cytaty z książki "Dom upiorów"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Słońce smutku wypali Ziemię. Mróz w lód przemieni nocy łzy. Księżyc roziskrzy śniegowy puch, w koncu wiosna wróci, ale nie ty.
Ta okropna nieśmiałość, która pojawiała się zawsze w najmniej oczekiwanej porze, nie pozwalała jej patrzeć na niego
dłużej niż przez moment, (...).
Nagle poczuła się niebywale silna. To była siła zakochanej kobiety z Ludzi Lodu. Siła, która mogła zrywać mosty i przenosić góry.
Jak niebezpieczna jest wiara w idole, myślała Elisabet. Jakie groźne są silne osobowości, ideały, wielcy mężczyźni i potężne kobiety. Powinno się ich podziwiać na odległość, ale nigdy nie wiązać z nimi życia. Żeby potem nie patrzeć, jak się kurczą i przemieniają w zwyczajnych śmiertelników. Traci się wtedy wiarę we wszystko, co piękne i wzniosłe na tym świecie. Wielu ludzi odczuwa jednak potrzebę podziwiania i brania przykładu z ideałów, daje im to szczęście i siłę, a to nie jest do pogardzenia.
(...) Wiek bowiem jest czymś bardzo dziwnym; żeby nie wiem jak młodo człowiek wyglądał, zawsze istnieje coś, co świadczy o wieku, coś trudnego do określenia, na pierwszy rzut oka niewidocznego, ale jest.