Popularny autor kryminałów retro dziejących się w Lublinie i okolicach napisał tym razem thriller współczesny osadzony w kręgach kościelnych i politycznych. Sporo tam różnych wątków: bunt Betanek z Kazimierza, współpraca księży z SB, brudne gry polityków. Prawdę mówiąc za dużo tych tropów. Rzecz dosyć ciekawa ale za długa i nieprzekonująca, zdecydowanie wolę Wrońskiego w wersji retro.

Marek Wroński zdobył zasłużoną popularność cyklem kryminałów retro z komisarzem Zygą Maciejewskim. Ta książka dzieje się prawie teraz: w 2007r. Zaś bohaterem jest doktor Marek Gliński, dominikanin, który po wielu latach spędzonych za granicą wraca do kraju, do Lublina, i dostaje polecenie od zwierzchności aby zająć się sprawą zbuntowanych Betanek z Kazimierza Dolnego (przy okazji Wroński daje ciekawą wersję tych wydarzeń). Gliński to człowiek o mętnej przeszłości, jakieś tam są tropy solidarnościowe, jakieś esbeckie, powoli odkrywane w trakcie lektury.

Trochę w tej książce mamy klimaty z 'Matki Joanny od aniołów' (niestety, za mało ich), trochę z 'Imienia róży', a trochę z Dana Browna. Pisze też Wroński o cynizmie młodego pokolenia które za nic ma bohaterów pierwszej Solidarności. Także o potędze polskiego kościoła, który jak chce to wyciszy każdą aferę, o czym możemy się przekonać i teraz.

Ponieważ rzecz cała dzieje się w 2007r., mamy też nawiązanie do ówczesnej sytuacji politycznej, sporo o partii Leppera jest, ale jakoś to wszystko się zestarzało i wyblakło, kto dziś pamięta o Lepperze? Poza tym cała dosyć ważna dla fabuły intryga pomiędzy studentką Nowak i księdzem Wrońskim mało wiarygodna, papierem szeleści niestety.

Czasami Wroński pokazuje pisarski pazur, na przykład w zjadliwym portrecie starego esbeka Bagińskiego, albo przedstawiając wartkie sceny dziejące się w redakcji lokalnego dziennika lubelskiego. Niemniej rzecz cała zbyt rozległa jest, za wiele wątków, zbyt wiele srok za ogon szanowny autor chciał złapać, przez co cała rzecz się rozłazi i rozwleka, nuży.

A pod koniec jakieś to wszystko nieciekawe, dostajemy ubecką interpretację dziejów, wszyscy wielcy ludzie historii to agenci, nienowa to teza, ale mało ciekawa dla mnie. Sporo też rzeczy teologicznych, o lefebrystach i innych problemach katolicyzmu, też niezbyt interesujące.

Niestety, to co się sprawdza gdy się pisze o czasach przedwojennych, w czasach współczesnych nie bardzo; może dlatego, że czytelnicy czasy obecne znają, a międzywojennych nie pamiętają... Tak, że zdecydowanie wolę Wrońskiego w wersji retro.

Słuchałem książki w wersji audiobooka w dobrej interpretacji Krzysztofa Radkowskiego.

Popularny autor kryminałów retro dziejących się w Lublinie i okolicach napisał tym razem thriller współczesny osadzony w kręgach kościelnych i politycznych. Sporo tam różnych wątków: bunt Betanek z Kazimierza, współpraca księży z SB, brudne gry polityków. Prawdę mówiąc za dużo tych tropów. Rzecz dosyć ciekawa ale za długa i nieprzekonująca, zdecydowanie wolę Wrońskiego w...