Lubicie czytać o dawnych czasach?

Jeżeli tak, to ta powieść obyczajowa jest dla Was.

XVIII i XIX wieczny Danzig, dzisiejszy Gdańsk.

Różnice na poziomie życia ludzi bardzo widoczne, przepaść między bogatymi a tymi biedniejszymi jest wprost rażąca.

Frieda próbuje spełnić swoje marzenia w czasie, kiedy kobiety były traktowane jako dodatek do mężczyzny.
Gdy tak spojrzeć, te marzenia nie były aż tak wyjęte znikąd, po prostu chciała gotować i mieć swoją gospodę.

Gdy jej ciotka zostaje zamo*dowana, jej los łączy się z losem dwóch rzezimieszków.
Zdaje się, że dziewczyna wpadła w oko obydwum ale tylko jeden budzi jej szybsze bicie serca...

Przyznam szczerze, że sięgając po tę książkę spodziewałam się czegoś innego.
Myślałam, że będzie mniej w niej faktów a więcej tego wątku obyczajowego.
Wolałabym chyba więcej ale może to dopiero będzie w kolejnym tomie?
Na to liczę.
Na samym starcie bardzo łatwo się wciągnęłam w opowieść, której początek stanowią narodziny słynnego Arthura Schopenhauera.

Bywały jednak momenty znużenia, gdy zaczęłam się czuć jak na lekcji historii dotyczącej jednego miasta i jego najbliższych okolic, niepozbawionej trudnego języka i elementów ciut przytłaczających - być może to wynika z tego, że suchych faktów historycznych mam przedział zaiteresowania osadzony w innych latach.

Trzeba przyznać, że jako przewodnik po dawnym Gdańsku książka by się sprawdziła doskonale, wplatając elementy zmyślone na potrzeby fabuły, ukazanie go z perspektywy służących oraz złodziei.

Wątek obyczajowy był bardzo ciekawy, nie można rzec że romans go dominował, bardziej życie tych postaci mnie intrygowało i na nim, poza miastem, skupiła się autorka.

Mamy perspektywę kilku bohaterów, chociaż głównie Friedy to nie tylko.
Pojawia się także malutka Mathilde oraz Arthur i myślałam, że to dlatego, iż ich losy się połączą ale na razie tak się nie stało.
Jednakże to tylko pierwszy tom opowieści, więc wszystko jest możliwe...

Warto było przenieść się do tamtych czasów i zajrzeć, jak żyli ludzie, jak wyglądały miasta, sytuacja polityczna i jak się żyło w wolnym mieście Gdańsk.

Lubicie czytać o dawnych czasach?

Jeżeli tak, to ta powieść obyczajowa jest dla Was.

XVIII i XIX wieczny Danzig, dzisiejszy Gdańsk.

Różnice na poziomie życia ludzi bardzo widoczne, przepaść między bogatymi a tymi biedniejszymi jest wprost rażąca.

Frieda próbuje spełnić swoje marzenia w czasie, kiedy kobiety były traktowane jako dodatek do mężczyzny.
Gdy tak spojrzeć, te...

Jest 22 lutego 1788 roku. W gdańskiej kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 114 (dzisiejsza ul. Świętego Ducha 45/47) rozlega się płacz Arthura Schopenhauera. Wkrótce jedna z osób tam mieszkających i służących jego rodzinie zostanie pozbawiona życia, a wcześniej pohańbiona. Kto jest winien tej zbrodni?

Powieść "Kamienica Schopenhauerów" autorstwa Anny Sakowicz ukazuje miejsce kobiet w ówczesnej rzeczywistości. Świat urządzają tu mężczyźni i to niezależnie czy jest się służącą, kuchmistrzynią, opiekunką, biedaczką z gromadką dzieci i przemocowym mężem czy żoną bogatego kupca. Jednak już powoli widać przebłyski prób wybicia się kobiet ku samodzielnym decyzjom i wyborom. Chęć bycia niezależnymi i decydowania o swoim losie.

Gdański świat pod koniec XVIII w. jest mocno zróżnicowany. Anna Sakowicz ukazuje w powieści codzienność biedoty, dostatnie życie kupców oraz życie łotrzyków i złodziei. Tych ostatnich kuszą spichlerze gdańskie, domy bogaczy i morskie wyprawy, dzięki którym mogliby poprawić swój codzienny byt. Dwór Artusa zaś słynie z pijackich burd i nie cieszy się najlepszą sławą.

W "Kamienicy Schopenhauerów" bywa mrocznie. Do odrzwi pukają awanturnicy. Frieda walczy o posadę kuchmistrzyni, rozsiewając z kuchni zapachy przyrządzanych przez siebie potraw. Robert na schodach grywa na fujarce, a jednooki Ben próbuje skraść całusa dziewczynie i uniknąć stryczka.

Śledztwo w toku. Nadchodzą zmiany społeczne i historyczne, a przez całą opowieść przewija się galeria barwnych, zróżnicowanych bohaterów. Przygoda goni przygodę. W stylizowanym języku narracji i dialogów nie da się nie rozsmakować i aż żal rozstawać się z Friedą, Robertem i Benem.

Oby drugi tom pojawił się jak najszybciej z równie pięknie barwionymi brzegami i przepięknymi rycinami Daniela Mikołaja Chodowieckiego nawiązującymi do czasów, w których rozgrywają się wydarzenia w "Kamienicy Schopenhauerów" Anny Sakowicz.

Jest 22 lutego 1788 roku. W gdańskiej kamienicy przy Heilige-Geist-Gasse 114 (dzisiejsza ul. Świętego Ducha 45/47) rozlega się płacz Arthura Schopenhauera. Wkrótce jedna z osób tam mieszkających i służących jego rodzinie zostanie pozbawiona życia, a wcześniej pohańbiona. Kto jest winien tej zbrodni?

Powieść "Kamienica Schopenhauerów" autorstwa Anny Sakowicz ukazuje miejsce...

Przenosimy się do końca osiemnastego wieku, a dokładnie do Danzing,znanego nam jako miasto Gdańsk. Wtedy jeszcze będące pod wpływem Rzeczpospolitej. Główną bohaterką jest szesnastoletnia Frieda,która dzięki matce chrzestnej dostaje posadę u Państwa Schopenhauerów. Dziewczyna wyróżnia się tym,że ma swoje marzenia i plany na przyszłość,nie chce być zależna od małżeństwa, ale pierwsze co chce pomóc ojcu wykształcić młodszego brata. Gdy niedługo po tym, jak trafia do wspomnianej rodziny,w nocy spotyka w kuchni złodziei. Jeden z nich nosi przepaskę na oku,ale jego jedno,chabrowe oko zapada niewiaście w pamięć. Przestraszona i wiedziona jakąś niewytłumaczalną siłą postanawia zachować to dla siebie.Kilka dni później,ciotka dziewczyny zostaje pohańbiona i zmordowana,gdy wczesnym rankiem wyszła zrobić zakupy. Wiadomość wstrząsa nie tylko chrześnicą kobiety ale całym miastem. Podejrzenie od razu pada na rzezimieszków, których widziała w pamiętną noc. W końcu przyznaje się swojej pani co widziała,aby sprawiedliwości stało się zadość. W toku całej sprawy wychodzi jednak,że chłopak,który tak mocno wywarł na niej wrażenie i jego towarzysz są niewinni,ale z chęcią przypisano mu zbrodnię. Młoda kuchmistrzyni za wszelką cenę stara się ocalić złodziejaszka przed niechybną śmiercią.

Bardzo spodobało mi się śledzenie losów Friedy,ale i opryszków,z którymi złączył ją los. Cudownie było się przenieść te kilka wieków wstecz i zobaczyć tamtejszy obraz miasta. Postać głównej bohaterki ukazuje nam,że ciężką pracą i uporem możemy wiele osiągnąć. To była niezwykła podróż w przeszłość,a ja osobiście takie uwielbiam. Książkę oceniłabym jako taką spokojną i lekko melancholijną, nie ma tu zawrotnej akcji,ale daje się wyciszyć i skupić na szczegółach. Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy tej historii a wam ogromnie polecam 😊

Przenosimy się do końca osiemnastego wieku, a dokładnie do Danzing,znanego nam jako miasto Gdańsk. Wtedy jeszcze będące pod wpływem Rzeczpospolitej. Główną bohaterką jest szesnastoletnia Frieda,która dzięki matce chrzestnej dostaje posadę u Państwa Schopenhauerów. Dziewczyna wyróżnia się tym,że ma swoje marzenia i plany na przyszłość,nie chce być zależna od małżeństwa, ale...

Lubicie powieści w których możecie przeczytać słowa wyrwane z danej epoki?

Jeśli tak, to książka "Kamienica Schopenhauerów" będzie idealna dla Was. To w jaki sposób Pani @annasakowicz przekazuje nam losy bohaterów sprawia, że szczęka opada. Jeśli marzycie o podróży do XVIII wiecznego Gdańska, a raczej Danzig...to zapraszam 📖

W powieści przeplatają się ludzi różnych. Tych bogatych i biednych. Ci biedni mimo, że obdarci z marzeń walczą o swój los. Niektórzy wolą czynić to pracą...niektórzy cóż...nie 😊

Nie będzie tajemnicą gdy wyznam, że na punkcie takich książek mam delikatną obsesję. Sam fakt, że mogę przenieść się w czasie, w miejsce tak znane a jednak tak różne od stanu rzeczywistego, sprawia, że momentami mam ciarki na skórze. Pani Anna potrafiła sprawić, że przenosiłam się na ulice Gdańska, gdzie razem z pospólstwem wędrowałam po targu szukając najświeższych warzyw i soczystych owoców. Czułam przyprawy używane do gotowania dań dla Państwa Schopenhauerów, na języku miałam smak śmietany ściąganej specjalnie dla Pani Johanny. Jeśli dodać do tej świetnie opisanej fabuły wątek kryminalny to można się już domyśleć, że od książki ciężko się oderwać.

Mi przez urlop zajęło to zdecydowanie więcej czasu, bo w przeciwnym razie pochłonęłabym ją w dwa dni.

Jako kolejny sygnał do sięgnięcia po tę powieść chcę podać informacje, że uwaga...
Premiera kolejnej części jeszcze w tym roku ✨

Dziękuję wydawnictwu @flow za zaufanie i powierzenie mi recenzowania tej książki. Świetnie spędziłam z nią czas.

Lubicie powieści w których możecie przeczytać słowa wyrwane z danej epoki?

Jeśli tak, to książka "Kamienica Schopenhauerów" będzie idealna dla Was. To w jaki sposób Pani @annasakowicz przekazuje nam losy bohaterów sprawia, że szczęka opada. Jeśli marzycie o podróży do XVIII wiecznego Gdańska, a raczej Danzig...to zapraszam 📖

W powieści przeplatają się ludzi różnych. Tych...

Za sprawą swej najnowszej książki, Anna Sakowicz przenosi czytelnika do osiemnastowiecznego Danzig (Gdańska). Powieść rozpoczyna się w kamienicy należącej do kupieckiej rodziny Schopenhauerów. W domu zamożnych Państwa najwięcej dzieje się w kuchni, gdzie dochodzi do spotkań służby, rozmów, planowania dnia a także podziału obowiązków. Kuchnią rządzi Anna, której siostrzenica Frieda zostaje zatrudniona jako pomoc kuchenna. Młoda dziewczyna jest podekscytowana nową pracą i cieszy się, że będzie mogła spełniać jedno ze swoich marzeń o nauce gotowania, a przy okazji wspomoże ojca i brata finansowo.

Spokojne i poukładane życie służby Schopenhauerów zostaje przerwane, gdy dociera do nich informacja o śmierci kuchmistrzyni Anny, którą zanim w brutalny sposób zamordowano, wcześniej także zhańbiono. Śmierć kucharki wstrząsnęła nie tylko mieszkańcami kamienicy, ale również całego miasta. Pierwsze podejrzenia, co do sprawstwa morderstwa padają na jednookiego Bena, który wcześniej wraz ze swym współtowarzyszem dopuścił się włamania do kamienicy Schopenhauerów.

Jest to wielowątkowa powieść, w której przeplatają się losy służących oraz zamożnych mieszczan. To historia ludzi, urodzonych wraz z przypisanym danym miejscem w hierarchii społecznej, którego nie sposób zmienić. Był to świat, w którym ciężko było być kobietą, gdyż dzień w dzień musiała się ona mierzyć z niesprawiedliwościami oraz wykorzystywaniem przez mężczyzn. Kobiety portretowane były jako matki, żony, rodzicielki i kochanki, nie miały za wiele do powiedzenia i były pozbawiane praw, zdane na łaskę swych mężów bądź ojców. Ciężko wyobrazić sobie taki żywot, zwłaszcza iż kobiety były często dużo mądrzejsze niż przedstawiciele płci przeciwnej.

Autorka dzięki swej powieści zabrała czytelnika w jedyną w swoim rodzaju podróż do XVIII-wiecznego Danzig. W bardzo przemyślany sposób odzwierciedliła panujące wówczas nastroje wśród społeczeństwa, ukazując tym samym niepowtarzalny klimat oraz świat pełen zagadek i intryg, a także kontrastów społecznych. Początkowo miałam problem, aby „wgryźć” się w tę powieść, ale później wprost nie mogłam się od niej oderwać i już teraz wyczekuję kontynuacji losów bohaterów.

Za sprawą swej najnowszej książki, Anna Sakowicz przenosi czytelnika do osiemnastowiecznego Danzig (Gdańska). Powieść rozpoczyna się w kamienicy należącej do kupieckiej rodziny Schopenhauerów. W domu zamożnych Państwa najwięcej dzieje się w kuchni, gdzie dochodzi do spotkań służby, rozmów, planowania dnia a także podziału obowiązków. Kuchnią rządzi Anna, której...

Macie swoje ulubione miejsce/miasto w Polsce?

Ja mam! Jest to Gdańsk❤️ kocham go całym serduchem, jak jestem w tym mieście, to ładuje baterie, podziwiam, dowiaduje się co rusz nowych rzeczy… a spacer wzdłuż Motławy lub widok żurawi sprawia, że moje serce bije mocnej…

Dlatego z ogromną przyjemnością przeczytałam najnowszą książkę Anny Sakowicz „Kamienica Schopenhauerów” która przenosi nas do XVIII wiecznego Danzig.
Historia Fraidy, która trafia jako podkuchenna na przyuczenie do swojej matki chrzestnej, która od lat służy u Państwa Schopenhauerów. Los tak zakpił, z dziewczyny że przez morderstwo jej ciotki musi szybko sama nauczyć się gotować aby móc pracować w tej kamienicy. Między czasie wychodzi na jaw, że dziewczyna była światkiem włamania do kamienicy i nic nie powiedziała, przez co spotkała ją i pokojówkę kara. Lecz dziewczyna jest zdeterminowana aby utrzymać posadę i pomóc ojcu wykształcić brata i robi co może. Równolegle poznajemy losy Bena i Roberta, którzy mają marzenie pracować na statku, ale niestety nie jest to takie łatwe i muszą jakoś zdobyć pieniądze. Jeden woli to robić grając na ulicy, drugi zaś woli ukraść, przez co kłopoty to ich drugie imię. Lecz gdy zatrzymują się u wuja jednego z nich to dopiero widzą jak wygląda życie biedoty. Czy uda im się jakoś wpłynąć na Henryka i jego zachowanie w stosunku do dzieciaków i żony?
Czy Frida mimo wszystko zostanie kucharką w kamienicy?
Jak ułożą się losy tych wszystkich biednych ludzi, którzy żyją dzięki kupcom?
Dowiesz się sięgając po tą powieść…

A ja Wam ją bardzo polecam, jest to wyjątkowa powieść obyczajowa, która przeniesie Was w czasie do przepięknego Gdańska i czasów w jakich dane było żyć tym ludziom. I zdradzę Wam, że mimo iż powieść jest wymyślona, to fabuła wciąga niesamowicie bohaterowie są tak realni i tak złożeni, że idzie ich polubić albo nie😉 (jak przeczytacie tą historię to będziecie wiedzieć o kim mówię )😉. Książka jest wspaniała, myślę że jest to spowodowane tym, że autorka zrobiła ogromny research i oddała ten klimat najlepiej jak umiała. Dlatego polecam Wam i to bardzo tą historię 💙

Macie swoje ulubione miejsce/miasto w Polsce?

Ja mam! Jest to Gdańsk❤️ kocham go całym serduchem, jak jestem w tym mieście, to ładuje baterie, podziwiam, dowiaduje się co rusz nowych rzeczy… a spacer wzdłuż Motławy lub widok żurawi sprawia, że moje serce bije mocnej…

Dlatego z ogromną przyjemnością przeczytałam najnowszą książkę Anny Sakowicz „Kamienica Schopenhauerów”...

Trochę czuję się rozczarowana tym tytułem. Liczyłam na bardziej emocjonują powieść.

Przenosimy się do XVIII wiecznego Gdańska. Do kamienicy Schopenhauerów trafia młodziutka Frieda na naukę gotowania, której udziela jej matka chrzestna. Z czasem dochodzi do brutalnego morderstwa ciotki. Dziewczyna zostaje rzucona na głęboką wodę i dostaje szansę na prowadzenie domu. W międzyczasie dochodzi do kradzieży w kamienicy, przez tajemniczego Bena z przepaską na oku. Jednak początkowo to służba zostaje oskarżona o ten występek. Na Fridzie jednak robi wrażenie mężczyzna o wątpliwej reputacji...

Pozytywnie oceniam wprowadzenie języka obecnego w tamtym czasie. Da się odczuć klimat panujący na gdańskich uliczkach, zapachy unoszące się na stoiskach targowych, gwar rozmów.
Jednak coś mi tam umykało, nie mogłam tak w pełni oddać się tej powieści, nie ciekawiła mnie na tyle... momentami nawet wręcz wynudziła. Uważam, że książka ma potencjał na fajny obyczaj z wątkiem kryminalnym. Jakoś tego nie poczułam

Trochę czuję się rozczarowana tym tytułem. Liczyłam na bardziej emocjonują powieść.

Przenosimy się do XVIII wiecznego Gdańska. Do kamienicy Schopenhauerów trafia młodziutka Frieda na naukę gotowania, której udziela jej matka chrzestna. Z czasem dochodzi do brutalnego morderstwa ciotki. Dziewczyna zostaje rzucona na głęboką wodę i dostaje szansę na prowadzenie domu. W...

Kiedy pomyślę GDAŃSK - widzę miasto dumne i majestatyczne, pełne zabytków, gdzie na każdym kroku czuć ducha historii. Dla mnie też sentymentalne ze względów osobistych, więc z ogromną przyjemnością sięgnęłam po intrygującą opowieść o tym mieście sprzed wielu, wielu lat.

Anna Sakowicz oddała atmosferę osiemnastowiecznego Danzig w tak barwny i plastyczny sposób, że chłonęłam to miejsce wszystkimi zmysłami. Odgłosy przekupek na targu przenikają się z krzykami mew i rybitw, pachną chleby i bułeczki maślane, piętrzą się świeżo złowione ryby, a rumiane jabłka toczą się z przewróconych przez złodziejaszka koszy.

Razem z bohaterami zaglądałam do bogatych, mieszczańskich kamienic, podziwiając ich wystrój i architekturę, ale i w miejsca, gdzie panuje bieda i ubóstwo, a sposobem na życie jest pijaństwo i przemoc fizyczna wobec dzieci i kobiet.

Historyczne fakty przeplatają się z fikcją literacką tworząc obraz niezwykle ciekawy i tak realny, że wyobraźnia podpowiada sceny jak z filmu kostiumowego.

Autorka oddała pierwszy głos kobietom, choć w tamtych czasach, w świecie zdominowanym przez mężczyzn, kobiety głosu nie miały. Miały jednak marzenia o lepszym życiu, o szczęściu, o edukacji.

Poznajemy portrety silnych kobiet, które odważyły się mieć marzenia by wyrwać się z zaklętego kręgu uległości.
Frieda Astor, młodziutka kucharka, chciałaby w przyszłości być wolna i sama decydować o własnym losie. Jej ciotka Anna dążyła do doskonałości w swoim fachu i pragnęła przekazać siostrzenicy nie tylko tajemne receptury, ale przede wszystkim miłość do gotowania. Niestety, nie zdążyła... ale zainteresowała dziewczynę bogactwem pachnących ziół, egzotycznych przypraw i aromatycznych napojów.

Kuchnia Schopenhauerów stała się sercem domu. To w niej unosił się zapach wybornego pasztetu i delikatnej leguminy, świeżo parzonej kawy czy misternie przygotowywanej czekolady. Przez pryzmat jedzenia poznajemy właścicieli kamienicy i ich codzienne zwyczaje.
Zaglądamy też w niebezpieczne zaułki i uliczki, poznając miejsca i ludzi, których chciałoby się zapomnieć. Bo Gdańsk w tamtych czasach był miastem kontrastów. Z jednej strony był prężnie rozwijającym się miastem bogatych mieszczan i kupców, z drugiej przyciągającym rzesze przestępców i rzezimieszków. Tak właśnie trafili do Gdańska Ben i Robert, a ich drogi przecięły się z losem Friedy, wywołując u niej niepokój i obawy.
W mieście wybuchają zamieszki. Ludzie coraz silniej wyrażali sprzeciw przeciw bezkarności bogaczy. Zaczęła się także zmieniać sytuacja polityczna w Europie…
Jestem zauroczona tą historią, jej lekkością i barwnością przekazu, bohaterami, do których czuć sympatię, pomimo błędnych decyzji w życiu. Ich dalsze losy będzie można poznać w powieści "Karczma pod Rybim Łbem" i to jest świetna wiadomość!

Kiedy pomyślę GDAŃSK - widzę miasto dumne i majestatyczne, pełne zabytków, gdzie na każdym kroku czuć ducha historii. Dla mnie też sentymentalne ze względów osobistych, więc z ogromną przyjemnością sięgnęłam po intrygującą opowieść o tym mieście sprzed wielu, wielu lat.

Anna Sakowicz oddała atmosferę osiemnastowiecznego Danzig w tak barwny i plastyczny sposób, że chłonęłam...

Kicz

Kicz

Danzig/Gdańsk rok 1788, miasto jest jeszcze wolne. Przypływa do niego dwóch opryszków,przyjaciół Ben i Robert, chcą przez pewien czas pomieszkać u bliskich by potem wypłynąć dalej w morze. Półsierota Frieda dzięki pomocy swojej matki chrzestnej znajduje pracę u Państwa Schopenhauerów. Chce zostać kuchmistrzynią, jak Anna i w przyszłości spełnić swoje marzenie. Tylko czy w tamtych czasach kobieta mogła o czymś marzyć? Jak na te plany wpłyną nieoczekiwane wydarzenia?

Całkowicie wsiąkłam w klimat Gdańska, tych uliczek, kamienic, a najbardziej podobało się mi w kuchni 😁. Zapachy, te dania ech...nie siadajcie do czytania głodni 😉. Do tego przemycane słownictwo tamtych czasów...nie za dużo ale jednak są, moim ulubionym słowem, który wszedł już do mojego 'słownika' jest -najsampierw.
Fabuła...hmm to nie jest zwyczajna obyczajówka, znajdziemy tutaj także elementy kryminału i dostaniemy zagadkę do rozwiązania.
Nie jest to też książka z rodzaju tych lukrowanych - kiedyś było pięknie itp...może i było pięknie ale... rynsztoki, płynące ulicami nieczystości i sytuacja ludzi w dolnym mieście...na pewno do kolorowych nie należała. Popatrzcie też na barwione brzegi(drugie zdjęcie),wewnątrz natomiast znajdują się obrazki z przeszłego życia co nadaje smaczku całej powieści.
Autorce dziękuję za bardzo dobry research i tak samo dobrą historię, a wiecie co...niebawem pojawi się druga część na którą baardzo czekam.

Danzig/Gdańsk rok 1788, miasto jest jeszcze wolne. Przypływa do niego dwóch opryszków,przyjaciół Ben i Robert, chcą przez pewien czas pomieszkać u bliskich by potem wypłynąć dalej w morze. Półsierota Frieda dzięki pomocy swojej matki chrzestnej znajduje pracę u Państwa Schopenhauerów. Chce zostać kuchmistrzynią, jak Anna i w przyszłości spełnić swoje marzenie. Tylko czy w...