Jestem wielkim fanem J.O.Curwooda od ponad 20 lat i posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak i pozostale w jezyku angielskim (wliczajac biografie, pamietniki i opowiadania.). Moja przygoda zaczela sie od “Lowcow wilkow” i trwa do dzis.

“Blyskawica” to piekna historia o powrocie do korzeni, z wzruszajacym zakonczeniem, z dziewicza przyroda w tle i glebszym przeslaniem, co jest juz wlasciwie wizytowka J.O.Curwooda! Duzy uklon w strone Wydawnictwa CM, ktore wznowilo ta powiesc po dobrych 30 latach.

Blyskawica przemierza rozlegle bareny, sniezne pustynie i obszary zatoki koronacyjnej zmagajac sie z surowym klimatem i nocami polarnymi. Czasem sciga sie z wiatrem, obserwuje wspanialy spektakl natury w postaci zorzy polarnej (aurora borealis) lub dzikim zewem przywoluje wilcze stado przy swietle ksiezyca. Od czasu do czasu odzywa sie w nim domieszka krwi doga Skagena sprzed wielu pokolen i wowczas Blyskawica zapuszcza sie w okolice chaty trapera na brzegu lodowego wawozu lub odwiedza eskimoskie igloo. Ksiazka obfituje w wiele zwrotow akcji i dramatycznych wydarzen np ochrona eskimoskiego niemowlaka przed atakiem niedzwiedzia Wapuska, walka z wilkiem Baloo o przywodztwo stadaczy, napad watahy wilkow pod dowodztwem blyskawicy na zagrode refinerow Olee Johna.

Nie brakuje tutaj tez smiesznych historii jak ucieczka zabobonnych Eskimosow przed stadem wyglodnialych wikow ktorych opetal diabel. “..Eskimosi podali tyl, zmykali wszyscy. Nawet najdzielniejsi wolali glosno ze zaden wilk nie odwazylby sie brac jadla pod gradem tylu kul. Wiec szeregowiec O’Conor jeden z nanajdzielniejszych ludzi jacy kiedykolwiek stapili poza krag polarny ruszyl rowniez do ucieczki…”

Pieknie opisane sa w ksiazce zmieniajace sie dookola krajobrazy gdy Blyskawica rusza na poludnie porzucajac na zawsze obszary podbiegunowe skute "lodowym pancerzem" by ujrzec wreszcie slonce i zielen, poczuc zapach kwiatow i uslyszec szmer potokow. Moj ulubiony fragment:

“..Blyskawica nie stapal nigdy jeszcze po trawie tak miekkiej, bujnej i tak szmaragdowej, nigdy nie lowil jeszcze tak slodkich wonii. Cala ziemia kipiala bowiem upojnym szczesciem wiosny. Snieg tajal nawet w ocienionych miejscach. Sosny, cedry i jodly balsamiczne nabieraly barw soczystych. Zakwitly pierwsze wczesne kwiaty. Pakistan topoli nabrzmiale I lsniace penalty juz ukazuhac mlode listki. Radosny gwar I zapach nowego zycia doctoral wszedzie. Na zielonych stomach wzgorz, kedy slonce uderzalo najpierw,chadzaly czarne niedzwiedzie z mlodymi szukajac zeru. Po lakach srodlesnych pasly sie karibu i losie. Jeziora roily sie od dzikich kaczek i gesi, zas sposrod bukietow drzew I krzewow bil ku niebu radosny hymn ptasi. A w powietrzu wisiala noeustanna gezba, slodka, perlista melodia, dniem i noca jednaka. Byl to srebrny spiew tysiacznych strumienii plynacych z gor w doliny a z dolin dalej ku rzecze.."

Curwood nie po raz pierwszy pokazuje duza wiedze i znajomosc tematu, zasypujac czytelnika licznymi informacjami i ciekawostkami np. specyficzna budowla igloo z waskim tunelem ktory zatrzymuje cieplo, serca ptakow i zwierzat bijace kilka razy szybciej niz ludzkie aby chronic ich ciala przed wychlodzeniem i smiercia, roznica w zachowaniu psa i wilka np charakterystyczne psi chwyt "za kark" podczas walki itp. Kunsztowny jezyk literacki Curwoda, sugestywne i plastyczne opisy pobudzaja wyobraznie, pozwalacja czytelnikowi byc w centrum wydarzen, czuc chlod wiatru na twarzy, wolnosc I bliskosc dzikich zwierzat. Powiesc ta sklania czytelnika do refleksji, uczy wiekszej milosci do przyrody.

Mysle ze sukces tej ksiazki jak I wielu innych to charakterystyczny styl pisarski Curwooda na ktory skladaja sie piekne opisy krajobrazow, uwielbienie przyrody i natury, "obrazy malowane slowem", kodeks moralny, milosc I honor ktore zawsze wychodza obronna reka z wszelkich opresji, ponadczasowe wartosci I przeslania , liczne zwroty akcji, poscigi i ucieczki, szlachetosc bohaterow, niepisane prawo dalekiej polnocy i oczywiscie tajemnica ktora trzyma czytelnika w napieciu do ostatniego rozdzialu. Kto dzis pisze takie powiesci przygodowe!?..

Szkoda ze tak piekne i ponadczasowe ksiazki Curwooda nie sa juz popularne w dzisiejszych czasach, ale pojawilo sie swiatelko w tunelu! Oprocz wspomnianego Wydawnictwa CM, rowniez Wydawnictwo LTW wydalo trzy powiesci Curwooda, nigdy wczesniej nie publikowane w Polsce tzn “Honor Wielkich Sniegow”, “Niebezpieczny Szlak” i “Kraj Boga i Kobiety”(oraz “Dolina Smierci” wydana ponownie od czasow dwudziestolecia miedzywojennego”). Jest wiec nadzieja, zachecam do czytania i moich pozostalych recenzji ksiazek pisarza. Pozdrawiam milosnikow J. O. Curwooda i do zobaczenia na szlaku!

Jestem wielkim fanem J.O.Curwooda od ponad 20 lat i posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak i pozostale w jezyku angielskim (wliczajac biografie, pamietniki i opowiadania.). Moja przygoda zaczela sie od “Lowcow wilkow” i trwa do dzis.

“Blyskawica” to piekna historia o powrocie do korzeni, z wzruszajacym zakonczeniem, z dziewicza przyroda w tle i...