Chyba nie jestem w stanie wyskrobać sensownej recenzji „Zmierzchu”, bo moje odczucia co do tej książki są bardzo mieszane i sama nie wiem, co myśleć. (dlatego tym razem poprzestanę na rozbudowanej opinii). Z jednej strony światowy bestseller, z drugiej historia tak schematyczna, że aż boli. Z tą różnicą, że tutaj zamiast księcia na białym koniu i księżniczki, którą to owy książę ratuje z opresji, mamy wampira i zakochaną w nim po uszy nastolatkę. W tym miejscu muszę się przyznać to błędu. Oceniłam całą sagę na podstawie jednego filmu. Ekranizacja pierwszej części była tak fatalna, że nie dałam rady obejrzeć do końca i z góry przekreśliłam całą resztę. Nie mam bladego pojęcia, co mnie podkusiło, żeby jednak przeczytać „Zmierzch”, ale o dziwo zostałam całkiem pozytywnie zaskoczona. Arcydziełem to to nie jest, ale w historię Belli i Edwarda naprawdę można się wciągnąć. Fakt, całość psują idiotyczne, dziecinne dialogi i mocno naciągana historia (że niby boski Edward czyta w myślach wszystkich, dosłownie wszystkich stworzeń, poza swoją ukochaną? Czy to naprawdę musiało być takie banalne?), ale teraz po części jestem w stanie zrozumieć cały ten szał i pisk nastolatek . No i muszę to powiedzieć – filmowy Cullen nie umywa się do swojego książkowego pierwowzoru. W tym drugim naprawdę jest coś niezwykłego, tajemniczego, co intryguje kobiety, czego nie mogę powiedzieć o R. Pattinsonie. Mimo to wampiry to ciągle nie moja bajka i jeśli miałabym wybierać między Edwardem a księciem na rączym rumaku to wybrałabym… hm, właściwie to żadnego z nich. Mierzę gdzieś po środku.
Zasiadając do „Zmierzchu” byłam nastawiona bardzo negatywnie, byłam pewna, że książkę ocenię na 1. Dziś, po 4 dniach mojej wampirzej przygody daję aż czwórkę, bo książka naprawdę nie jest taka zła jak film. Tak to zwykle bywa.
Jeśli jest jeszcze ktoś, kto nie zna tej sagi to nie polecam, chyba, że bardzo chcecie. Ale jeśli, podobnie jak ja, na podstawie filmu wyrobiliście sobie negatywną opinię, to zachęcam do poznania pierwowzoru i ponownego ocenienia tego ‘bestselleru’.

Chyba nie jestem w stanie wyskrobać sensownej recenzji „Zmierzchu”, bo moje odczucia co do tej książki są bardzo mieszane i sama nie wiem, co myśleć. (dlatego tym razem poprzestanę na rozbudowanej opinii). Z jednej strony światowy bestseller, z drugiej historia tak schematyczna, że aż boli. Z tą różnicą, że tutaj zamiast księcia na białym koniu i księżniczki, którą to owy...