Warto

Warto

„Anglicy...” to zbiór esejów Orwella na tematy różne - głównie dotyczące szeroko pojętej polityki oraz literatury. Orwell, jak już wielokrotnie pokazał, jest świetnym obserwatorem umiejącym wyciągać trafne wnioski. Czasami kąsa, czasami porusza tematy niewygodne jednak jego opinie zawsze są zdecydowane i konkretne, bez względu na to, czy wchodzi w polemikę z pamfletem Tołstoja czy analizuje czasopisma dla chłopców nigdy nie brakuje puenty i celnego podsumowania. Uważam, ze warto przeczytać - można zyskać szersze spojrzenie na literaturę i poznać Anglię czasów Orwella.

„Anglicy...” to zbiór esejów Orwella na tematy różne - głównie dotyczące szeroko pojętej polityki oraz literatury. Orwell, jak już wielokrotnie pokazał, jest świetnym obserwatorem umiejącym wyciągać trafne wnioski. Czasami kąsa, czasami porusza tematy niewygodne jednak jego opinie zawsze są zdecydowane i konkretne, bez względu na to, czy wchodzi w polemikę z pamfletem...

Eric Arthur Blair (1903-1950),lepiej znany pod pseudonimem George Orwell, uprawiał wszelkie gatunki pisarstwa z poezją włącznie, a światową popularność zdobył genialną, alegoryczną powieścią "Folwark Zwierzęcy" (1945) oraz dystopijną, antytotalitarną, uważaną powszechnie za genialną - "Rok 1984" (1949). (Choć sam nie uważam jej za "genialną", podziwiam, że autor wyprzedził o 2 lata Hannah Arendt "The Origins of Totalitarianism" )

Ten zbiór zawiera 15 jego esejów z bardzo różnych lat i o bardzo różnej wartości literackiej. Nie zanudzając Państwa, stwierdzam, że mnie wyszła średnia około 6 gwiazdek, na co wpłynęła nie tylko jakość, lecz również tematyka niektórych esejów - zupełnie mnie nie interesująca. Nie mam natomiast żadnej wątpliwości, że książka zasługuje na 10 gwiazdek ze względu na wartość poznawczą, w głównej mierze dzięki przypisom, o których pisze Michał Komar w swojej recenzji na:
http://wyborcza.pl/1,75517,1271174.html

"...Edycja Muzy opatrzona jest przypisami, dzięki którym współczesny polski czytelnik może lepiej zrozumieć sens starań pisarskich Orwella. Większość z nich jest dziełem Petera Davidsona, wydawcy "The Complete Works of George Orwell", niektóre napisał sam Orwell, inne zaś wyszły spod pióra Bartłomieja Zborskiego...."

Komar wskazuje błędy w przypisach (o czym proszę samemu przeczytać),lecz nieznacznie one zmniejszają korzyści płynące z ich lektury. Tematyka esejów jest tak bogata, iż każdy domaga się osobnego, szczegółowego komentarza, a to jest tu przecież niemożliwe.

Mimo, że czytam je ponownie po 16 latach, to ze względu na tematykę, jak i przypisy, raczej studiuję te eseje niż czytam i dlatego ostrzegam Państwa przed powierzchowną lekturą, gdyż będzie to czas stracony. Proszę również zapomnieć o szumie wobec jego dwóch najpopularniejszych dzieł, bo wtedy tendencyjnie pozytywnie oceniamy każde słowo Orwella, nawet kiedy jest kontrowersyjne lub niesłuszne. Przypominam, że jego wczesne "Na dnie w Paryżu i Londynie" (1933) oceniłem na 1 gwiazdkę, a "Bez tchu" (1939) na 7.

Kończę, powtarzając, że wartość poznawcza jest nie do przecenienia i gratuluję sukcesu Wydawnictwu "Muza" 10/10

Eric Arthur Blair (1903-1950),lepiej znany pod pseudonimem George Orwell, uprawiał wszelkie gatunki pisarstwa z poezją włącznie, a światową popularność zdobył genialną, alegoryczną powieścią "Folwark Zwierzęcy" (1945) oraz dystopijną, antytotalitarną, uważaną powszechnie za genialną - "Rok 1984" (1949). (Choć sam nie uważam jej ...

Orwell jako bezdomny włóczęga i dorywczy zbieracz chmielu? A jednak niniejszy zbiór esejów zaczyna się relacją z tego okresu życia Autora. Dalej znajdujemy eseje poświęcone angielskim tygodnikom dla chłopców, sprzedawanym ongiś masowo w Anglii mniej lub bardziej dowcipnym obrazkom, ponadto twórczości i poglądom Karola Dickensa, Herberta George'a Wellsa, Marka Twaina, Arthura Koestlera i Jamesa Burnhama, socjalizmowi i antysemityzmowi w Wielkiej Brytanii, literaturze rozrywkowej, przyszłości branży wypoczynkowo-turystycznej. Dalej Orwell krytycznie analizuje "Podróże Gullivera" Jonathana Swifta i rozprawia się z mało znanym pamfletem Tołstoja skierowanym przeciw Szekspirowi i jego twórczości. Na koniec omawia charakter narodowy Anglików, poświęcając sporo uwagi zwłaszcza ich światopoglądowi, podziałom klasowym, językowi angielskiemu oraz przyszłości Anglików jako narodu. Niektóre rozdziały będą nieco trudne dla osób, które średnio orientują się w angielskiej obyczajowości czy literaturze. Np. ledwo przebrnąłem przez rozdział poświęcony angielskim czasopismom dla młodzieży, o wątkach politycznych nie mówiąc (socjalizm, Koestler, Burnham). Inne - jak wątki autobiograficzne oraz rozdziały poświęcone Dickensowi i Tołstojowi czy też antysemityzmowi w UK wzbudziły moje żywe zainteresowanie. Ale to ocena subiektywna. Zaletą niniejszego zbioru jest typowy dla Orwella styl: jasny, żywy i pozbawiony zbędnych ozdobników oraz treść: świeże spojrzenie na każdy temat, bez cienia jakiegokolwiek dogmatyzmu. Orwell jest bezkompromisowy, a jednocześnie umie swoje stanowisko w poszczególnych kwestiach solidnie uzasadnić. Stawia pod pręgierzem intelektualistów skłonnych niekiedy wręcz do podziwiania totalitarnych tyranii. Intelektualna uczciwość Orwella decyduje o poznawczej wartości jego esejów. W moim odczuciu jest to lektura obowiązkowa dla osób chcących poznać bliżej kulturę (zwłaszcza literaturę) angielską czy - szerzej - anglosaską, a także brytyjskie społeczeństwo u schyłku epoki imperialnej.

Orwell jako bezdomny włóczęga i dorywczy zbieracz chmielu? A jednak niniejszy zbiór esejów zaczyna się relacją z tego okresu życia Autora. Dalej znajdujemy eseje poświęcone angielskim tygodnikom dla chłopców, sprzedawanym ongiś masowo w Anglii mniej lub bardziej dowcipnym obrazkom, ponadto twórczości i poglądom Karola Dickensa, Herberta George'a Wellsa, Marka Twaina,...

Orwell jest dla mnie przede wszystkim genialnym publicystą. Jest najlepszy wtedy, gdy pisze o rzeczywistości wprost, a nie ukrywa ją w powieści.

Orwell jest dla mnie przede wszystkim genialnym publicystą. Jest najlepszy wtedy, gdy pisze o rzeczywistości wprost, a nie ukrywa ją w powieści.

Orwell, jak to Orwell lekki nie jest. Znakomity obraz Anglii, Anglików i zwyczajów, trochę przydługie według mnie wstawki o literaturze (chociaż nie jestem specjalistą w tej dziedzinie i o wielu książkach po prostu nie słyszałam)
Ogólnie na plus, chociaż "męczyłam" prawie 2 tygodnie

Orwell, jak to Orwell lekki nie jest. Znakomity obraz Anglii, Anglików i zwyczajów, trochę przydługie według mnie wstawki o literaturze (chociaż nie jestem specjalistą w tej dziedzinie i o wielu książkach po prostu nie słyszałam)
Ogólnie na plus, chociaż "męczyłam" prawie 2 tygodnie

Na Orwella przywykło się patrzeć przez pryzmat fantastyki antyutopijnej ("Rok 1984"),czy gorzkiego, alegorycznego przedstawienia drabiny społecznej i wyzysku jednych przez drugich ("Folwark zwierzęcy"). Tu jednak przeistacza się w błyskotliwego analityka, popisującego się ogromną wiedzą i bogactwem językowym, co pozwala mu w swoich esejach zawrzeć wiele celnych spostrzeżeń socjologicznych, a przy okazji pisać w sposób dosadny i bez owijania w bawełnę. Utwory właściwie pisane są podług konkretnego klucza: rozłożyć na czynniki pierwsze dane zagadnienie, każdy kawałek obejrzeć dokładnie, a na fajrant ustalić jakąś zgrabną konkluzję na stronę, lub półtorej.
Świetnie się go czyta, gdy pisze o Dickensie, Koestlerze, Twainie i innych pisarzach, czy luźno wspomina o swojej robocie na plantacji chmielu, włóczędze, lub niektórych elementach życia codziennego w czasach przedwojennego Albionu (tygodniki dla młodzieży, dowcipne pocztówki etc.). Lecz gdy podwija rękawy i skacze na główkę w odmęty polityki, to robi się nieciekawie. Pomimo najszczerszych chęci, w końcu dałem sobie spokój z czytaniem o wadach i zaletach socjalizmu marksistowskiego, demokracji, totalitaryzmu, ich rokowaniach na przyszłość i tym podobnych. Jest to szczególnie męczące, gdy czyta się esej o takim na przykład Burnhamie- płaszczącym się lizusie i człowieku- chorągiewce, który składa czołobitny hołd raz panu H, a raz panu S.
Absolutnie subiektywnie na to patrząc, warto sięgnąć po eseje Orwella, ale tylko ze względu na teksty o pisarzach, skrupulatne do przesady analizy ich dzieł, jak i teksty o Brytyjskim społeczeństwie, Kawałki o polityce odradzam z całego serca, bo, choć nie mam w zwyczaju niszczyć książek z biblioteki, to czytając je, miałem chęć ciepnąć książką przez okno i zobaczyć jak daleko pofrunie.

Na Orwella przywykło się patrzeć przez pryzmat fantastyki antyutopijnej ("Rok 1984"),czy gorzkiego, alegorycznego przedstawienia drabiny społecznej i wyzysku jednych przez drugich ("Folwark zwierzęcy"). Tu jednak przeistacza się w błyskotliwego analityka, popisującego się ogromną wiedzą i bogactwem językowym, co pozwala mu w swoich esejach zawrzeć wiele celnych spostrzeżeń...

Orwell pisał nie tylko o totalitaryzmie. Jeśli ktoś chce poznać go z nieco innej strony, to polecam przeczytanie tej książki.

Szerzej piszę o tej pozycji tutaj:
http://impressje.blogspot.com/2010/11/anglicy-i-inne-eseje.html

Orwell pisał nie tylko o totalitaryzmie. Jeśli ktoś chce poznać go z nieco innej strony, to polecam przeczytanie tej książki.

Szerzej piszę o tej pozycji tutaj:
http://impressje.blogspot.com/2010/11/anglicy-i-inne-eseje.html