Elena pokazała swoje wszystkie twarze. Dużo nowych postaci nadnaturalnych i zastanawiam się czy czasem nie aż nazbyt patrząc na wielkość książki. Czyta się dobrze i szybko. Fabuła jest w miarę przemyślana.

Elena pokazała swoje wszystkie twarze. Dużo nowych postaci nadnaturalnych i zastanawiam się czy czasem nie aż nazbyt patrząc na wielkość książki. Czyta się dobrze i szybko. Fabuła jest w miarę przemyślana.

Elena porwana i uwięziona, Clay szaleje.
Jak to się zakończy?? :)

Elena porwana i uwięziona, Clay szaleje.
Jak to się zakończy?? :)

Po kilku latach nie pamiętałam już niczego z fabuły, więc z nadmiaru wolnego czasu przeczytałam "Uwięzioną" jeszcze raz. Interesująca, wciągająca, przyjemna w odbiorze i takie miałam wrażenia aż do rozdziału, kiedy Winsloe urządza polowanie na Lake'a - ten nie może dokończyć Przemiany w wilkołaka, zawieszając się pomiędzy postacią człowieka a wilka i Elena poleca skrócić mu cierpienie. Ta scena była taka dołująca i poruszająca, doprawdy było mi autentycznie żal tej postaci i na długo udzielił mi się ponury nastrój tej chwili. Potem kolejna ofiara Winslowa - Armen Haig, sojusznik Eleny i Bauer w wilkołaczym wcieleniu, która rozrywa na strzępy lekarkę... nie czuję się komfortowo mając przed oczami takie krwawe sceny, oj nie, a także w dalszej części ich nie brakuje.
Tak już mam, że w książkach razi mnie szczególnie, jakby to ująć... brak konsekwencji i logiki. I tutaj też pojawiły się zgrzyty, od których książka aż kipi od momentu planowania ucieczki : 1. Brak podsłuchu w celach, tym bardziej że to więźniowie o nadnaturalnych mocach, także magicznych i mogą się ze sobą spotykać - a więc starsza czarownica potajemnie szkoli młodszą, a Elena planuje ucieczkę, porozumiewając się z Bauer przez otwór wybity w ścianie łączący ich cele, o którym wiedział każdy... Brawo!
2. Jest mowa o tym, że kompleks posiada najnowocześniejsze zabezpieczenia, a jednocześnie kamera nie obejmuje zasięgiem całego korytarza, gdzie mieszczą się cele i brak jest urządzenia tak prozaicznego jak generator prądu. Do tego ani śladu strażnika - jest ich ponad 30-stu, a więźniów nie pilnuje żaden... Jak to w ogóle możliwe?
3. Pracownik, który staje się więźniem (Bauer) nadal ma uprawnienia do otwierania wejść za pomocą skanu siatkówki oka i linii papilarnych, bo... niemożliwe jest usunięcie takich danych z systemu bezpieczeństwa (no naprawdę???)
4. Kiedy Elena, Bauer i Savannah próbują wydostać się z budynku, Elena zamierza sama rozprawić się ze strażnikami - nawet nie w wilczej, a w ludzkiej postaci. Zero wsparcia w mocach magicznych!!! Pomijam, że każdy jest uzbrojony - nic nie wiadomo o ich aktualnym położeniu - powodzenia, jeśli zza rogu wyskoczy piętnastu! A kiedy jednak uznaje, że trzeba się wycofać i wracać do cel, wpada na pomysł, że może trzeba skontaktować się ze strażnikami i wyjaśnić im, co się stało. Ale, że o co chodzi, się pytam?! Co wyjaśnić? Czy tylko mi ta cała sytuacja wydaje się totalnie niedorzeczna?
Nie chce mi się wymieniać każdego przykładu niespójności, bo wyszedłby elaborat...
Mimo wszystko daję 6 * - 'dobra', bo wiem, że jednak nie wszystkich bolą niedociągnięcia (a raczej naciągnięcia),które wypisałam...

Po kilku latach nie pamiętałam już niczego z fabuły, więc z nadmiaru wolnego czasu przeczytałam "Uwięzioną" jeszcze raz. Interesująca, wciągająca, przyjemna w odbiorze i takie miałam wrażenia aż do rozdziału, kiedy Winsloe urządza polowanie na Lake'a - ten nie może dokończyć Przemiany w wilkołaka, zawieszając się pomiędzy postacią człowieka a wilka i Elena poleca skrócić mu...

W pierwszej części urzekły mnie kreacje postaci oraz ich relacje między sobą. W tej części bohaterka musi poradzić sobie z tarapatami w jakie wpadła sama. Oczywiście pojawiają się też inne postacie i nowe istoty nadnaturalne które mimo dobrego pomysłu autorki nie przypadły mi do gustu tak jak postacie z poprzedniej części. Pomysł na fabułę raczej czytelnikom znany, a kolejne wydarzenia można przewidzieć. Bohaterka nie zachowuje się nie logicznie jej przemyślenia i relacje są dla jak najbardziej na miejscu i potrafię je zrozumieć. Podsumowując książkę czytało mi się dobrze, choć poprzednia część podobała mi się bardziej. Książkę mogę jednak polecić, napewno przeczytam następne części.

W pierwszej części urzekły mnie kreacje postaci oraz ich relacje między sobą. W tej części bohaterka musi poradzić sobie z tarapatami w jakie wpadła sama. Oczywiście pojawiają się też inne postacie i nowe istoty nadnaturalne które mimo dobrego pomysłu autorki nie przypadły mi do gustu tak jak postacie z poprzedniej części. Pomysł na fabułę raczej czytelnikom znany, a...

Przyznam, że pierwszy tom pt."Ugryziona" był irytujący, ale drugi mi to zrekompensował. Elena jest dynamoniczną postacią. Z bezmyślnej i rozgoryczonej dziewczyny zmieniła się w pomysłową, odpowiedzialną i rozsądną kobietę.

Przyznam, że pierwszy tom pt."Ugryziona" był irytujący, ale drugi mi to zrekompensował. Elena jest dynamoniczną postacią. Z bezmyślnej i rozgoryczonej dziewczyny zmieniła się w pomysłową, odpowiedzialną i rozsądną kobietę.

Pierwsza połowa książki strasznie mi się dłużyla co było nieco rozczarowujace po pierwszej części. Mniej więcej po połowie nie mogłam się oderwać i z przyjemnością czytałam w jaki sposób mscili się na oprawcach.

Pierwsza połowa książki strasznie mi się dłużyla co było nieco rozczarowujace po pierwszej części. Mniej więcej po połowie nie mogłam się oderwać i z przyjemnością czytałam w jaki sposób mscili się na oprawcach.

Nie dałam rady przeczytać całej, niestety :/

Nie dałam rady przeczytać całej, niestety :/

Bardzo fajna ale nie wiem czy serial nie lepszy ,cóż kazdy lubi coś innego ja zakończę na tym tomie czytanie :))

Bardzo fajna ale nie wiem czy serial nie lepszy ,cóż kazdy lubi coś innego ja zakończę na tym tomie czytanie :))

Ta książka jest świetna! Bezkompromisowa, ostra i prawdziwa, a przy tym trzymająca w napięciu.
Nie ma gadki szmatki, jak trzeba kogoś zabić to po prostu skręca mu się kark i do widzenia.
Elena jest wilkołakiem, właściwie jedyną samicą na świecie, przez co jest bardzo pożądana. Ci faceci! :d
Wraz z czarownicami, demonem, szamanem, wampirem i swoją watahą - a co z takiego spotkania może wyniknąć? Same kłopoty;d Dowiadują się, że istnieją ludzie, którzy łapią takich jak oni i..? I właściwie, Oni mówią, że chcą ulepszyć rodzaj ludzki.
Prawda okazuje się całkiem inna.
Spodobał mi się sposób pisania, a historia ukazana jest z perspektywy 30-letniej kobiety, a nie małolaty.
Oh! Cudna!

Ta książka jest świetna! Bezkompromisowa, ostra i prawdziwa, a przy tym trzymająca w napięciu.
Nie ma gadki szmatki, jak trzeba kogoś zabić to po prostu skręca mu się kark i do widzenia.
Elena jest wilkołakiem, właściwie jedyną samicą na świecie, przez co jest bardzo pożądana. Ci faceci! :d
Wraz z czarownicami, demonem, szamanem, wampirem i swoją watahą - a co z takiego...

Postanowiłam sięgnąć po dalszą cześć historii Eleny, zatytułowaną „Uwięziona” mimo, że ma jeszcze brzydszą okładkę od poprzedniej, jeżeli to w ogóle możliwe. I tym razem książka także mnie zaskoczyła, niestety już nie pozytywnie – może teraz spodziewałam się z kolei zbyt wiele?

Elena zostaje porwana i uwięziona przez szalonych naukowców sponsorowanych przez równie szalonego biznesmena. Chcą oni zbadać jej zdolność i możliwości jakie dla nauki może mieć wiedza o „gatunku” wilkołaka. Są oni jednak bardzo rządni wiedzy i równym zainteresowaniem obdarzają wszystko co „nienaturalne”. A więc Elana w swoim pilnie strzeżonym więzieniu – skrzyżowaniu szpitala z obozem jenieckim – spotka mnóstwo innych istot: od czarownic po wampiry i demony. Jak można się spodziewać, to ona jednak stanie się ulubienicą szalonego biznesmena - co będzie prawdziwą próbą dla jej niepokornej natury.

Nie mogę się powstrzymać przed porównywaniem obu tych książek a moja ogólna refleksja jest taka, że pani Armstrong dała się totalnie ponieść wyobraźni i to co było fajne w pierwszej książce zeszło na drugi plan pod naporem wszędobylskich „nadnaturalnych” istot. Czym innym była historia o kobiecie, która próbuje zaakceptować swój „wilkołaczy” los by ostatecznie odkryć jak wielkie znaczenie ma dla niej przynależność do watahy, a czym innym cała magia, czary, transfer myśli czy osobowości i wszystkie inne „sztuczki”. A gdy dodamy do tego jeszcze szalonych naukowców żywcem wyjętych z średniego horroru lat dziewięćdziesiątych to brakuje już tylko sceny sekcji zwłok ducha Kacperka :)

To może nie jest zupełnie zła książka, ale w moim odczuciu znacznie gorsza od poprzedniej.

Postanowiłam sięgnąć po dalszą cześć historii Eleny, zatytułowaną „Uwięziona” mimo, że ma jeszcze brzydszą okładkę od poprzedniej, jeżeli to w ogóle możliwe. I tym razem książka także mnie zaskoczyła, niestety już nie pozytywnie – może teraz spodziewałam się z kolei zbyt wiele?

Elena zostaje porwana i uwięziona przez szalonych naukowców sponsorowanych przez równie...