„Kultura japońska” to taka pigułka wiedzy o kulturze i sztuce Japonii od starożytności do końca XX wieku. Część tematów jest opracowana starannie i dogłębnie, ale inne bywają potraktowane całkowicie „po łebkach” lub nie są w ogóle wspomniane, choć powinny być. I z tego powodu nie mogę tej pozycji ocenić zbyt wysoko.

Rozumiem, że w publikacji, która skupia się na sztuce niekoniecznie należy rozpisywać się o polityce czy historii, ale gdy Varley już to robi, to wydaje się przemilczać istotne kwestie i wprowadza nieraz czytelnika w błąd. Parokrotnie usprawiedliwia japońską agresję podczas II wojny światowej (ponadto twierdzi, że USA było słabe i nieprzygotowane do konfliktu…),słowem też się nie zająknął nigdzie o okupacji Korei i zbrodniach, jakich Japończycy dopuścili się na innych narodach.

Im bliżej jesteśmy współczesności – a autor komentuje kulturę i sztukę Japonii od starożytności – tym bardziej można odnieść wrażenie, że wątki i zagadnienia są omawiane pobieżniej. Pierwsze wydanie książki pojawiło się w latach 70. XX wieku, ale wznawiana były również po 2000 roku, więc dało się uzupełnić pozycję o nowe i ważne treści. Niestety nie ma wzmianki o np. anime „Akira”, które jest równie rozpoznawalną japońską marką, co prace Hokusaia czy nobliści z literatury. Jest u Varleya coś o mandze, ale cały dotyczący jej fragment bardzo został spłycony.

Gdy autor traktuje o kulturze i sztuce wydaje się, że zwykle wie, co pisze (ale jako laik z historii sztuki, a zwłaszcza tej dawnej, nie mam jak tego zweryfikować),ale już przy historii bywa z tą wiedzą różnie. Jeszcze gorzej, gdy Varley odnosi się do psychologii i np. pisze o tym, że spanie w łóżku z babcią może prowadzić do homoseksualizmu. Rozumiem, wiedza się aktualizuje i parę dekad temu nie wszystko jeszcze było dla nas jasne, ale współczesny czytelnik, czytając „Kulturę japońską” może się natknąć na wiele podobnych przestarzałych i nieaktualnych twierdzeń.

„Kultura japońska” to taka pigułka wiedzy o kulturze i sztuce Japonii od starożytności do końca XX wieku. Część tematów jest opracowana starannie i dogłębnie, ale inne bywają potraktowane całkowicie „po łebkach” lub nie są w ogóle wspomniane, choć powinny być. I z tego powodu nie mogę tej pozycji ocenić zbyt wysoko.

Rozumiem, że w publikacji, która skupia się na sztuce...

Solidnie opracowany, ogromny zasób wiedzy nie tylko na temat kultury, ale w ogóle historii Japonii. Spora dawka faktów w przystępnej formie, na pewno zaciekawi osoby interesujące się tą tematyką!

Solidnie opracowany, ogromny zasób wiedzy nie tylko na temat kultury, ale w ogóle historii Japonii. Spora dawka faktów w przystępnej formie, na pewno zaciekawi osoby interesujące się tą tematyką!

to jes glownie o historii 😯
a ja myslalem ze bedzie o kulturze 😟
i czytalem to i myslalem tak: what the hell 😩 kiedy cos o kulturze bedzie
bylo troche chyba wsm nie pamietam juz
ale spk ta ksiazka polecam dla kogos kto chce cos wiedziec
bo duze postaranie zostalo wlozone w napisanie jej 🤽

to jes glownie o historii 😯
a ja myslalem ze bedzie o kulturze 😟
i czytalem to i myslalem tak: what the hell 😩 kiedy cos o kulturze bedzie
bylo troche chyba wsm nie pamietam juz
ale spk ta ksiazka polecam dla kogos kto chce cos wiedziec
bo duze postaranie zostalo wlozone w napisanie jej 🤽

Do dnia dzisiejszego książkę Paula Varleya za dzieło klasyczne. Mówi się, że nie ma kultury bez historii i to idealnie widać na przykładzie Japonii.

Wpierw były to kontakty z Chinami. To właśnie od nich przejęto alfabet, miłość do poezji, zwyczaju picia herbaty. Wraz z wiekami pojawiły się pierwsze napływy i kontakty z Portugalczykami. To oni dostarczyli tamtejszemu władcy, Nobunadze Odzie broń, co przyczyniło się do znaczącego postępu militarnego i ułatwieniu dążeń do zjednoczenia kraju. Dalsze lata skończyły się zerwaniem kontaktu z cudzoziemcami i izolacją kraju na prawie 220 lat. Nagłe zerwanie kontaktów z zachodem i późniejsze prześladowania chrześcijan działy się za panowania następcy Nobunagi, Toyotomiego Hideoshiego. Było to spowodowane faktem, że władcy bali się buntów, a do tego mogło prowadzić ciągłe zaszczepianie chrześcijaństwa, wśród tamtejszego chłopstwa (o tym opowiada głośna powieść „Milczenie”, autorstwa Shusaku Endo).
Ponowne otwarcie nastąpiło dopiero za sprawą Matthew Perr’ego, który przyczynił się do podpisania stosownych traktatów w roku 1854, co przyczyniło się do ponownego otwarcia kraju na świat. Zaowocowało to ciągłym zaszczepianiem trendów, nauki, filozofii. Japońscy intelektualiści, młodzież jeździła na studia, na zachód, by po nich wrócić do kraju i zaszczepiać zdobytą wiedzę. II wojna światowa skończyła się porażką Japonii, ale zarazem doprowadziło to, do rozwoju literatury, kinematografii.
Jak widać, od starożytności do połowy XX wieku, kultura japońska żywcem czerpała z kultury światowej, natomiast chwilę po wojnie rozpoczęła eksportować swoją kulturę na zachód (filmy, teatr, literatura, mangi).

Każdemu miłośnikowi Japonii, jak również tym, którzy szukają świetnej lektury, gorąco polecam dzieło Varleya. Na niecałych 340 stronach przedstawioną historię, kulturę Japonii w pigułce. Dzieło to powstało z pasji. Czyta się je błyskawicznie.

Do dnia dzisiejszego książkę Paula Varleya za dzieło klasyczne. Mówi się, że nie ma kultury bez historii i to idealnie widać na przykładzie Japonii.

Wpierw były to kontakty z Chinami. To właśnie od nich przejęto alfabet, miłość do poezji, zwyczaju picia herbaty. Wraz z wiekami pojawiły się pierwsze napływy i kontakty z Portugalczykami. To oni dostarczyli tamtejszemu...

Arcydzieło

Arcydzieło

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2014/04/rzut-oka-na-kulture-japonii.html

"Kultura japońska", autorstwa Paula Varleya, stanowi telegraficzny skrót historii ewolucji myśli japońskiej na gruncie sztuk plastycznych, literatury, architektury, teatru, a także kinematografii. Autor osadza wszystkie ważne wątki w kontekście historycznym, a w swoich rozważaniach nie pomija kwestii tradycyjnej duchowości tak ważnej dla Japończyków. Zostały także omówione zarówno wczesne wpływy kultury chińskiej jak i te późniejsze związane z przybyciem do Japonii Portugalczyków i Holendrów.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2014/04/rzut-oka-na-kulture-japonii.html

"Kultura japońska", autorstwa Paula Varleya, stanowi telegraficzny skrót historii ewolucji myśli japońskiej na gruncie sztuk plastycznych, literatury, architektury, teatru, a także kinematografii. Autor osadza wszystkie ważne wątki w kontekście historycznym, a w swoich rozważaniach nie...

Doskonała książka dla wszystkich, którzy chcieliby zdobyć podstawowe informacje o Japonii. Mimo iż odnajdziemy w niej multum informacji - historię, podstawowe pojęcia, opis zmian, to wszystko jest tak dobrze napisane, że ciężko się znudzić. Autor widać, że nie tylko czuje i rozumie Japonię, ale także fascynuje się nią. To chyba ta fascynacja spowodowała, że książka jest świetnie napisana i zdecydowanie wyróżnia się na plus wśród monografii o jakimkolwiek kraju, które niestety zazwyczaj są nudne dla przeciętnego czytelnika, niespecjalisty. Miłej lektury :)

Doskonała książka dla wszystkich, którzy chcieliby zdobyć podstawowe informacje o Japonii. Mimo iż odnajdziemy w niej multum informacji - historię, podstawowe pojęcia, opis zmian, to wszystko jest tak dobrze napisane, że ciężko się znudzić. Autor widać, że nie tylko czuje i rozumie Japonię, ale także fascynuje się nią. To chyba ta fascynacja spowodowała, że książka jest...

Nie tylko dla uczniów czy studentów.
Fantastyczne kompendium wiedzy o kulturze Japonii.
Książka obowiązkowa dla miłośników Kraju Kwitnącej Wiśni!
Przejrzysta, podzielona na epoki, opatrzona mnóstwem informacji, zdjęć a nawet z dołączonym słowniczkiem podstawowych pojęć.
Warto posiadać w swojej biblioteczce.

Nie tylko dla uczniów czy studentów.
Fantastyczne kompendium wiedzy o kulturze Japonii.
Książka obowiązkowa dla miłośników Kraju Kwitnącej Wiśni!
Przejrzysta, podzielona na epoki, opatrzona mnóstwem informacji, zdjęć a nawet z dołączonym słowniczkiem podstawowych pojęć.
Warto posiadać w swojej biblioteczce.

Bardzo dobre wprowadzenie do kultury Japonii. Rzeczowa książka napisana przystępnym językiem, dosyć dokładnie zobrazowane okresy, pojęcia i zjawiska. Czyta się lekko i przyjemnie - polecam. :)

Bardzo dobre wprowadzenie do kultury Japonii. Rzeczowa książka napisana przystępnym językiem, dosyć dokładnie zobrazowane okresy, pojęcia i zjawiska. Czyta się lekko i przyjemnie - polecam. :)

Uważam, że to najlepsze wprowadzenie do kultury japońskiej jakie jest obecne na polskim rynku. Omówiona jest historia, kultura, sztuki, prądy myślowe i wszystko co powinno się o Japonii wiedzieć.

Uważam, że to najlepsze wprowadzenie do kultury japońskiej jakie jest obecne na polskim rynku. Omówiona jest historia, kultura, sztuki, prądy myślowe i wszystko co powinno się o Japonii wiedzieć.