Zabójczy pocisk. Dziedzictwo

Bardzo ciekawy pomysł na książkę.Podobało mi się

Bardzo ciekawy pomysł na książkę.Podobało mi się

Zbiór krótkich opowiadań. Niektóre ciekawe, inne nudne. Ogólnie ciekawa pozycja literacka.

Zbiór krótkich opowiadań. Niektóre ciekawe, inne nudne. Ogólnie ciekawa pozycja literacka.

Kilka ciekawych opowiadań i kilka wypocin.

Kilka ciekawych opowiadań i kilka wypocin.

"Zabójczy pocisk dziedzictwo" to antologia e której możemy dzięki autorom przenieść się do Muzeum Narodowego w Warszawie i poznać eksponaty które tam się znajdują. Każdy autor wybrał sobie jeden obraz lub figurkę i na jej podstawie napisał opowiadanie. Jak sam tytuł książki wskazuje "Zabójczy pocisk" niesie ze sobą śmierć - morderstwo i zagadkę do rozwiązania, kto zabił i dlaczego? Książka powstała w czasie pandemii koronavirusa, która wybuchła dwa lata temu. Dzięki wydawnictwu @skarpawarszawskairaz autorom mogłam odwiedzić muzeum.Najlepsze opowiadania moim zdaniem i fajnie zostało przedstawiony eksponat z muzeum napisali @jacekostrowskiautor @grzegorzkapla @alekrogozinski @bochuskrzysztof @malgorzata.rogala.pisarka @magdalenawitkiewicz i @tomaszduszynski

"Zabójczy pocisk dziedzictwo" to antologia e której możemy dzięki autorom przenieść się do Muzeum Narodowego w Warszawie i poznać eksponaty które tam się znajdują. Każdy autor wybrał sobie jeden obraz lub figurkę i na jej podstawie napisał opowiadanie. Jak sam tytuł książki wskazuje "Zabójczy pocisk" niesie ze sobą śmierć - morderstwo i zagadkę do rozwiązania, kto zabił i...

Jestem pełna podziwu, dostajesz zdjęcie dzieła sztuki i wymyśl tu na tej bazie jakąś kryminalną ciekawą historyjkę.
Autorom się to udaje. Są morderstwa, fałszerstwa, kradzieże, różnorodność, koncepcji, stylów, fajny przegląd.

Jestem pełna podziwu, dostajesz zdjęcie dzieła sztuki i wymyśl tu na tej bazie jakąś kryminalną ciekawą historyjkę.
Autorom się to udaje. Są morderstwa, fałszerstwa, kradzieże, różnorodność, koncepcji, stylów, fajny przegląd.

"Zabójczy pocisk. Dziedzictwo."
To antologia dwunastu opowiadań, napisanych przez autorów w oparciu o dzieła sztuki z zasobów Muzeum Narodowego w Warszawie. Świetny pomysł i moim zdaniem ciekawe wyzwanie dla autorów. A więc mamy tu dwanaście różnych spojrzeń na muzealne zbiory i stworzone specjalnie pod nie opowieści, które mają nam przybliżyć wiedzę na temat dzieł sztuki. Czegoś takiego jeszcze nie było na Polskim rynku wydawniczym.
W skrócie : Jacek Ostrowski,, Relief,,- Czy starsza pani Stanisława z niesamowitą historią rodzinną potrafi oszukać kustosza muzeum? Świetne opowiadanie.; Grzegorz Kapla,, Święta krew,,- Ciekawe choć jak dla mnie trochę naciągnięta opowieść, jakich wiele o świętym gralu i tajemniczych bractwach.; Joanna Jax ,, Klątwa Madonny,, bardzo fajne opowiadanie z wątkiem kryminalnym. Czy uda wam się odgadnąć kto jest zabójcą.; Alek Rogoziński,, Uśmiech małpki,,- Czy Róża rozwikła zagadkę śmierci Mieczysława. Bardzo ciekawe opowiadanie.; Krzysztof Bohus,,Skrwawiona wenus,,- Smutna opowieść Marka Bonnera,z piękną Wenus w tle.; Agnieszka Zakrzewska,, Klątwa,,- Czy insygnia królewskie są naprawdę przeklęte i czy przynoszą pecha, jeśli tak to dla kogo?; Małgorzata Rogala,, Pejzaż na zamówienie,,- Poznacie tu dwie policjantki, nadkomisarz Michalina Czaplińska zwana Czaplą i sierżant Zosia Maciejka zwana Pipi. Czy polubicie ten duet, chciało by się poczytać więcej przygód z ich udziałem. ; Wojciech Chmielarz,, Wojna,,- Ciekawy pomysł na opowiadanie i mistrzowskie wykonanie autora , nie zawiodłam się do tej pory na żadnym opowiadaniu jego autorstwa.; Katarzyna Kacprzak,, Kopista,,- Kto jest autorem kopii obrazu Porwanie Królewny? Czy życie Mikołaja potoczyło by się inaczej gdyby nie intryga wyrachowanej Jagody. Świetne opowiadanie autorki której dotąd nie znałam.; Ałbena Grabowska,, Kapela dziecięca,,- Rewelacyjne opowiadanie o małych muzykach.; Magdalena Witkiewicz,, Fałsz kobiety,,- Rewelacyjne opowiadanie, bardzo dobrze się czytało. Ciekawa jestem czy polubicie tak samo jak ja panią Marię.; Tomasz Daszyński,, Gwiazda Warszawy,,- Polubiłam komisarza Wróbla i zapałałam ogromną sympatią do młodej Helenki. Moim zdaniem będzie z niej rasowa policjantka.
To tylko krótkie zdania na temat każdego z opowiadań. Mam nadzieję że was tym zachęciłam do przeczytania tej antologii . Bardzo lubię czytać antologie, są to swoiste odskocznie od powieści,jak mnie zmęczą to zawsze można je odstawić i wrócić do nich za jakiś czas, poza tym są rewelacyjnym relaksem bez przywiązywania się do bohaterów na dłużej.
Polecam dla relaksu.

"Zabójczy pocisk. Dziedzictwo."
To antologia dwunastu opowiadań, napisanych przez autorów w oparciu o dzieła sztuki z zasobów Muzeum Narodowego w Warszawie. Świetny pomysł i moim zdaniem ciekawe wyzwanie dla autorów. A więc mamy tu dwanaście różnych spojrzeń na muzealne zbiory i stworzone specjalnie pod nie opowieści, które mają nam przybliżyć wiedzę na temat dzieł sztuki....

W grudniu zrezygnowałam z kilku współprac recenzenckich i postanowiłam nadrobić książki na które z jakiegoś powodu brakło mi czasu w ciągu roku. Udało mi się nadrobić już osiem tytułów. W ostatnich dniach sięgnęłam po majową antologię i opowiadanie jednej z moich ulubionych pisarek.

[RECENZJA]
ZABÓJCZY POCISK. DZIEDZICTWO
Autor: Antologia
Wydawnictwo: Skarpa Warszawska
Premiera: 19.05.2021
Opowiadanie: PEJZAŻ NA ZAMÓWIENIE
Autor: Małgorzata Rogala

Antologia zawiera dwanaście opowiadań, które Autorzy przygotowali w oparciu o dzieła z zasobów Muzeum Narodowego w Warszawie. Pani Małgorzata Rogala w opowiadaniu PEJZAŻ NA ZAMÓWIENIE skupiła się na obrazie „Krajobraz z okolic Ornans, XIXw., Gustave Courbet”.

Miłym zaskoczeniem dla mnie było ponowne spotkanie z bohaterkami książki OSTATNI SKOK. Śledztwo w sprawie śmierci konserwatorki dzieł sztuki poprowadził dobrze znany już Czytelnikom duet: nadkomisarz Czaplińska i sierżant Maciejka. Bardzo polubiłam obie policjantki i cieszę się ogromnie, że ich dalsza współpraca układa się bardzo dobrze. Mam nadzieję, że to nie ostatnie śledztwo, które wspólnie poprowadziły. Michalina i Zosia dostają telefon z informacją o zwłokach kobiety znalezionych na tyłach muzeum. Policjantki jak zawsze wnikliwie analizują sprawę, przesłuchują światków, sprawdzają nagrania z monitoringu. Czy uda im się znaleźć sprawcę? Czy podejrzenia okażą się słuszne? A może ofiarę i sprawcę łączyło coś więcej?

Opowiadanie czyta się szybko i z zaciekawieniem. Połączenie sztuki i kryminału czyli to co już dobrze znamy m. in. z serii z prywatną detektyw Celiną Stefańską.

W grudniu zrezygnowałam z kilku współprac recenzenckich i postanowiłam nadrobić książki na które z jakiegoś powodu brakło mi czasu w ciągu roku. Udało mi się nadrobić już osiem tytułów. W ostatnich dniach sięgnęłam po majową antologię i opowiadanie jednej z moich ulubionych pisarek.

[RECENZJA]
ZABÓJCZY POCISK. DZIEDZICTWO
Autor: Antologia
Wydawnictwo: Skarpa...

Dla mnie, jedna z lepszych antologii, jakie wyszły. Ciekawa, wplecione w akcję różne dziedzictwa całego świata.
Niektóre z opowiadań trochę słabsze, jednak książkę czyta się bardzo dobrze i jest dobra na jesienne, coraz dłuższe wieczory.

Dla mnie, jedna z lepszych antologii, jakie wyszły. Ciekawa, wplecione w akcję różne dziedzictwa całego świata.
Niektóre z opowiadań trochę słabsze, jednak książkę czyta się bardzo dobrze i jest dobra na jesienne, coraz dłuższe wieczory.

Nie przepadam za zbiorami różnych autorów, bo zawsze po takiej lekturze czuję pewien niedosyt i nie przynoszą mi one pełnej satysfakcji, ale i tak często skuszę się na tematyczny zbiorek. Tym razem było nawet nieźle. Opowiadania ciekawe, a dobór pisarzy bardziej odpowiada moim gustom niż miało to miejsce w poprzednich częściach „Zabójczego pocisku”. Idąc chronologicznie tak oceniam kolejne opowiadania:

„Relief” - ta propozycja nie zaciekawiła mnie tak bardzo jak kolejne, ale nie jest też do końca zła. Myślę, że redakcja prawidłowo umieściła ją na początku wydania, kiedy czytelnik dopiero się „rozkręca” i zbyt wiele nie oczekuje.

„Święta krew” - chyba najsłabsze opowiadanie w tym tomie, chyba że ktoś jest namiętnym miłośnikiem wszelkich teorii spiskowych i twórczości Dana Browna.

„Klątwa Madonny” - świetnie napisany kryminał z zamkniętym kręgiem podejrzanych w stylów Agathy Christie.

„Uśmiech małpki” - chociaż nie jestem fanką tego autora, to ta pozycja przypadła mi do gustu. Chyba dlatego, że w odróżnieniu od innych jego książek, tym razem Rogoziński zrezygnował z nadmiernego epatowania humorem, a zamiast tego postawił na nienachalny dowcip i zabawną fabułę.

„Skrwawiona Wenus” - poprawne, niezłe opowiadanie. Podobał mi się zwłaszcza pomysł na głównego bohatera pogrążonego w śpiączce. Zabieg ten nadaje fabule zupełnie inną perspektywę.

„Klątwa” - według mnie zbyt chaotyczna i chyba nie do końca przemyślana fabuła.

„Pejzaż na zamówienie” - opowiadanie nudne, a finał nieprzekonujący.
- „Wojna” - według mnie najlepsze opowiadanie w tym tomie: zaskakujące, intrygujące, niepokojące, bez zbędnych efektów i frazesów.

„Kopista” - to opowiadanie dobrze i lekko się czyta, ale jest nieco szablonowe i zabrakło mi tutaj efektu zaskoczenia.

„Kapela dziecięca” - pod względem obyczajowym nie ma do czego się przyczepić, ale praktycznie nie ma tutaj żadnej kryminalnej intrygi, a jej właśnie bym oczekiwała w takim zbiorze.

„Fałsz kobiety” - plasuje się gdzieś pośrodku, nie będąc złym, ale i nie zachwycając.

„Gwiazda Warszawy” - niezawodny Duszyński i tym razem stanął na wysokości zadania.

Nie przepadam za zbiorami różnych autorów, bo zawsze po takiej lekturze czuję pewien niedosyt i nie przynoszą mi one pełnej satysfakcji, ale i tak często skuszę się na tematyczny zbiorek. Tym razem było nawet nieźle. Opowiadania ciekawe, a dobór pisarzy bardziej odpowiada moim gustom niż miało to miejsce w poprzednich częściach „Zabójczego pocisku”. Idąc chronologicznie...

Nie dam oceny, ponieważ nie przeczytałem całości. W połowie stwierdziłem, że nie dam rady 🙂

Nie dam oceny, ponieważ nie przeczytałem całości. W połowie stwierdziłem, że nie dam rady 🙂