Sierociniec

Trzeci tom trylogii przeczytany.
Mocny zawód.
Jeśli nie przeczytałbym dwóch poprzednich tomów (Kozioł, Szóstka),to Sierociniec uznałby za bardzo dobrą powieść, ale...
Wszystkie trzy tomy łączy ten sam schemat (dla mnie to trochę irytujące),niektóre wydarzenia łatwo przewidywalne. Zawsze mamy do czynienia z grupą oprawców, złych, zawsze są mocno powiązani z ludźmi władzy na eksponowanych stanowiskach. Grupa milicjanta Ungego za każdym razem posługuję się tymi samymi metodami w dojściu do prawdy. Najważniejsze, zawsze ginie ktoś sympatyczny z ekipy milicjanta. Finał, ludzie Galanta muszą zaatakować kryjówkę złych, pełno fajerwerków i trupów.
Sierociniec opowiada straszliwą historię, która spotkała dzieci z domu dziecka.
Niedługo ma się ukazać IV tom, oby to było kolejne chronologiczne wydarzenie grupy Ungego, a nie skok w wydarzenia, które się wcześniej wydarzyły ekipie Galanta (bo dla mnie to pójście na łatwiznę i skok na kasę)

Trzeci tom trylogii przeczytany.
Mocny zawód.
Jeśli nie przeczytałbym dwóch poprzednich tomów (Kozioł, Szóstka),to Sierociniec uznałby za bardzo dobrą powieść, ale...
Wszystkie trzy tomy łączy ten sam schemat (dla mnie to trochę irytujące),niektóre wydarzenia łatwo przewidywalne. Zawsze mamy do czynienia z grupą oprawców, złych, zawsze są mocno powiązani z ludźmi władzy...

Słuchajcie ... Jakie to było dobre!

Mam ostatnio farta do mocnych ,mrocznych kryminałów które potrafią zawładnąć umysłem .

Chyba nic bardziej nie przeraża jak historia oparta na faktach.
I choć całość jest fikcją to jednak relacja bohaterki od której ruszyła całą lawina to prawdziwa historia.
Jak można sprzedać dziecko z sierocińca za granicę?
Okazuje się,że można i ta historia będzie tego przykładem .

Tyle zła w jedynym miejscu ,pozornie uważanych za azyl dzieci porzuconych .
Gdy czytałam o tych miejscach przed oczami miałam te wszystkie małe buzie skazane na krzywdę za ,,kilka groszy " .
Z każdą stroną coraz bardziej zapisałam się w ten mrok ,a moja determinacja rosła by razem Basia i jej ekipą zatrzymać te machinę zła i uratować kogo się da .

Tym razem autor postawił na bardzo kontrowersyjny temat .
I jak usłyszałam w jakieś wypowiedzi dostęp do dokumentów nie był łatwy (bo wiadomo nikt nie chciał wyciągać brudów 🫣) to stworzył fabułę , która nie tylko wciągnie Was od początku do końca ale otworzy wachlarz refleksji.
Akcja dzieje się w latach siedemdziesiątych jednak czy aby na pewno temat jest przedawniony ? Zakończenie mocno daje do namysłu.

Przyznam ,że po autora sięgam w ciemno.
Bo historie lokalne są nie tylko mocno fascynujące ale przede wszystkim warte odświeżenia . Wierzę ,że autor będzie kontynuował serie i wraz z nim poznamy jeszcze nie jedną mroczną historię ,pełna tajemnic.

Uprzedam,że tak historia przeczołga Was pod kontem emocjonalny,bo ciężkich emocji jest tu ogrom.
Jednak weź głęboki wdech i poznaj te historię,bo zdecydowanie jest tego warta.

(Współpraca barterowa @wydawnictwofilia )

Słuchajcie ... Jakie to było dobre!

Mam ostatnio farta do mocnych ,mrocznych kryminałów które potrafią zawładnąć umysłem .

Chyba nic bardziej nie przeraża jak historia oparta na faktach.
I choć całość jest fikcją to jednak relacja bohaterki od której ruszyła całą lawina to prawdziwa historia.
Jak można sprzedać dziecko z sierocińca za granicę?
Okazuje się,że można i ta...

"Kiedy zło ukry­wa się pod po­sta­cią spra­wie­dli­we­go, my mu­si­my za­mie­nić się w upio­ry, bo tylko w ciem­no­ści mamy szan­sę z nimi wy­grać".

Szczecin lat siedemdziesiątych. Na komendę milicji zgłasza się kobieta, która chce zgłosić przestępstwo. Kontaktuje się z pracującą w wydziale kryminalnym kapitan Barbarą Romanowską. Po tej rozmowie Basia czuła, że kobieta "do­świad­czy­ła ja­kichś trau­ma­tycz­nych prze­żyć, ale hi­sto­ria z domem dziec­ka, ojcem, ja­kimś miesz­ka­niem so­cjal­nym, a do tego jesz­cze sprze­da­żą dziec­ka, była szyta gru­by­mi nićmi. Być może jest w tym wszyst­kim ja­kieś dru­gie dno. Czę­sto ofia­ry opo­wia­da­ły nie­stwo­rzo­ne hi­sto­rie tylko po to, by zwró­cić na sie­bie uwagę. Ro­bi­ły to in­tu­icyj­nie, by za­pro­sić śled­czych do świa­ta, który był skry­ty gdzieś głę­bo­ko w pod­świa­do­mo­ści, a o któ­rym nie chcia­ły mówić. Dla­te­go mu­sia­ła się do­wie­dzieć jak naj­wię­cej".

Niepokojące zgłoszenie nie dawało jej spokoju. Z pomocą Ugne Galanta, Młodego i Lwowiaka, będzie drążyć sprawę sierocińca do skutku. Czy uda im się przerwać zmowę milczenia i obnażyć grzechy złoczyńców?

"Sierociniec" to fikcja literacka osnuta na kanwie prawdziwych wydarzeń. Do opowiedzenia tej historii Autora zainspirowała opowieść bliskiej osoby.

Chłodna relacja ma mocny wydźwięk. Dzieci. Niewinne istoty. Skrzywdzone. Potraktowane okrutnie. Szczegóły, których Kowalewski oszczędził czytelnikowi, dopowiada wyobraźnia. Mroczna fabuła porusza realizmem. Mrozi krew w żyłach. Czytanie o krzywdzie dzieci to ogromny ciężar emocjonalny. Piekło, jakie im zgotowano, przeraża. Budzi niezgodę na podłe traktowanie. Wywołuje ból i smutek. Ludzkie okrucieństwo poraża. Rodzi pytania o kondycję człowieczeństwa. A bolesne zakończenie dodatkowo przygnębia. Pociesza fakt, że są jednostki gotowe poszukiwać winnych i dążyć do sprawiedliwości.

To trzecia książka Autora. Doceniam trud, jaki wkłada w dotarcie do materiałów źródłowych oraz sposób łączenia historii z fikcją. Nie od razu polubiłam się z Jego stylem, ale z tytułu na tytuł jest lepiej, więc na pewno sięgnę po kolejną historię.

"Kiedy zło ukry­wa się pod po­sta­cią spra­wie­dli­we­go, my mu­si­my za­mie­nić się w upio­ry, bo tylko w ciem­no­ści mamy szan­sę z nimi wy­grać".

Szczecin lat siedemdziesiątych. Na komendę milicji zgłasza się kobieta, która chce zgłosić przestępstwo. Kontaktuje się z pracującą w wydziale kryminalnym kapitan Barbarą Romanowską. Po tej rozmowie Basia czuła, że kobieta...

"Sierociniec" to historia wstrząsająca i dramatyczna, świetnie napisana, podobnie jak dwie poprzednie części serii z Ugne Galantem. Trzeba przyznać, że autor potrafi zbudować napięcie, połączyć literacką fikcję z historią i sprawić by czytelnik nie pozostał obojętny przez całą książkę. Oczywiście w dalszym ciągu Przemysław Kowalewski stosuje czasem sceny jak w amerykańskim kinie, ale nie jest to aż tak nagminne i nie rzutuje na całość. Polecam lekturę.

"Sierociniec" to historia wstrząsająca i dramatyczna, świetnie napisana, podobnie jak dwie poprzednie części serii z Ugne Galantem. Trzeba przyznać, że autor potrafi zbudować napięcie, połączyć literacką fikcję z historią i sprawić by czytelnik nie pozostał obojętny przez całą książkę. Oczywiście w dalszym ciągu Przemysław Kowalewski stosuje czasem sceny jak w amerykańskim...

Świetna. Nie czytałam wcześniejszych tomów, a szkoda, choć cieszyłam się z czytania mimo to. Niekoniecznie trzeba znać wcześniejsze losy bohaterów, by przeczytać tę książkę. Motyw świetny, oparta na faktach, wartka akcja, nic naciąganego, język doskonały. Z pewnością sięgnę po inne pozycje tego autora. "Sierociniec" zaś polecam gorąco.

Świetna. Nie czytałam wcześniejszych tomów, a szkoda, choć cieszyłam się z czytania mimo to. Niekoniecznie trzeba znać wcześniejsze losy bohaterów, by przeczytać tę książkę. Motyw świetny, oparta na faktach, wartka akcja, nic naciąganego, język doskonały. Z pewnością sięgnę po inne pozycje tego autora. "Sierociniec" zaś polecam gorąco.

Jeśli nie będzie kolejnej części Pan Kowalewski będzie miał u mnie przerąbane. Te książki poprostu wciąga się nosem 😁 Są brutalne ,ale ta brutalność polega nie na soczystych opisach ale bardzo zimnych i zdystansowanym sposobie prowadzenia narracji. Autor nie przelewa swoich emocji tylko na chłodno relacjonuje świat. Prze-kocur 😁

Jeśli nie będzie kolejnej części Pan Kowalewski będzie miał u mnie przerąbane. Te książki poprostu wciąga się nosem 😁 Są brutalne ,ale ta brutalność polega nie na soczystych opisach ale bardzo zimnych i zdystansowanym sposobie prowadzenia narracji. Autor nie przelewa swoich emocji tylko na chłodno relacjonuje świat. Prze-kocur 😁

"Sierociniec" Przemysława Kowalewskiego, jest bardzo dobry i bardzo mroczny. Autor po raz kolejny zabiera nas do starego Szczecina, w którym do rozwikłania jest śledztwo o wyjątkowym ciężarze gatunkowym. Płynnie prowadzona fabuła wraz z postaciami czytelnie zarysowanymi tworzą zgraną historię, która jak się okazuje w posłowiu miała uzasadnienie by ujrzeć światło dzienne. Polecam.

"Sierociniec" Przemysława Kowalewskiego, jest bardzo dobry i bardzo mroczny. Autor po raz kolejny zabiera nas do starego Szczecina, w którym do rozwikłania jest śledztwo o wyjątkowym ciężarze gatunkowym. Płynnie prowadzona fabuła wraz z postaciami czytelnie zarysowanymi tworzą zgraną historię, która jak się okazuje w posłowiu miała uzasadnienie by ujrzeć światło dzienne....

To byłaby naprawdę świetna książka, gdyby nie to absurdalne i niedorzeczne zakończenie w stylu amerykańskiego filmu klasy B.

To byłaby naprawdę świetna książka, gdyby nie to absurdalne i niedorzeczne zakończenie w stylu amerykańskiego filmu klasy B.

Dlaczego dopiero teraz natknęłam się na twórczość pana Kowalewskiego? Nie mam pojęcia.
Późno a w dodatku od ostatniego tomu cyklu, ale nadrobię.
Jestem pod wrażeniem tej powieści. Temat przejmujący, intryga spójna a resztę robi klimat lat 70-tych. Czyta się to bardzo dobrze, szybko a chce się jeszcze szybciej żeby dowiedzieć się co dalej. To jest powieść, przez którą można zarwać noc.
Mimo że zaczęłam od trzeciej części w niczym mi to nie przeszkadzało. Może trochę odrealnieni wydawali mi się chwilami bohaterowie i ich działania, ale może to być właśnie wynik, tego że nie znałam ich losów wcześniej.
Zdecydowanie polecam.

Dlaczego dopiero teraz natknęłam się na twórczość pana Kowalewskiego? Nie mam pojęcia.
Późno a w dodatku od ostatniego tomu cyklu, ale nadrobię.
Jestem pod wrażeniem tej powieści. Temat przejmujący, intryga spójna a resztę robi klimat lat 70-tych. Czyta się to bardzo dobrze, szybko a chce się jeszcze szybciej żeby dowiedzieć się co dalej. To jest powieść, przez którą można...

Poleceam,

Poleceam,