Elisabet Paladin, której Vemund Tark przyrzekł swojego brata -Braciszka, odrywa wielką tragedię, która doprowadziła do utraty pamięci Karin - siostry przyrodniej braci Tark.

Jakim sposobem udało się odkryć całą sprawę, ile pomocy dała od siebie Ingrid i Ulvhedin?

Nie ma tutaj magii i całej otoczki związanej z przeklenstwej ludzi Lodu, jednak pokazuje moc miłości - kolejny raz - oraz tego, jak mocno trzeba o nią walczyć :)

Elisabet Paladin, której Vemund Tark przyrzekł swojego brata -Braciszka, odrywa wielką tragedię, która doprowadziła do utraty pamięci Karin - siostry przyrodniej braci Tark.

Jakim sposobem udało się odkryć całą sprawę, ile pomocy dała od siebie Ingrid i Ulvhedin?

Nie ma tutaj magii i całej otoczki związanej z przeklenstwej ludzi Lodu, jednak pokazuje moc miłości -...

Fabuła bardzo mnie wciągnęła zapewne za sprawą głównej bohaterki. Kibicowałam jej w jej śledztwie i w relacji z Vemundem. Finał satysfakcjonujący. I to bardzo :D

Fabuła bardzo mnie wciągnęła zapewne za sprawą głównej bohaterki. Kibicowałam jej w jej śledztwie i w relacji z Vemundem. Finał satysfakcjonujący. I to bardzo :D

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

Świetna seria, napisana pięknym językiem. Niepowtarzalna fabuła i bohaterowie. Szybko się czyta. Opinia przy pierwszym tomie. Polecam serdecznie.

"Dom upiorów", czyli opowieść o niezłomnej Elisabet, to powrót do obyczajowo-kryminalnych historii. Zaintrygowana zdystansowanym mężczyzną, który prosi o jej rękę na rzecz brata, a jednocześnie proponuje sekretną posadę opieki nad skrywaną przed światem, zagubioną kobietą, kolejna z silnych Ludzi Lodu nie spocznie, dopóki nie odkryje przerażającej prawdy.

Fascynujące było obserwowanie kolejnych strzępów informacji, które układały się w zaskakująco całość. Wyjaśnienie nadrzędnej intrygi było sporym zaskoczeniem, a całość od początku do końca trzymała w napięciu.

Postać Elisabet zapada w pamięci i po raz kolejny ubolewam, że jest to tak krótkie spotkanie, bo z przyjemnością zaobserwowałabym więcej jej przygód. Czytało się jak zwykle wspaniale, przez ksiązkę sie płynie. Polecam!

"Dom upiorów", czyli opowieść o niezłomnej Elisabet, to powrót do obyczajowo-kryminalnych historii. Zaintrygowana zdystansowanym mężczyzną, który prosi o jej rękę na rzecz brata, a jednocześnie proponuje sekretną posadę opieki nad skrywaną przed światem, zagubioną kobietą, kolejna z silnych Ludzi Lodu nie spocznie, dopóki nie odkryje przerażającej prawdy.

Fascynujące było...

W tej części mocną stroną są bohaterowie. Bardzo polubiłam Elisabeth Paladin i kibicowałam jej, żeby udało jej się dopiąć swego. Przypominała mi w tym tomie moją ulubioną bohaterkę z poprzednich tomów - Sol - więc chyba z tego powodu udało mi się tak wciągnąć w fabułę : )

W tej części mocną stroną są bohaterowie. Bardzo polubiłam Elisabeth Paladin i kibicowałam jej, żeby udało jej się dopiąć swego. Przypominała mi w tym tomie moją ulubioną bohaterkę z poprzednich tomów - Sol - więc chyba z tego powodu udało mi się tak wciągnąć w fabułę : )

Ten tom opowiada o losach Elisabeth Paladin z Ludzi Lodu. Bardzo ciekawa historia.

Ten tom opowiada o losach Elisabeth Paladin z Ludzi Lodu. Bardzo ciekawa historia.

Elisabet to jedna z moich ulubionych bohaterek Sagi. To osoba bardzo zdecydowana, energiczna, twardo stąpająca po ziemi i nieulegająca osiemnastowiecznym konwenansom co do roli panienek z wyższych sfer. To typowa kobieta Ludzi Lodu, potrafi okazać i tupet, i empatię. Szkoli się u swoich krewnych obdarzonych paranormalnymi zdolnościami- Ingrid i Ulvhedina. A swoje nowo nabyte umiejętności medyczne wykorzystuje, gdy trzeba. Odbiera porody, opatruje parobków etc. Nie przejmuje się opiniami, że dobrze wychowana panna ma pudrować włosy, siedzieć w salonie z ustami w ciup i czekać na kandydata do zamążpójścia.
Tymczasem takowy kandydat pojawia się. Przystojny, zamożny Vemund Tark przyjeżdża prosić rodziców Elisabet o jej rękę, ale ... w imieniu swojego młodszego brata. Prosi także Elisabet o podjęcie się opieki pielęgniarskiej i dotrzymania towarzystwa jego przyjaciółce.
Wkrótce dziewczyna wybiera się do majątku rodziny Tarków na spotkanie z przyszłymi teściami i narzeczonym. ,,Wspaniali ludzie i cudowny dom"- to wrażenie Elisabet po pierwszej wizycie. Pani Tark jest uroczą damą, jej mąż bardzo miły, a kandydat na męża niezwykle przystojny.
Jednocześnie Elisabet nie daje spokoju tajemnica podopiecznej, Karin, kobiety, która zdaje się żyć w swoim zamkniętym świecie. Czy wrażliwa dama przeżyła jakąś życiową traumę? Dlaczego Vemund unika rozmów o niej i zabrania zadawać Karin pytań o przeszłość? Uparta Elisabet postanawia podjąć własne śledztwo i rozwikłać tą niewyjaśnioną sprawę.
Polecam, to jeden z najlepszych odcinków Sagi. Porusza problem ludzkiej podłości i zakłamania, nawet wobec własnych dzieci. Uczy, że za piękną fasadą może kryć się zło, kłamstwo i życie na zgliszczach cudzego szczęścia.

Elisabet to jedna z moich ulubionych bohaterek Sagi. To osoba bardzo zdecydowana, energiczna, twardo stąpająca po ziemi i nieulegająca osiemnastowiecznym konwenansom co do roli panienek z wyższych sfer. To typowa kobieta Ludzi Lodu, potrafi okazać i tupet, i empatię. Szkoli się u swoich krewnych obdarzonych paranormalnymi zdolnościami- Ingrid i Ulvhedina. A swoje nowo...

To chyba będzie jeden z moich ulubionych tomów, przynajmniej z tych dotychczas przeze mnie poznanych. Elisabet przypominała mi jedną z moich ulubionych członków rodu, czyli Cecylię, była podobnie zdeterminowana i stanowcza, bardzo ją polubiłam. Sama intryga też była naprawdę angażująca, zwłaszcza pod sam koniec, kiedy wszystko zmierzało do kulminacji. No i trzeba przyznać, że jest to odpoczynek od takich ważnych dla historii Ludzi Lodu tomów jak poprzednich kilka, coś w rodzaju tomu przestankowego, który według mnie był tej historii po prostu potrzebny.

To chyba będzie jeden z moich ulubionych tomów, przynajmniej z tych dotychczas przeze mnie poznanych. Elisabet przypominała mi jedną z moich ulubionych członków rodu, czyli Cecylię, była podobnie zdeterminowana i stanowcza, bardzo ją polubiłam. Sama intryga też była naprawdę angażująca, zwłaszcza pod sam koniec, kiedy wszystko zmierzało do kulminacji. No i trzeba przyznać,...

Wróciłam do serii po bardzo długiej przerwie i to był bardzo fajny powrót. Oczywiście musiałam zerknąć na drzewo genealogiczne Ludzi Lodu żeby sobie przypomnieć kto jest kto, ale pamięć szybko wróciła :)
Wciągająca i ciekawa fabuła. Bohaterzy, których nie da się nie polubić lub znienawidzić od początku. A główna bohaterka wyjątkowo bardzo sympatyczna, rozważna i niemęcząca, jak to czasem u Sandemo się zdarza. Z przyjemnością sięgnę po kolejny tom.

Wróciłam do serii po bardzo długiej przerwie i to był bardzo fajny powrót. Oczywiście musiałam zerknąć na drzewo genealogiczne Ludzi Lodu żeby sobie przypomnieć kto jest kto, ale pamięć szybko wróciła :)
Wciągająca i ciekawa fabuła. Bohaterzy, których nie da się nie polubić lub znienawidzić od początku. A główna bohaterka wyjątkowo bardzo sympatyczna, rozważna i...

Większość bohaterów tej części jest bardzo irytująca wręcz wkurzająca. Pozytywną postacią jest Elizabet która bierze sprawy w swoje ręce. Przesłaniem książki jest miłość która może spalić ale też może dać nadzieję.

Większość bohaterów tej części jest bardzo irytująca wręcz wkurzająca. Pozytywną postacią jest Elizabet która bierze sprawy w swoje ręce. Przesłaniem książki jest miłość która może spalić ale też może dać nadzieję.