Stało się - zaczęłam przygodę z Katarzyną Michalak. Miałam to w planach już od bardzo dawna, ale zawsze coś stawało mi na drodze. W końcu udało się za sprawą wyzwania "Pod hasłem", do którego Rok w poziomce bardzo mi pasował :)

Podejrzewałam, że ten tytuł to miła, utrzymana w sielskich klimatach (malowniczy lasek, stadko ładnych koni, dobre żarcie i takie tam), ziejąca optymizmem opowiastka dla kobiet. Nie myliłam się. Mamy średnio atrakcyjną, pałającą żądzą posiadania wymarzonej chałupy koleżankę Ewkę, bogatego kolegę, którym od lat jest zauroczona i piękną, miłą (o zgrozo!) rywalkę do serca tegoż kolegi, na dodatek chorą na raka (o zgrozo do potęgi n!). I jeszcze zdolną, jakby tego było mało. Stężenie dramatu na centymetr kwadratowy tekstu jest po prostu zatrważające. Człowiek zastanawia się tylko nad jednym: jak to wszystko się skończy?

Nie chcę spojlerować, ale bądźmy szczerzy, to nie kryminał trzymający w napięciu do ostatniej chwili. Zdradzenie zakończenia tej książki jest tylko trochę większym wykroczeniem od zdradzenia zakończenia harlequina. Jedno od drugiego zdecydowanie różni się poziomem, ale stopniem przewidywalności już mniej. Tu i tu ostatnie zdanie śmiało można zerżnąć z jakiegoś Dlaczego ja? lub innej Ukrytej prawdy, a mianowicie: z optymizmem patrzyli w przyszłość. A jak kto woli wersję baśniową: żyli długo i szczęśliwie. Albo prawie tak.

Generalnie Rok w poziomce to całkiem przyzwoite czytadło, choć zupełnie nie trafia w mój gust. I to nie jest wina pani Michalak. Ja po prostu nie przepadam za literaturą tego typu. Jak zobaczyłam zapowiedź Mistrza to wiedziałam, że jeśli ta książka mnie nie zauroczy, to już nic z repertuaru jednej z ulubionych autorek polskiej blogosfery nie ma szans tego uczynić. Czekam więc na następną rozgrywkę - ja kontra Kejt, part II :)

Stało się - zaczęłam przygodę z Katarzyną Michalak. Miałam to w planach już od bardzo dawna, ale zawsze coś stawało mi na drodze. W końcu udało się za sprawą wyzwania "Pod hasłem", do którego Rok w poziomce bardzo mi pasował :)

Podejrzewałam, że ten tytuł to miła, utrzymana w sielskich klimatach (malowniczy lasek, stadko ładnych koni, dobre żarcie i takie tam), ziejąca...