Jestem wielkim fanem pisarza od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim. “KWIAT DALEKIEJ POLNOCY” (Org. tytul “THE FLOWER OF FAR NORTH”) to piekna opowiesc o milosci, poszukiwaniu szczescia, zbawiennym dzialaniu kanadyjskiej przyrody i tajemniczym miejscu ktore rozpala zmysly I wyobraznie.

“KWIAT DALEKIEJ POLNOCY” bardzo przypomina mi inna ksiazke Curwooda “DOLINA LUDZI MILCZACYCH”. Jest tajemnicza kobieta z przeszloscia, ucieczka w canoe z nurtem rzeki w kierunku mitycznej, idyllicznej krainy zwanej Fortem Bozym o ktorej nawet najstarsi Indianie i Traperzy nigdy nie slyszeli

Filip Whittemore wpada na swietny pomysl biznesowy analizujac na mapie trase nowej linii kolejowej; pionierskiego projektu ktora polaczy Zatoke Hudsona z reszta kraju. Mezczyzna postanawia wykupic tereny wraz z licznymi jeziorami przyleglymi do nowo budowanej lini kolejowej widzac ogromny potencial tego miejsca. Pieniadze inwestuje w nowe magazyny, chlodnie, bocznice kolejowe i pragnie zajac sie sprzedaza pstragow na duza skale. Pomysl okazuje sie strzalem w dziesiatke. Biznes zaczyna swietnie sie rozwijac a przyszlosc wydaje sie byc swietlana. Jego wizja “rybnego eldorado” i szybkiego wzbogacenia roznosi sie echem po kraju i przysparza mu wielu wrogow i przeciwnikow. Czesc wspolnikow Filipa okazuje sie byc nie uczciwa, pojawia sie rowniez spisek wsrod miejscowej ludnosci, wkutek czego kilka magazynow zostaje umyslnie podpalonych. Pewnej nocy Whittemore spotyka tajemnicza kobiete Janke w towarzystwie Metysa Piotra przy jasnym swietle ksiezyca na skalnym wystepie obok morskiej zatoki. Tych dwoje wydaje sie byc jakby przeniesionych z innej epoki biorac pod uwage ich wyglad, maniery I zachowanie. To spotkanie pociagnie za soba szereg nieoczekiwanych wydarzen. Wkrotce Filip ratuje kobiete i mezczyzne przed atakiem zbirow i wspolnie kontynuja ucieczke w canoe wzdluz rzeki Churchil do tajemniczego miejsca zwanego "Fortem Bozym". Czy tam Filip zdola rozwiklac wszelkie zagadki ktore go trapia? A moze odnajdzie wreszcie upragnione szczescie? Czy zdecyduje sie na zawsze pozostac na dalekiej polnocy otoczony piekna i dziewicza przyroda? Zachecam do lektury.

Curwood nie po raz pierwszy pokazuje duza wiedze i znajomosc tematu, zasypujac czytelnika licznymi informacjami i ciekawostkami. Kunsztowny jezyk literacki Curwoda, sugestywne I plastyczne opisy pobudzaja wyobraznie, pozwalaja czytelnikowi byc w centrum wydarzen, slyszec szum morza, czuc chlod wiatru na twarzy, wolnosc I bliskosc dzikich zwierzat. Ksiazki takie jak ta pozwalaja uwierzyc w milosc prawdziwa, czysta, bezinteresowna i na cale zycie. Definicja szczescia czesto powiazana jest z przyroda ktora nas otacza dlatego musimy ja chronic I szanowac.

Mysle ze sukces tej ksiazki jak I wielu innych to charakterystyczny styl pisarski Curwooda na ktory skladaja sie piekne opisy krajobrazow, uwielbienie przyrody i natury, walka dobra ze zlem, kodeks moralny, prawdziwa milosc ktora zawsze zwycieza na koncu, ponadczasowe wartosci I przeslania , liczne zwroty akcji, poscigi i ucieczki, szlachetosc bohaterow, niepisane prawo dalekiej polnocy, ciekawostki z zycia zwierzat I ludzi na tamtych obszarach sto lat temu I oczywiscie tajemnica ktora trzyma czytelnika w napieciu do ostatniego rozdzialu. Kto dzis pisze takie powiesci przygodowe!?..

Szkoda ze tak piekne i ponadczasowe ksiazki Curwooda nie sa juz popularne w dzisiejszych czasach, ale pojawilo sie swiatelko w tunelu! Wydawnictwo LTW wydalo trzy powiesci Curwooda, nigdy wczesniej nie publikowane w Polsce tzn “Honor Wielkich Sniegow”, “Niebezpieczny Szlak” i “Kraj Boga i Kobiety” (oraz "Dolina Smierci" wydana ponownie od czasow dwudziestolecia miedzywojennego). Jest wiec nadzieja, zachecam do kupowania, czytania I moich pozostalych recenzji ksiazek pisarza. Pozdrawiam milosnikow J. O. Curwooda i do zobaczenia na szlaku!

Jestem wielkim fanem pisarza od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim. “KWIAT DALEKIEJ POLNOCY” (Org. tytul “THE FLOWER OF FAR NORTH”) to piekna opowiesc o milosci, poszukiwaniu szczescia, zbawiennym dzialaniu kanadyjskiej przyrody i tajemniczym miejscu ktore rozpala zmysly I wyobraznie.

“KWIAT...

Ładna opowieść o prostych ludziach i ich uczuciach

Ładna opowieść o prostych ludziach i ich uczuciach

Piękna opowieść o prostych ludziach i ich wyjątkowych duszach. Książka wspaniała, jak zresztą wszystkie James'a Oliver'a Curwood'a. Gorąco polecam. :)

Piękna opowieść o prostych ludziach i ich wyjątkowych duszach. Książka wspaniała, jak zresztą wszystkie James'a Oliver'a Curwood'a. Gorąco polecam. :)

Tajemnica, którą ukrywa Janka nie pozwala jej być z Filipem.

Tajemnica, którą ukrywa Janka nie pozwala jej być z Filipem.

Całe życie mylę tę książkę z "Doliną Ludzi Milczących" :) Obie były lekturami mojej rodzącej się wrażliwości międzyludzkiej. Do obu zapałałam wielką sympatią. Ale w mojej głowie Janka jest partnerką Jeemsa...:/

Całe życie mylę tę książkę z "Doliną Ludzi Milczących" :) Obie były lekturami mojej rodzącej się wrażliwości międzyludzkiej. Do obu zapałałam wielką sympatią. Ale w mojej głowie Janka jest partnerką Jeemsa...:/

Cudna książka zachwycona jestem.
Uwielbiam takie czytać, a ta świetna godna polecenia!!!

Cudna książka zachwycona jestem.
Uwielbiam takie czytać, a ta świetna godna polecenia!!!

Kiedyś zaczytywałam się w powieściach o Indianach, traperach i tym podobnych klimatach, ale ten czas już chyba przeminął. Dzisiaj nie przemówiła do mnie opowieść Jamesa Curwooda. Styl wydał mi się nieco naiwny, a intryga naciągana i zbyt płytko wyjaśniona. Szkoda.

Kiedyś zaczytywałam się w powieściach o Indianach, traperach i tym podobnych klimatach, ale ten czas już chyba przeminął. Dzisiaj nie przemówiła do mnie opowieść Jamesa Curwooda. Styl wydał mi się nieco naiwny, a intryga naciągana i zbyt płytko wyjaśniona. Szkoda.

Jeszcze raz romans, tym razem w troszeczkę gorszej odsłonie niż w "Dolinie Ludzi Milczących", ale również warto przeczytać. Poznajemy kawałek Ameryki z czasów pionierów wpleciony w romantyczny wątek. Zbytnia dosadność w manifestowaniu uczuć, troszkę przeszkadza w dzisiejszych czasach. Ja wolę delikatnie zarysowane emocje, gdzie sam się ich muszę domyślać (z drugiej strony patrząc, jak się trafia na jedyną wolną i ładną niewiastę w promieniu 200 mil, to można się ekscytować :)).Jednak to Curwood, którego lubię i którego czytałem wszystko, a trylogia "zwierzęca"- najlepsza z tego gatunku. Oceniam jako "dobra", ale tylko dlatego, żeby mi nie zabrakło skali przy innych książkach. To jest bez wątpienia dobra książka, w pełnym tego słowa znaczeniu.

Jeszcze raz romans, tym razem w troszeczkę gorszej odsłonie niż w "Dolinie Ludzi Milczących", ale również warto przeczytać. Poznajemy kawałek Ameryki z czasów pionierów wpleciony w romantyczny wątek. Zbytnia dosadność w manifestowaniu uczuć, troszkę przeszkadza w dzisiejszych czasach. Ja wolę delikatnie zarysowane emocje, gdzie sam się ich muszę domyślać (z drugiej strony...

Mimo wielu pozytywnych opinii przez innych mnie ta książka nie zaciekawiła. Starałam się dobrnąć do połowy co cudem mi się udało i ją odłożyłam. Książka nie tyle co mnie nudziła, a po prostu przy niej zasypiałam.
Może kiedyś uda mi się ją w całości przeczytać. Okaże się z czasem jak co do niej będzie.

Mimo wielu pozytywnych opinii przez innych mnie ta książka nie zaciekawiła. Starałam się dobrnąć do połowy co cudem mi się udało i ją odłożyłam. Książka nie tyle co mnie nudziła, a po prostu przy niej zasypiałam.
Może kiedyś uda mi się ją w całości przeczytać. Okaże się z czasem jak co do niej będzie.

Moja ulubiona - poza trylogią - książka Curwooda.

Moja ulubiona - poza trylogią - książka Curwooda.