tym polega siła literatury, dobrej literatury, że nie traci ona na aktualności.
Pisarz zabiera nas w podróż po Europie lat 20. i 30. XX w. Odwiedza Włochy, Hiszpanię, Wielką Brytanię, Holandię, Danię, Szwecję i Norwegię. Od tego czasu zmieniło...

Tryskające humorem - czasem nieco złośliwym - pamiętniki z podróży po Europie. Mamy wrażenie, jakbyśmy ramię w ramię z autorem spacerowali po uliczkach Włoch, Hiszpanii, Anglii... Capek komentuje na bieżąco to, co widzi - wiszące przy drodze pranie, wałęsające się psy, przechodzące panienki. Czytając opis podróży statkiem po portach Skandynawii zrozumiałam, że ludzie nie zmienili się od lat 30. XX wieku - najlepszym przykładem byli turyści schodzący w każdym porcie na ląd i przeczesujący monopolowe w poszukiwaniu alkoholu, bo na statku nie można go kupić ;)

Tryskające humorem - czasem nieco złośliwym - pamiętniki z podróży po Europie. Mamy wrażenie, jakbyśmy ramię w ramię z autorem spacerowali po uliczkach Włoch, Hiszpanii, Anglii... Capek komentuje na bieżąco to, co widzi - wiszące przy drodze pranie, wałęsające się psy, przechodzące panienki. Czytając opis podróży statkiem po portach Skandynawii zrozumiałam, że ludzie nie...

Początek „Listów” zwiódł mnie nieco; relacje z włoskich wojaży nieuchronnie kojarzą się bowiem z „Barbarzyńcą w ogrodzie” Herberta. Bardziej może dyletanckie w opisie sztuki, nadrabiają za to większym zagęszczeniem humoru, bardziej przy tym bezpośredniego.
Cały tom liczy jednak więcej części i po opuszczeniu włoskiego buta traci nieco Čapek na uroku. To, co w odcinkach mogło zachwycać czytelników „Lidových novin”, nagromadzone na sześciuset stronach uwypukla swą powtarzalność. Čapek jest bystrym obserwatorem i utalentowanym pisarzem, ale większość jego obserwacji, skupiających się przeważnie na architekturze oraz obyczajowości, siłą rzeczy jest mocno powierzchowna, pisarz stara się bowiem oddać sprawiedliwość najmniejszym nawet miejscowościom, które odwiedził.
Najcenniejsze są tu chyba rzucane mimochodem uwagi o relacji pomiędzy artystą a sztuką, nie od rzeczy jest również kilka zjadliwych aluzji o charakterze politycznym. Generalnie zdecydowanie bardziej zachwyca jednak Čapek jako pełnokrwisty literat, a nie dobrotliwy korespondent.

Początek „Listów” zwiódł mnie nieco; relacje z włoskich wojaży nieuchronnie kojarzą się bowiem z „Barbarzyńcą w ogrodzie” Herberta. Bardziej może dyletanckie w opisie sztuki, nadrabiają za to większym zagęszczeniem humoru, bardziej przy tym bezpośredniego.
Cały tom liczy jednak więcej części i po opuszczeniu włoskiego buta traci nieco Čapek na uroku. To, co w odcinkach...

Swego czasu miałam jakąś dziwną fazę na wszystko, co czeskie. Całkiem przypadkiem wpadła mi w ręce właśnie ta książka i trochę w ciemno ją zakupiłam. Klimat podróżniczy bardzo mi "leży", zwłaszcza, że Włochy, Anglia i Holandia są mi znane, a człowiek lubi czytać o miejscach, które już zna i porównywać sobie swoje odczucia z wrażeniami kogoś innego. Przez Włochy przebrnęłam jeszcze z entuzjazmem, ale dalej było coraz gorzej. Ostatecznie utknęłam na Hiszpanii i nie mogę ruszyć z miejsca. Pewnie wrócę jeszcze do tej książki, gdy skończą mi się inne, ciekawsze.

Swego czasu miałam jakąś dziwną fazę na wszystko, co czeskie. Całkiem przypadkiem wpadła mi w ręce właśnie ta książka i trochę w ciemno ją zakupiłam. Klimat podróżniczy bardzo mi "leży", zwłaszcza, że Włochy, Anglia i Holandia są mi znane, a człowiek lubi czytać o miejscach, które już zna i porównywać sobie swoje odczucia z wrażeniami kogoś innego. Przez Włochy przebrnęłam...

Książka ciekawa sama w sobie, ale niestety przez grafomański i nienaturalny język nie udało mi się przebrnąć przez całość. Skupiłem się głównie na fragmentach, które interesowały mnie najbardziej. I tak np. opisywana Skandynawia, w temacie zwyczajów, zachowań i mentalności wydaje się nie różnić zbyt wiele od sytuacji dzisiejszej.

Książka ciekawa sama w sobie, ale niestety przez grafomański i nienaturalny język nie udało mi się przebrnąć przez całość. Skupiłem się głównie na fragmentach, które interesowały mnie najbardziej. I tak np. opisywana Skandynawia, w temacie zwyczajów, zachowań i mentalności wydaje się nie różnić zbyt wiele od sytuacji dzisiejszej.

Zbiór felietonów z lat '20 XX wieku, oryginalnie wydany pod kilkoma tytułami, tutaj zebrane w jeden tom.
W książce jest dużo ciekawych rzeczy. Opisy podróży, dzieł sztuki, lokalnego folkloru, okraszone humorem. Miałam wrażenie jakby to, co czytałam, bylo odczytywane głosem Jeremy'ego Clarksona albo Makłowicza, ze swadą właściwą obu Panom, których bardzo lubię słuchać/czytać. Do języka trzeba się przyzwyczaić, mając na uwadze to, kiedy książka została napisana, oraz nie można nie docenić kunsztu tłumacza - dzięki któremu nic nie zgrzyta :).

Zaskakujące jest, jak wiele przemyśleń autora jest nadal aktualnych. Czasami miałam wrażenie, że pisze on o obecnej sytuacji.

Polecam - fanom sztuki, felietonów, podróży i dobrego humoru.

Zbiór felietonów z lat '20 XX wieku, oryginalnie wydany pod kilkoma tytułami, tutaj zebrane w jeden tom.
W książce jest dużo ciekawych rzeczy. Opisy podróży, dzieł sztuki, lokalnego folkloru, okraszone humorem. Miałam wrażenie jakby to, co czytałam, bylo odczytywane głosem Jeremy'ego Clarksona albo Makłowicza, ze swadą właściwą obu Panom, których bardzo lubię...

Czech w podróży po Europie, czeski punkt widzenia jakże odmienny od polskiego.

Czech w podróży po Europie, czeski punkt widzenia jakże odmienny od polskiego.

Ech Karel, Karel...na co ci te holenderskie krowy i szkockie owce? Słabizna...Ahoj!

Ech Karel, Karel...na co ci te holenderskie krowy i szkockie owce? Słabizna...Ahoj!

Podróż retro m.in. przez Szwecję wzbogacona ilustracjami autorstwa Capka, które świetnie nadawałby się na pocztówki. Doskonała inspiracja do samodzielnego ich tworzenia.

Podróż retro m.in. przez Szwecję wzbogacona ilustracjami autorstwa Capka, które świetnie nadawałby się na pocztówki. Doskonała inspiracja do samodzielnego ich tworzenia.

Uwielbiam czeskie poczucie humoru i cenię wielu czeskich autorów. Capek okazał się nie tylko świetnym narratorem i obserwatorem odwiedzanych miejsc ale i wyśmienitym rysownikiem.

Uwielbiam czeskie poczucie humoru i cenię wielu czeskich autorów. Capek okazał się nie tylko świetnym narratorem i obserwatorem odwiedzanych miejsc ale i wyśmienitym rysownikiem.