Zacznijmy od tego że nie jest to powieść do jakich zdążył swoich czytelników przyzwyczaić Herbert. "Jonasz" to książka sensacyjna z lekkim zabarwieniem "nadnaturalnym" - okładka może tu być myląca (ja dałem się nabrać). Myślałem że będzie to kolejny horror z niższej półki, suto okraszony trupem, krwią i wszelkimi niegodziwościami. Tymczasem jest to historia policjanta, zesłanego po nieudanej akcji do małego nadmorskiego miasteczka, który wpada na trop gangu produkującego narkotyki. Owego policjanta przez większość życia prześladuje pech, a osoby w jego otoczeniu podejrzanie często tracą życie w dość dziwnych okolicznościach. Dlatego (cóż za niespodzianka) nasz bohater jest typem gburowatego samotnika o zmiennych nastrojach. Żeby w tej dość nieciekawej książce coś się jednak działo, autor postanowił przydzielić Jimowi (bo tak się nazywa nasz protagonista) partnerkę, która oczywiście jest młoda i atrakcyjna (kolejna niespodzianka - czy w tego typu książkach występują w ogóle kobiety przeciętne lub brzydkie?) i z miejsca się w nim zakochuje (znajdźcie mi dziewczynę która chciałaby takiego faceta). Przecież bez szczypty erotyki się nie obejdzie. I w zasadzie sceny łóżkowe (lub też trawnikowe, bo takie tu występują) są jedyną ekscytującą rzeczą przez 3/4 powieści, aż dochodzi się do (muszę przyznać) dość spektakularnego finału, w którym zawarta jest owa szczypta "nadnaturalności". Chciałbym żeby praca w policji wyglądała tak jak w "Jonaszu": przechadzki wzdłuż wybrzeża, wizyty w pubie, seks z atrakcyjną koleżanką z pracy. Chciałbym też żeby Jim był mniej ciamajdowaty, potrafił się trochę lepiej bić (trzeba przyznać że oberwać to on potrafi) a książka nie była taka schematyczna i nieskomplikowana. Niestety nie można mieć wszystkiego.

Na podróż do pracy nada się idealnie (moje wydanie jest kieszonkowe), ale po kilkunastu podobnych książkach przeczytanych w dość krótkim czasie można już niemal po kilku pierwszych stronach przewidzieć jak potoczy się akcja i zakończy cała historia. Po "Ocalonym" najsłabsza pozycja Herberta jaką dane mi było czytać.

Zacznijmy od tego że nie jest to powieść do jakich zdążył swoich czytelników przyzwyczaić Herbert. "Jonasz" to książka sensacyjna z lekkim zabarwieniem "nadnaturalnym" - okładka może tu być myląca (ja dałem się nabrać). Myślałem że będzie to kolejny horror z niższej półki, suto okraszony trupem, krwią i wszelkimi niegodziwościami. Tymczasem jest to historia policjanta,...