Czytając tę serię 10 lat temu pamiętałam, że była pokręcona, ale nie pamiętałam, że aż tak!
Podczas ponownej lektury wciąż przeżywałam wszystkie wydarzenia wraz z Marą; opisy i myśli bohaterki są tak przedstawione, że czytelnik nie zdaje sobie sprawy, co dzieje się naprawdę, a co jest jedynie wytworem wyobraźni dziewczyny lub objawem choroby. I o ile ten drugi tom początkowo wydawał mi się bardziej nużący, że spokojnie można by wyciąć parę rozdziałów, tak to, co dzieje się później i jak te wszystkie z pozoru nudne puzzle zaczynają wskakiwać na swoje miejsce – wow!
Dodatkowo zaczęło dochodzić do mnie, że ta seria jest zwyczajnie bolesna. Fakt, że Mara przeżywa i widzi straszne rzeczy, chce prosić o pomoc, ale nikt jej nie wierzy, zrzuca się winę na PTSD czy dwubiegunówkę do tego stopnia, że Mara albo musi zacząć udawać, że wszystko jest normalne i nie mówić bliskim prawdy, albo zacząć wierzyć, że wszystko dzieje się tylko w jej głowie. Tak czy tak jest na przegranej pozycji, bo zaczyna wątpić w każde zaobserwowane zjawisko, nie może być pewna żadnej sytuacji czy rozmowy, której była świadkiem. I chociaż zapomnienie o tym, gdzie położyło się klucze, jest rzeczą ludzką i naturalną – tak ona nie może głośno przyznać, że czegoś zapomniała, bo zostanie uznane to za kolejny etap paranoi. To, kiedy nikt bohaterce nie wierzy, przez co i ona przestaje ufać samej sobie, wciąga czytelnika, angażuje i zmusza do myślenia.
Recenzja jest częścią współpracy patronackiej z Wydawnictwem Storylight

Czytając tę serię 10 lat temu pamiętałam, że była pokręcona, ale nie pamiętałam, że aż tak!
Podczas ponownej lektury wciąż przeżywałam wszystkie wydarzenia wraz z Marą; opisy i myśli bohaterki są tak przedstawione, że czytelnik nie zdaje sobie sprawy, co dzieje się naprawdę, a co jest jedynie wytworem wyobraźni dziewczyny lub objawem choroby. I o ile ten drugi tom...

" - Zaczynamy [...] Wyjmijcie swoje dzienniki lękowe."
Genialna kontynuacja! Aż jestem zaskoczona. Ten tom spełnił moje oczekiwania, a nawet je przerósł. Jest w nim więcej rozwijajacych się zaburzeń klinicznych, ale oczywiście z twistem. Napięcie rośnie jak w klasycznym thrillerze, a finał zmiata.

" - Zaczynamy [...] Wyjmijcie swoje dzienniki lękowe."
Genialna kontynuacja! Aż jestem zaskoczona. Ten tom spełnił moje oczekiwania, a nawet je przerósł. Jest w nim więcej rozwijajacych się zaburzeń klinicznych, ale oczywiście z twistem. Napięcie rośnie jak w klasycznym thrillerze, a finał zmiata.

Im bardziej zagłębiałem się w pokręcone życie Mary Dyer, tym bardziej wkręcałem się w akcję powieści.
Przymykałem oko na młodzieżowe rozterki bohaterów, pochłaniał mnie język autorki.
Precyzyjny, barwny, urzekający prostotą a czasami zawikłaniem powodował, że śledziłem losy bohaterów z coraz większym zaciekawieniem.
Oczywiście, irracjonalność przedstawianych sytuacji wywoływała czasami mój szeroki uśmiech, ale nie zmieniało to faktu, że całą powieść odebrałem bardzo pozytywnie.
Ostatecznie czort wie co jeszcze może się nam wydawać dziś irracjonalne a za rok okaże się prawdą.

Żyjący na granicy realu i imaginacji młodzi ludzie budzą autentyczną sympatię i ciekawi mnie bardzo, jak to się wszystko skończy.

Polecam nie tylko młodzieży.

8/10.

Im bardziej zagłębiałem się w pokręcone życie Mary Dyer, tym bardziej wkręcałem się w akcję powieści.
Przymykałem oko na młodzieżowe rozterki bohaterów, pochłaniał mnie język autorki.
Precyzyjny, barwny, urzekający prostotą a czasami zawikłaniem powodował, że śledziłem losy bohaterów z coraz większym zaciekawieniem.
Oczywiście, irracjonalność przedstawianych sytuacji...

Świetna książka, którą czyta się z zapartym tchem. Choć czasem chaotyczna, to naprawdę wciąga, a pod koniec nie sposób się od niej oderwać.

Świetna książka, którą czyta się z zapartym tchem. Choć czasem chaotyczna, to naprawdę wciąga, a pod koniec nie sposób się od niej oderwać.

Co?! - Tylko na tyle mnie stać po przeczytaniu ostatniej strony. Zabieram się za 3 część.

Co?! - Tylko na tyle mnie stać po przeczytaniu ostatniej strony. Zabieram się za 3 część.

Druga część nie wyjaśniła praktycznie nic, a wręcz przeciwnie - zasiała więcej niepewności, więcej rzeczy potrzebuje wyjaśnienia.
Po przeczytaniu tego tomu mam ogromne wymagania co do trzeciej części.

Druga część nie wyjaśniła praktycznie nic, a wręcz przeciwnie - zasiała więcej niepewności, więcej rzeczy potrzebuje wyjaśnienia.
Po przeczytaniu tego tomu mam ogromne wymagania co do trzeciej części.

Dobry tom drugi, mamy coraz bardziej zagęszczającą się atmosferę i całkiem sprawnie poprowadzony motyw ośrodka psychiatrycznego.
Niestety zakończenie odbiera jedną gwiazdkę z oceny.
Nadal warto przeczytać.

Dobry tom drugi, mamy coraz bardziej zagęszczającą się atmosferę i całkiem sprawnie poprowadzony motyw ośrodka psychiatrycznego.
Niestety zakończenie odbiera jedną gwiazdkę z oceny.
Nadal warto przeczytać.

Godna kontynuacja ciekawej serii. Fabuła rozwija się stopniowo i nie brakuje owianych tajemnica zwrotów akcji.

Godna kontynuacja ciekawej serii. Fabuła rozwija się stopniowo i nie brakuje owianych tajemnica zwrotów akcji.

https://emiliabooklover20.blogspot.com/2019/06/mara-dyer-przemiana-michelle-hodkin.html
Zapraszam do przeczytania recenzji

https://emiliabooklover20.blogspot.com/2019/06/mara-dyer-przemiana-michelle-hodkin.html
Zapraszam do przeczytania recenzji

Czasami kluczowe jest po prostu wyjawienie prawdy. Ponieważ kłamstwa prędzej czy później i tak wyjdą na jaw.
Mara ma nadzieję że to wszystko już się skończyło, a ona morze żyć normalnie u boku swojego ukochanego i rodziny. Ale mają miejsce wydarzenia, które stopniowo skłaniają Mare do myślenia, że postradała zmysły. Nie wie już co może uważać za prawdziwe a co jest wytworem jej wyobraźni. Co jeśli to wszystko jest prawdziwe i dzieje się na prawdę? Mara trafia pod opiekę doktor Kells, a niedługo później trafia do ośrodka psychiatrycznego. Jak się okazuję ten ośrodek to pułapka. Kto stoi za wszystkim co jak dotąd wydawało się nierealne i nierzeczywiste? Kto chcę jej zaszkodzić? I kto przyjdzie jej z pomocą?

Czasami kluczowe jest po prostu wyjawienie prawdy. Ponieważ kłamstwa prędzej czy później i tak wyjdą na jaw.
Mara ma nadzieję że to wszystko już się skończyło, a ona morze żyć normalnie u boku swojego ukochanego i rodziny. Ale mają miejsce wydarzenia, które stopniowo skłaniają Mare do myślenia, że postradała zmysły. Nie wie już co może uważać za prawdziwe a co jest wytworem...