Ostrzeżenie! Przygotuj się na pogmatwane zdania i słowa zupełnie bez sensu, oraz dużą ilość pochwał na temat wspaniałości Wielkiej Pani Briggs. Miłego czytania! (jeśli w ogóle ktoś to przeczyta)

Nie pozwoliła mi zasnąć w środku nocy, a do tego skutecznie usunęła zmęczenie, także o przespaniu reszty nocy nie było mowy. To moja pierwsza bezsenna noc z powodu książki. Cudownej książki.
Najpierw poinformuję z przykrością, że Sam coraz mniej uczestniczy w życiu Mercy, pomimo tego, że z nią mieszka ...Chociaż biorąc pod uwagę to, ile czasu spędza w domu nasza mechanik nie jest to wielkim zaskoczeniem. Niemniej jednak brakowało mi Samuela. Natomiast Mercedes najwyraźniej nie zasmuciło to zbytnio, bo wszędzie otoczona była przez mężczyzn (nie w sensie seksualnym oczywiście. Z pewnością starczy jej jeden wielki, wścibski, nachalny Alfa). Tu mi brak płci żeńskiej zupełnie nie przeszkadzał, ponieważ całą moja uwagę pochłaniały losy Mercy i Adama, a także ciekawy, wciąż i wciąż rozwijający się wątek detektywistyczny.
To, co zdarzyło się na końcu książki całkowicie mną wstrząsnęło (wstrząsnęło też zapewne wszystkich fanów przygód Mercy), dlatego to zdarzenie stawiam dziś, jako priorytet w mojej opinii. W żadnym wypadku nie spodziewałam się takiego obrotu tej sprawy. Co więcej, nigdy nie przeżyłam tak wielkiego szoku. Zazwyczaj czytając książkę, to co przydarza się głównej bohaterce odbieram mało intensywnie i nie przywiązuję do tego uczuć. Wiecie, coś w stylu: '' Ojeju, jeju, jeju! No więc stało się ...posmucę się ze dwie minuty (nawet dłużej niż w książce bohaterowie będą o tym pamiętać) i zapomnę!'' Wiadomo, że w końcu wątek zranienia/porwania/gwałtu, czy jakiejkolwiek innej krzywdy gdzieś zanika i szczerze mówiąc nie przejmuję się tym.
Tu jednak było inaczej. Dzięki niezwykłym pisarskim umiejętnościom Pani Briggs wcieliłam się w rolę Mercy i dzieliłam z nią odczucia. Nie często mi się to zdarza. Kolejnym plusem w tej sytuacji było to, że Mercy nie obudziła się nagle i zrozumiała, że to był tylko sen, okropny koszmar. To było prawdziwe i wstrząsnęło całym jej dotychczasowym światem.
Cenię Panią Briggs za to, że odważyła się na tak niespodziewany krok w życiu Mercedes i najszczerzej w świecie uważam, że powinna ona pisać książki właśnie o takich przeżyciach. Wychodzi jej to wspaniale. Jestem niemal pewna, że gdyby poszła za moją radą odniosłaby wielki sukces. Ta kobieta nie boi się ryzyka. Stawia wszystko na krawędzi i pisze dalej niezachwialnym rytmem. Lekko, spontanicznie i z niesamowitą pewnością siebie. Nadal, ciągle, niezmiennie, niezaprzeczalnie i coraz bardziej kocham wykreowany przez nią świat, różność bohaterów, oraz niesamowitą umiejętność przekazu.

Ostrzeżenie! Przygotuj się na pogmatwane zdania i słowa zupełnie bez sensu, oraz dużą ilość pochwał na temat wspaniałości Wielkiej Pani Briggs. Miłego czytania! (jeśli w ogóle ktoś to przeczyta)

Nie pozwoliła mi zasnąć w środku nocy, a do tego skutecznie usunęła zmęczenie, także o przespaniu reszty nocy nie było mowy. To moja pierwsza bezsenna noc z powodu książki....